Tom, Rozdzial
1 I,6 | desperacji się budzę, nie mogąc ciebie ani kochania zapomnieć.
2 I,6 | niewiele wprawdzie wskórać mogąc, ale przynajmniej podjazdami
3 I,7 | szczerbiły się siekiery nie mogąc drzewa zachwycić. Najsilniejsze
4 I,10 | i bazarnicy, którzy nie mogąc się w rynku pomieścić wybudowali
5 I,13 | rozpoczynającą się od słów:~"Nie mogąc lepiej i dogodniej postąpić
6 I,19 | potrzebuję ze sługami traktować, mogąc z panem. Gdyby król dał
7 I,25 | nieprzyjaciela, więc pan Kmicic, nie mogąc na Podlasie jechać wielkim
8 II,1 | Jechali godzinę i drugą, nie mogąc przebrać się przez bagno.
9 II,4 | wiedziała, co czynić, nie mogąc przeciwników rozeznać, bo
10 II,4 | z nami będzie?"~Tu, nie mogąc dojść do żadnej konkluzji,
11 II,9 | młody pan Grabkowski, nie mogąc znieść bluźnierstwa, uderzył
12 II,9 | niż w Przasnyszu, i nie mogąc powodów zrozumieć, wypytywał
13 II,19 | tobą wstydem i hańbą, nie mogąc nic wskórać przeciw fortecy,
14 II,26 | choć ty łbem tłucz! Nie mogąc bez niej żyć, zebrałem nową
15 II,26 | robił?~- Postanowiłem, nie mogąc u konfederatów waszej królewskiej
16 II,27 | napracowali; jednakże nie mogąc w niej brać osobistego udziału,
17 II,27 | nam znać, że Szwedzi nie mogąc nic przeciw mocy boskiej
18 II,41 | spoglądali jeden na drugiego, nie mogąc twarzy swych wzajemnie dojrzeć.
19 III,4 | nacierały ją coraz silniej, nie mogąc jej wprawdzie rozerwać,
20 III,4 | lewej stronie, zatem nie mogąc ciąć szablą, złożył pięść
21 III,5 | żeś to wasza mość chciał, mogąc tak górną mieć szarżę, wyrzec
22 III,6 | był jakby w gorączce. Nie mogąc wreszcie wytrzymać w kwaterze
23 III,6 | naciskany przez konie, nie mogąc się wyrwać ze skrzętu, rzekłbyś:
24 III,7 | brzegu na klęskę swoich, nie mogąc im iść w pomoc.~Zamek wpadł
25 III,8 | chwilę ze zdumieniem, nie mogąc zrozumieć, skąd się wzięła
26 III,10| cztery, które Szwedzi, nie mogąc ich zabrać, zagwoździli.~-
27 III,11| się na siebie wzajem, nie mogąc przyjść do sprawy, nie wiedząc,
28 III,12| możności, roboty. Wojsko, nie mogąc iść do szturmu, wzięło w
29 III,13| możności, roboty. Wojsko, nie mogąc iść do szturmu, wzięło w
30 III,15| towarzystwa, którzy nie mogąc rozeznać, co się dzieje,
31 III,15| pod nim konwulsyjnie, nie mogąc dostać się do środka i ginąc
32 III,15| chorągwie mieszają się, nie mogąc ustać na miejscu. Naokół
33 III,16| szpady, słowa wyrzec nie mogąc, następnie ochłonął i jednym
34 III,26| niemu ślubował.~Za czym, nie mogąc wywrzeć zemsty za krzywdy
35 III,27| Kmicic; wtem mały rycerz, nie mogąc dłużej ustać, przysunął
36 III,27| nożem po gardle i konał nie mogąc nawet "Gott!" wykrzyknąć.
37 III,29| bezpieczne przytulenie.~Nie mogąc do puszczy zaraz po nią
38 III,29| opodal, przybladła i ona, nie mogąc się wstrzymać od uchylania
39 III,30| za Hamiltonem, który nie mogąc ku Inflantom uchodzić z
40 III,31| Anusia Borzobohata, która nie mogąc przenieść afrontu, jaki
|