Tom, Rozdzial

 1  I,5  |            znaczne Rzeczypospolitej oddać przysługi. Ale Kmicic był
 2  I,6  |         zbrojno zająć i Butrymom go oddać, ale "panienka" odradziła
 3  I,7  |            pojmać i sprawiedliwości oddać.~- Co tam teraz o sądach
 4  I,8  |             czego chcesz, wszystkom oddać gotowa, prócz ręki.~Pan
 5  I,8  |      odbierz i sam uznaj, czy mu go oddać. Jeślibyś uważał zbytnie
 6  I,9  |             znaczne miłej ojczyźnie oddać, męstwem się wsławić, reputację
 7  I,9  |             albo ci list zapowiedni oddać, albo go schować.~Niepewność,
 8  I,9  |      znaczne jeszcze posługi możesz oddać. Ale to waszmości powiem,
 9  I,12 |             a że gotów za nią życie oddać, niech mu Bóg błogosławi.~
10  I,12 |           ale i swoje gotów jeszcze oddać... Piękna to ambicja, panie
11  I,16 |            Wołodyjowski mógł mi nie oddać zapowiedniego listu, boś
12  I,17 |          dragonów. I trzeba mu było oddać tę sprawiedliwość, że lubo
13  I,19 |             roboty, jeno listy moje oddać i respons mi przywieźć,
14  I,23 |          Kmicic wyjechawszy mógł mu oddać znaczne posługi; w Kiejdanach
15  I,25 | postanowiliśmy tę właśnie przysługę oddać Rzyczypospolitej. Ale że
16  I,26 |      choćbyśmy mieli pół fortuny im oddać. Kąta na ziemi nie znajdziesz
17 II,3  |          samemu pułkownikowi w ręce oddać...~Stary począł mrugać chytrze
18 II,3  |             z lasów, komu po drodze oddać. Siła tu szlachty konfederatom
19 II,6  |             waszej wielmożności rąk oddać...~- Powinieneś... - przerwał
20 II,6  |        pytał, po wtóre, lepiej było oddać na wojsko połowę, a reszty
21 II,7  |              Kazałem sobie ten list oddać, a że arkanów pomiędzy nami
22 II,8  |          dworskiego ukłonu nie mógł oddać królowej francuskiej. Billewiczówna,
23 II,13 |            razie gdybyśmy klasztoru oddać nie chcieli?... Bracia najmilsi,
24 II,21 |             już krew przelać, życie oddać, fortuny poświęcić dla ciebie
25 II,22 |         według rozkazu królewskiego oddać, do Lubowli uwiózł. - Wielka (
26 II,23 |       kroplę krwi gotowym za ciebie oddać...~Tu oczy pana Andrzeja
27 II,28 |           cię ukrzywdził. Katu mnie oddać za to, żem takiego wypróbowanego
28 II,35 |     dziewczynę w ręce mu i w opiekę oddać. Mając na oczach, prędzej
29 II,37 |       Kazali wieźć, wiozłem; kazali oddać, oddaję!~Stary hetman wziął
30 II,38 |       Kazali wieźć, wiozłem; kazali oddać, oddaję!~Stary hetman wziął
31 II,40 |        hetman - może się zgodzić go oddać.~- Wasza dostojność! - rzekł
32 III,3 |        królowi znamienitą przysługę oddać, zapowiadam też waszmościom,
33 III,5 |            prędzej.~- Byłem go mógł oddać, wszystko jedno kiedy.~-
34 III,8 |          wiem, czyli król zechce go oddać - odrzekł Sadowski.~- O!
35 III,9 |             pozostał: wykupić się i oddać Rzeczypospolitej Inflanty
36 III,17|       książęcej wysokości na skrypt oddać.~- A toś mi z nieba spadł
37 III,17|             radę, bo musiał jeszcze oddać się w ręce pokojowych, których
38 III,17|          gotowiznę swą na skrypt mi oddać. Chętnie w tym waści dogodzę,
39 III,28|             nas, tam większe usługi oddać można.~Kto wie, czy miecznik
40 III,30|            Moja rzecz była ordynans oddać, a reszta waści sprawa!
41 III,32|          syn większych ojcu i matce oddać by nie mógł, postanowiliśmy