Tom, Rozdzial

 1  I,1  |    Wszystko jedno! a waćpanna moją jesteś z woli rodziców i po sercu.~-
 2  I,4  |       stanęła przed nim.~- Czyj ty jesteś?~- A billewiczowski. Jać
 3  I,6  |     wyniosła go posłańcowi.~- Skąd jesteś? - pytała obrzucając wzrokiem
 4  I,7  |              Mościa panno... wolna jesteś!...~Wówczas spod narzuconych
 5  I,7  |           wejrzał na niewinność... Jesteś wolna i możesz wracać do
 6  I,7  |           i spytała :~- Kto waćpan jesteś?~- Michał Wołodyjowski,
 7  I,8  |       wynędzniałą twarz.~- Skąd ty jesteś? - pytał dalej pan Michał,
 8  I,8  |              W wielkich tam zawsze jesteś faworach!... Słyszałem księcia
 9  I,12 |          nikczemnej urody, jak sam jesteś. A gdzie się to ona bestyjka
10  I,12 |           rzekł Jan.~- To waszmość jesteś starostą... bogdajże cię...
11  I,12 |            się gnący. Waszmość nie jesteś starostą, proszę!... Niechże
12  I,13 |          kochaną i zacną, jako sam jesteś zacny.~Poczciwy pan Michał
13  I,17 |         miał swój czubek. A żonaty jesteś?~- Pewnie, że żonaty! Ja
14  I,19 |      dojechał, to inna rzecz. Waść jesteś Niemiec, a obcemu niebezpiecznie
15  I,20 |       wprowadzili Kmicica.~- Wolny jesteś, panie kawalerze - rzekł
16  I,23 |           w młodzieńca.~- Zuchwały jesteś! - rzekł.~Ale Kmicic jechał
17  I,23 |           się pułkownikiem, bo nim jesteś... Mów, że to partyzanci
18  I,24 |          Boże, i sądź!... Waćpanna jesteś niewiasta i nie możesz rozumieć,
19  I,25 |         nie mogę przypomnieć. Waść jesteś dworzaninem księcia hetmana?~-
20  I,25 |          począł się śmiać.~- Młody jesteś, kawalerze, młody! Ale mniejsza
21  I,25 |           szeroko oczy.~- Kimże ty jesteś?~- Hetmańskim, nie dworskim,
22  I,26 |             odrzekł pan Andrzej. - Jesteś w moim ręku i z tym się
23  I,26 |           uchował, kawalerze? Skąd jesteś?~- Chorąży orszański!~-
24 II,1  |      wrócili latem.~- A czyj teraz jesteś?~- To królewskie lasy.~-
25 II,11 |          Panie Weyhard, czy waćpan jesteś katolikiem? Wrzeszczowicz
26 II,12 |           to. Waćpan powiadasz, że jesteś ze Żmudzi?~- Tak jest.~-
27 II,16 |     Sadowski, daj mi twą rękę. Pan jesteś szlachcic i uczciwy człowiek!~-
28 II,16 |    spojrzał w same oczy zabijaki), jesteś szelma, zdrajca, łotr, rakarz
29 II,19 | molestissimus.~- A waszmość pewien jesteś swoich żołnierzy?~- Więcej
30 II,21 |        czego! - rzekł król - młody jesteś i nieuważny, w głowie łacno
31 II,36 |           dłużej zabawił, miłym mi jesteś gościem i rad bym waćpana
32 III,3 |        poprowadzi.~- Zbyt waszmość jesteś krwi chciwy! - odpowiedział
33 III,6 |       uradowany Czarniecki. - Waść jesteś człek zręczny jako liszka,
34 III,6 |     Czarniecki.~- Michałko!~- Czyj jesteś?~- Księży.~- Byłeś księży,
35 III,14|              zawołał Kmicic. - Nie jesteś jeńcem, jesteś moim bratem,
36 III,14|       Kmicic. - Nie jesteś jeńcem, jesteś moim bratem, przyjacielem!
37 III,16|      śmierci księcia wojewody pani jesteś.~- Ja?... - zapytała ze
38 III,22|       rozśmiał się.~- Waćpanna nie jesteś w niewoli. Zagarnięto cię
39 III,22|      Gryzeldę, której serca bliską jesteś. I Wiśniowieccy, i Zamoyscy
40 III,27|     zwrócił się do Rössela:~- Waść jesteś stary żołnierz, widziałeś
41 III,28|           wiedział, gdzie waćpanna jesteś! Powiedziałem raz, że się