Tom, Rozdzial

 1  I,5  |      Kiejdan, aby tam przyjść do sprawy. Szlachta smoleńska, witebska,
 2  I,7  |    ścianach wyobrażone, jako to: sprawy Zygmunta III i Władysława;
 3  I,7  |        nie znika. Nie masz w tym sprawy złego ducha, jeno ludzka
 4  I,7  |         on szczęśliwy, gdyby nie sprawy publiczne, gdyby nie wojny
 5  I,8  |          hetmani niezgodni, to i sprawy ładem nie idą. Przecie trochęśmy
 6  I,10 |        rotmistrzowie niełatwo do sprawy przyjść mogli. Stawał na
 7  I,12 |      jadąc wśród nocy i to dawne sprawy wspominali, to mówili o
 8  I,12 |         zaś tam pilniej trzeba w sprawy wejrzeć, a zatem Bogu waszą
 9  I,14 |         rozkazy, ale nie poślubi sprawy radziwiłłowskiej całą duszą,
10  I,14 |         by mógł być propagatorem sprawy.~Pozostawał Kmicic, młody,
11  I,14 |     zapału. Gdyby on chwycił się sprawy radziwiłłowskiej, to chwyciłby
12  I,16 |      kądziel lepiej przystoi niż sprawy publiczne, i trzymaj ją
13  I,20 |         Andrzej sam sobie z tego sprawy nie zdawał. Miał oto jakoby
14  I,23 |         sobie na razie nie umiał sprawy zdać. Oto on, stronnik radziwiłłowski
15  I,25 |      odrzekł książę. - Wracam do sprawy: czy waćpan masz jeszcze
16  I,26 |   Wyrzekłbym się posłowania, ale sprawy nie odstąpił. Czy ja wiem?!
17 II,4  |            Nic mnie do całej tej sprawy! Niech mnie wasza wielmożność
18 II,6  |          ale już taktu wszystkie sprawy urządzę, żeby jak on przyjedzie,
19 II,6  |   statystą i tak doskonale umiał sprawy publiczne sądzić.~- I wy
20 II,8  | przyjdzie między nami jeszcze do sprawy!~Dalszą rozmowę przerwało
21 II,13 |        wówczas, gdy przyjdzie do sprawy. Podziwiał spokój księdza
22 II,14 |     czego sami nie zdawali sobie sprawy, a co nazywali ogólnym mianem
23 II,15 |        do samego rana przyjść do sprawy. Oblężeni, jakby chcąc okazać,
24 II,20 |        ani na chwilę nie opuścił sprawy Jana Kazimierza.~Panowie
25 II,27 |      więc niczyje veto nie mogło sprawy popsować, jeno oponenta
26 II,36 |         że mam tam swoje ciężkie sprawy, z których nie wiem, czyli
27 III,9 |          stawającego co duchu do sprawy, a pan Czarniecki kazał
28 III,9 |      jazdy; nim do jakiejkolwiek sprawy przyszli, nim piechota zdołała
29 III,11|        wtedy na wsi i końca onej sprawy nie widziałem, jeno z relacji,
30 III,11|     wzajem, nie mogąc przyjść do sprawy, nie wiedząc, kto swój,
31 III,11|        hetman wszystko wojsko do sprawy i począł porządnie następować.
32 III,12|     która w potrzebie stawała do sprawy, a której ćmy nieprzejrzane
33 III,13|     która w potrzebie stawała do sprawy, a której ćmy nieprzejrzane
34 III,14|       zginą. Sakowicz za księcia sprawy publiczne odrabiał i na
35 III,14|       płonne, bo wmieszał się do sprawy Pan Bóg. Ten, tknąwszy księcia
36 III,16|         jednocześnie zwaliły się sprawy wielkie a pilne, od których
37 III,17|     regimentów rajtarii pruskiej Sprawy jego nie musiały iść zbyt
38 III,17|        lubiący zgodnie wszystkie sprawy załatwiać, ale za to gdy
39 III,22|          tej służby, broń dobrej sprawy, broń skrzywdzonych, boś
40 III,26|          naprawią już szwedzkiej sprawy, zaś jedna walna przegrana