Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         nie płacz! Com ci winien? Uczynię wszystko, co chcesz. Tamtych
 2  I,5  |         serce mi się rozpuknie... uczynię wszystko, jeno nie płacz...
 3  I,5  |   Najświętszą! - myślał w duszy - uczynię, co ona zechce; opatrzę
 4  I,6  |        nie wyrzucaj mnie z serca. Uczynię wszystko, co zechcą, oddam
 5  I,13 |          mnie, miej ufność, że co uczynię, to dla dobra publicznego
 6  I,13 |          to dla dobra publicznego uczynię. Nie odstępuj mnie, gdy
 7  I,13 |          mi jeno nadzieję, że jak uczynię, to i ciebie odzyszczę...
 8  I,13 |     Naprzód to uczyń..." A nuż ja uczynię, a ty za innego przez ten
 9  I,14 |           feniks odradza... Ja to uczynię... i tę koronę, której chcę,
10  I,14 |        potężniejszym niż dotąd go uczynię. Ogień bił ze źrenic i oczu
11  I,15 |          zdrajcami pozostało. Nie uczynię ja tego, wolę umrzeć.~-
12  I,15 |          z góry was uprzedzam, że uczynię. Na fortel - fortel, a potem
13  I,16 |     przyrzekł, że więcej tego nie uczynię... I co mi wasza książęca
14  I,17 |         Co ja, nieszczęsny, teraz uczynię?!... Zginąłem na wieki!...
15  I,19 |          my okonie, a on szczuka. Uczynię, co w mojej mocy, aby się
16  I,26 |           łeb roztrzaskał... co i uczynię, jeśli inaczej nie będzie
17 II,4  |           być pewien, że tego nie uczynię; owszem: po sercu mi waścina
18 II,6  |    patrzeć, jak namiestnikiem cię uczynię, niech się jeno vacans otworzy.~-
19 II,6  |           tu drugiego Zbaraża nie uczynię!~- Jak mi Bóg miły, tak
20 II,18 |        nie podoba to, co z jeńcem uczynię - rzekł - ten wie, gdzie
21 II,21 |     wypadnie, Bóg mi świadek, nie uczynię tego dla nagród, bo ich
22 II,28 | waćpanowie za kpa, jeśli tego nie uczynię!~To rzekłszy złożył pięść
23 II,28 |           dawał, kto dufał, że co uczynię, to ku pożytkowi ojczyzny
24 II,28 |     Szelmą jestem, jeśli tego nie uczynię! - odparł Zagłoba.~- Wuj
25 II,28 |      panie Michale! dla ciebie to uczynię!~- A da Bóg, Tykocina dostaniem,
26 II,40 |     miłują, bo i ty ich miłujesz. Uczynię, co mogę. Napiszę do księcia,
27 II,41 |            że dla ciebie wszystko uczynię... Jakaż to prośba?~- Jest
28 III,5 |        Czarniecki przebaczył, nie uczynię tego za skarb gotowy!~-
29 III,7 |             pamiętasz?~- Tego nie uczynię więcej!~Tu począł pan Andrzej
30 III,12|         taki tumult przeciw niemu uczynię, o jakim nikt jeszcze w
31 III,12|       ręką, panie Michale! Tumult uczynię! powtarzam! tumult uczynię!~-
32 III,12|        uczynię! powtarzam! tumult uczynię!~- Wuj tumult uczyni! -
33 III,12|        nadejdą, w jedną noc wyłom uczynię.~Król, który był frasobliwy,
34 III,13|         taki tumult przeciw niemu uczynię, o jakim nikt jeszcze w
35 III,13|       ręką, panie Michale! Tumult uczynię! powtarzam! tumult uczynię!~-
36 III,13|        uczynię! powtarzam! tumult uczynię!~- Wuj tumult uczyni! -
37 III,13|        nadejdą, w jedną noc wyłom uczynię.~Król, który był frasobliwy,
38 III,17|     właśnie że jak zechcę, to tak uczynię, choćby regiment Sakowiczów
39 III,18|      udławił. Tfu! tfu! poczekaj! Uczynię cię stryjcem, ale takich
40 III,20|            I ma słuszność, bo tak uczynię, jako Bóg w niebie!~- Mając
41 III,22|         ze dwa regimenty piechoty uczynię i po mojemu wyćwiczę. Na