Tom, Rozdzial

 1  I,5  |           niespokojnie.~Następnie zbliżył się niecierpliwie do pierwszej
 2  I,5  |      głosem Józwa Butrym. Po czym zbliżył się do panny.~- Panno! -
 3  I,7  |  Wołodyjowski z głównym oddziałem zbliżył się wprost do kołowrotu.~-
 4  I,8  |           się od drabinki; rycerz zbliżył się, poklepał go po boku,
 5  I,12 |      Charłamp odesławszy dragonów zbliżył się do naszych rycerzy.~-
 6  I,13 |          poruszył, on zaś z wolna zbliżył się do pana miecznika rosieńskiego
 7  I,20 |         weszła do komnaty. Kmicic zbliżył się szybko ku niej; lecz
 8  I,22 |      pochlebiało jego dumie, więc zbliżył się zaraz do pana Jurzyca
 9  I,22 |           dalej.~W tej chwili też zbliżył się do niego marszałek z
10 II,4  |         nie rzekł ani słowa, jeno zbliżył się do komina, wyciągnął
11 II,4  |        dzierżawca z Wąsoszy.~Wtem zbliżył się stary Kiemlicz wysuwając
12 II,8  |       migocące na twarzy Janusza, zbliżył się więc szybko.~- O co
13 II,13 |           powiewając białą chustą zbliżył się do bramy.~- W imieniu
14 II,16 |            Tymczasem pan Zamoyski zbliżył się do Czarnieckiego i Kmicica,
15 II,16 |           był panu Czarnieckiemu, zbliżył się zatem do bramy przez
16 II,17 |        usłyszawszy pan Śladkowski zbliżył się do wielkiego krucyfiksu
17 II,17 |       powstał ze swojego miejsca, zbliżył się do pana Śladkowskiego
18 II,18 |         Parol, parol!~To rzekłszy zbliżył się do Kmicica.~- Chodź,
19 II,18 | powtórzyli Kosma i Damian.~Tętent zbliżył się tuż i nagle ustał, natomiast
20 II,19 |    mocniej, zerwał się z miejsca, zbliżył się do Millera i zastąpiwszy
21 II,19 |        ryb dla księży na Wilię, a zbliżył się do murów przebrany za
22 II,23 |      drogę, kiwnął na Kmicica, by zbliżył się ku niemu.~- Gdzieś ty
23 II,23 |         rozmowy ustawały, gdy się zbliżył, a poczynały się szepty.
24 II,23 |      Tegoż wieczora pan Tyzenhauz zbliżył się do pana Kmicica.~- Wybacz
25 II,29 |          paziów Charłamp.~Sam zaś zbliżył się do trupa, przymknął
26 II,29 |         między nimi i starszyzna. Zbliżył się więc Stankiewicz i dwaj
27 II,30 |     nuncjusz z cyborium kielich i zbliżył się z nim do klęcznika.
28 II,31 |     nuncjusz z cyborium kielich i zbliżył się z nim do klęcznika.
29 II,34 |         kupić.~To rzekłszy Soroka zbliżył się do stołu i począł zdejmować
30 II,39 |      drodze od fatygi padła.~Wtem zbliżył się starszy Tatar, jakoby
31 II,41 |     Sorokę... Bij! Bij!...~Kmicic zbliżył się jeszcze bliżej do lektyki
32 II,41 |          poprzednio Soroce wódkę, zbliżył się do niego.~- No, stary -
33 II,41 |       czas to czas!~Drugi oprawca zbliżył się i poczęto go rozbierać.~
34 III,1 |           ale gdym już wyjeżdżał, zbliżył się do mnie ktoś ze starszyzny,
35 III,6 |        ustawił go na nogach, Roch zbliżył się o kilkanaście sążni.
36 III,8 |        służbie szwedzkiej.~Kmicic zbliżył się szybko ku niemu.~- Nie
37 III,9 |           Oddział Wołodyjowskiego zbliżył się na kroków sto i począł
38 III,26|        już świtać pocznie.~Kmicic zbliżył się do wybitego okienka
39 III,27|      chwyciwszy na nowo rękojeść, zbliżył się do księcia.~Straszny
40 III,30|        sercu żniwem obfitym.~Wtem zbliżył się ku niemu Akbah-Ułan,