Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         półgęsek!~- W imię Ojca i Syna! - zawołała z nieudanym
 2  I,3  |          panów Wyzińskich, ojca i syna, poszczerbił? Kto sejmik
 3  I,5  |         się palą!~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!~- Strzały
 4  I,13 | przebaczył, alem cię pokochał jak syna... którego Bóg mi nie dał
 5  I,14 |          wielki."~- W imię Ojca i Syna! - woła książę - to Sapieha,
 6  I,14 |         przygarnąłem do serca jak syna. Czy wiesz dlaczego? Bom
 7  I,17 |     przykazania. Powinieneś swego syna także Rochem nazwać, aby
 8  I,17 |           psiawiarę, tego takiego syna, który mu konia podał!~-
 9  I,23 |       czybym jedynaczki swojej za syna jego, Herakliusza, nie oddał.
10 II,2  |         spoglądał podejrzliwie na syna.~- Klucz od kłódki? Ale!
11 II,2  |  insultowana, wstaw się za mną do Syna swego, zstąp ku ratunkowi
12 II,4  |            bo istotnie pierwszego syna Skrzetuskiego, Jaremkę,
13 II,6  |    witając senatora i najlepszego syna, tym większą, bo niespodzianą
14 II,13 |           głosem:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! W imię
15 II,14 |        dalej spokojnie:~ ~U twego Syna, hospodyna,~Spuści nam,
16 II,16 |          się znów począł:~- Matko Syna Jedynego! - rzekł podniósłszy
17 II,16 |     przeszkodzić!~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - ozwało
18 II,16 |          pokocił.~- W imię Ojca i Syna, i Ducha!~- Nie gniewajcie
19 II,17 |       jenerał kochał jak własnego syna i zamierzał mu wszystko
20 II,19 |    młodzieniaszka, któregośmy jak syna wszyscy kochali, a którego
21 II,19 |          panów Zamoyskich, ojca i syna, na ich to cześć strzelają.~
22 II,21 |          upokorzony majestat tego syna, wnuka i prawnuka potężnych
23 II,24 |    przysięgam ci na mękę i śmierć Syna Twego, że i jemu ojcem odtąd
24 II,24 |           głowę.~- Matko Jedynego Syna! - krzyknął - szukać mi
25 II,26 |        Kiejdan. Tam Radziwiłł jak syna mnie przyjął, pokrewieństwo
26 II,27 |          Kordecki ucieszy! Ojciec syna nie może tak miłować, jako
27 II,29 |           Śmierć!~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!~Nastała
28 II,30 |          Ja, Jan Kazimierz, Twego Syna, Króla królów i Pana mojego,
29 II,30 |       wolą, że gdy za zlitowaniem Syna Twego otrzymam wiktorię
30 II,30 |         abyś łaską miłosierdzia u Syna Twego uprosiła mi pomoc
31 II,31 |          Ja, Jan Kazimierz, Twego Syna, Króla królów i Pana mojego,
32 II,31 |       wolą, że gdy za zlitowaniem Syna Twego otrzymam wiktorię
33 II,31 |         abyś łaską miłosierdzia u Syna Twego uprosiła mi pomoc
34 II,35 |      językiem mlaskał.~- Gdyby mi syna Ałłach dał, chciałbym mieć
35 II,35 |      boleści po mężu i wychowaniu syna.~Syn ów właśnie był niedawno
36 II,36 |          świetnej przyszłości dla syna, przeraziła się mocno tym
37 III,12|         posiłkom.~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - rzekł
38 III,13|         posiłkom.~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - rzekł
39 III,27|         zasłaniają. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! Nie ma
40 III,29|        się nagle:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! Burza
41 III,32|          etc., etc. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen.~