Tom, Rozdzial

 1  I,4  |                 obyczajem billewiczowskim ze służbą, prządek pilnować, pieśni
 2  I,5  |                     nie związuje jak wspólna służba. Wiedz o tym, że oni mało
 3  I,10 |                jeszcze więcej hałasu czyniła służba, zwłaszcza przy pławieniu
 4  I,10 |                       większość koni wraz ze służbą była na paszy na łąkach,
 5  I,10 |                   dawaj konie!... Gdzie moja służba?... Janie! Pietrze!" Gdyby
 6  I,12 |                      a w gębie jedno słowo: "służba!"~Większy strach brał zbliżyć
 7  I,17 |                     odwiozę... Krew krwią, a służba służbą.~- Mów mi: wuju! -
 8  I,17 |                         Krew krwią, a służba służbą.~- Mów mi: wuju! - rzekł
 9  I,17 |                      taka robota!~- Żydowska służba!...~- Stój! - rozległ się
10  I,18 |                      a przeciwległy kołowrot służba kościelna widząc, co się
11  I,19 |                  pokory nie okażesz i wierną służbą winy swojej nie zatrzesz."~
12  I,20 |              dobrowolna jego przy Radziwille służba, pierwszy bym za nim przemówił,
13  I,20 |                   się stało, zbiegła się też służba ze światłem, i ujrzano pana
14  I,21 |                  uczyniony alarm zbiegła się służba, nadworni medycy i poczęto
15  I,22 |              zapełnił się pojazdami, końmi i służbą, bądź przybyłą z gośćmi,
16  I,22 |                    uczty się popsuła. Próżno służba dworska napełniała co chwila
17  I,23 |                  milczeniu i rzekł:~- Wierną służbą za łaskę waszej książęcej
18  I,24 |                     czas na koń, a i nas też służba potrzebuje. Niech waszą
19  I,25 |                     za nimi ciągnęły wozy ze służbą, dostatkami, zapasami żywności,
20 II,2  |                     zgładzić winy, jeśli nie służbą jakowąś ciężką i niezmierną,
21 II,2  |                  czystą jako łza?... Zali to służba zebrać kupę hultajów i buszować
22 II,2  |                pieczeń? Taże to zabawa - nie służba, kulig - nie wojna, rozbój -
23 II,3  |                   Pojedziecie ze mną; wierną służbą zmażecie winy i cześć odzyskacie.
24 II,4  |                     do pana mego, tam mi się służba rozpocznie..."~
25 II,7  |                      zaklaskał w ręce, a gdy służba nadbiegła, rzekł:~- Ratujcie
26 II,11 |                      Czemu miałbym pogardzać służbą, o którą oni sami się proszą?~
27 II,13 |                     piechocie sługiwali i ze służbą byli obznajmieni. Oddano
28 II,18 |                      miłości, bo to nie taka służba... Wasza miłość swoje jeszcze
29 II,22 |                      jaw wywieść, to właśnie służba królewska, w niej bowiem
30 II,23 |                   nic, póki cię teraźniejsza służba o mnie nie przekona; nie
31 II,25 | marszałka-kredencerza. ~Na ten znak skoczyła służba rojąca się po sali i poczęła
32 II,26 |                      skłania, jeśli ona nowa służba dawne grzechy przeważyła
33 II,29 |                    sam jeden. Gorzka to była służba, bo serce i dusza starego
34 II,41 |                         pioruny!", "pogańska służba!..."~Nagle Kmicic krzyknął
35 III,7 |                      mogli razem chodzić, bo służba służbą. Mnie mogą wysłać
36 III,7 |                     razem chodzić, bo służba służbą. Mnie mogą wysłać w jedną
37 III,10|                  kiedy rzeczy nie rozumiesz. Służba!!~- Ot, co! - rzekł Czarniecki.~
38 III,11|              frasunku pocieszyć, ale przecie służba musi pójść pilniej, ile
39 III,20|                   oficer.~- Kiedy kończy się służba waćpana?~- Za pół roku dopiero.~
40 III,21|                     pół roku kończy się moja służba!... Za pół roku rozwiązuje
41 III,22|                    mam i mieć nie chcę. Poza służbą wolno mi niegodziwościom