Tom, Rozdzial
1 I,1 | uczynić, ale gdym tu już raz nogą stanął, nikt inny prócz
2 I,5 | go trącać bez ceremonii nogą.~- Wstawajcie, tacy synowie!
3 I,8 | siadł na koń i odjechał.~- Noga moja więcej tam nie postoi -
4 I,10 | zdobytych, przejdzie naprzód noga tych nieprzyjaciół, którzy
5 I,11 | najezdnik nie deptał nigdy nogą tych ciemnych głębin, w
6 I,12 | dosyć wojska i pieniędzy, noga nieprzyjacielska by z tego
7 I,12 | tysiącami na niebie; oni, jadąc noga za nogą, spali smaczno,
8 I,12 | niebie; oni, jadąc noga za nogą, spali smaczno, aż dopiero,
9 I,17 | wyimaginowany z podniesioną zadnią nogą, a drudzy Kowalscy mają
10 I,19 | rzekł Ganchof - jak tylko nogą stąd ruszymy, wszyscy tu
11 I,21 | go myśl, że niech tylko nogą z granic Żmudzi wyruszy,
12 I,21 | odesłał.~- Byłem już jedną nogą na tamtym świecie, i przez
13 I,23 | niech im się w Małopolsce noga powinie, tedy zaraz się
14 I,23 | przytrafić? - pytał Kmicic.~- Że noga szwedzka z Rzeczypospolitej
15 I,23 | suponować, że byle się Szwedom noga pośliznęła, byle Tatarzy
16 I,26 | wolność recedere, jeśliby się noga Szwedom miała powinąć. Wyjdą
17 II,2 | gotowiście odstąpić, byle im się noga posunęła. Choćbyście dwakroć
18 II,4 | olbrzymi, stukał drewnianą nogą w luźne deski, którymi izba
19 II,13 | serca nabierzcie. Nie wstąpi noga heretyka w te święte mury,
20 II,15 | paciorki różańca i stukał jedną nogą o drugą, bo mu zmarzły.~-
21 II,15 | odpowiedział pan Piotr - noga nie powinna ujść z tych
22 II,15 | skoczył ku niemu, nadeptał nogą na plecy i przygwoździł
23 II,20 | żydowskiej! Niech jeno pan nasz nogą granicę przestąpi, wraz
24 II,35 | takim krajem, do którego noga szwedzka dojść nie zdołała,
25 III,3 | wysadzę, nim tu szwedzka noga postoi. Chcą Zamoyskiego
26 III,3 | wycieńczonych nastąpi, żywa noga z nas nie ujdzie.~- Gdybym
27 III,9 | Zbliżywszy się do niej szli znów noga za nogą, by zbyt wcześnie
28 III,9 | do niej szli znów noga za nogą, by zbyt wcześnie alarmu
29 III,9 | którym mógłbyś przejść suchą nogą na drugi brzeg.~Czarniecki
30 III,15| naprzód i wysuniętą do biegu nogą, gotowe w każdej chwili
31 III,17| sercu zawziętością.~Ledwie nogą zstąpił z kałamaszki, wciągnęła
32 III,17| i tak często go w ziobro nogą kopnę, a ciebie cięższa
33 III,18| sam zaś kopnąwszy leżącego nogą, aby drogę do drzwi otworzyć,
34 III,23| kwiatuszku najśliczniejszy! Nogą się z Taurogów nie ruszymy,
35 III,24| nigdy nie postała w nich noga żołnierska.~Duglas począł
36 III,25| nigdy nie postała w nich noga żołnierska.~Duglas począł
37 III,27| dział i muszkietów, że żywa noga przejść nie mogła.~Pierwsi
38 III,27| odpowiedzieć, stanął mu nogą na piersiach i przycisnął
39 III,27| Kmicic. - Miałem go już pod nogą i sztych trzymałem mu przy
40 III,29| Burza to przeleciała!~- Noga żywa z tego pościgu nie
41 III,31| nieprzyjaciołom powinęła się już noga i gdy korzyść własna nakazywała
|