Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         mnie Kokosiński z kompanami czeka... wielcy to familianci
 2  I,3  |           których dwie cię w obozie czeka.~- Nie mnie, ale was, bom
 3  I,9  |       wracać? Tyle terminów na mnie czeka! Z łoża trzeba do sądu zaraz...
 4  I,16 |           ale po tym, co się stało, czeka go kula w łeb, jak również
 5  I,16 |        Stankiewicza, bo zaraz potem czeka cię inna ekspedycja, od
 6  I,17 |            staniesz? Tfu! Hańba cię czeka i kula w łeb, nic więcej!~-
 7  I,18 |             kula w łeb w Kiejdanach czeka, ale i hańba wiekuista na
 8  I,23 |          własnym dobru tylko myśli. Czeka, widać, co się stanie, a
 9  I,23 |            do Prus, do Tylży, i tam czeka, co się stanie. Elektor
10 II,2  |            wojskiem na Waszmościów, czeka tylko na jazdę, której mu
11 II,5  |          tylko na posiłki szwedzkie czeka i że zaraz na Podlasie ruszy.~-
12 II,5  |       umyślnie na posiłki szwedzkie czeka, aby pod powagą króla szwedzkiego
13 II,6  |              ale z mieczami w ręku! Czeka cię tu wojsko cnotliwe i
14 II,10 |             sąd, jeno zbawienie nas czeka!~- Sodoma miała być oszczędzona,
15 II,11 |           podpisawszy "kapitulację" czeka tylko jeszcze na poddanie
16 II,11 |    ekscelencjo. Jego królewska mość czeka tylko jeszcze na poddanie
17 II,12 |           się i na hołd kwarcianych czeka, którzy pod panem Potockim
18 II,13 |          taką śmiercią, jaka nas tu czeka, polec!... Precz! Precz!~-
19 II,16 | odpowiedzialność; wiedział, że albo czeka go łaska królewska, marszałkowska
20 II,17 |           przekonani, że surowa was czeka za to kara, która innym
21 II,17 |         pożegnać.~- Babinicz gotów. Czeka tylko na waszą wielebność.~-
22 II,18 |             Co to jest?~- Oficer tu czeka w stodole na waszą miłość.
23 II,18 |         waszą miłością zminął, więc czeka~- Co to wszystko znaczy?...
24 II,29 |         tamtej stronie... Co go tam czeka?~Włos jeżył mu się na głowie,
25 II,40 |          Rozumiem - rzekł hetman. - Czeka go pomsta książęca...~Nastała
26 III,4 |           końcu drogi nie jadło ich czeka, ale głód, nie sen, lecz
27 III,4 |             więc choć zrozumiał, iż czeka go jakiś cios niespodziewany,
28 III,17|          świat się urodzić. Kat cię czeka, nie może inaczej być...
29 III,18|     strapieniu, nie wiedząc, co nas czeka, i wszystko najgorzej sobie
30 III,18|          ona mnie w swojej komnatce czeka i przyjmuje, oczki zamknąwszy
31 III,24|            myśli: co tu nas jeszcze czeka? ile bitew, ile klęsk, o
32 III,24|     nieprzyjaciół onych wandalskich czeka? - zguba; wiecie, co nas
33 III,24|               zguba; wiecie, co nas czeka? - zwycięstwo! Pobiją nas
34 III,24|          kolej! Mów waćpan, co mnie czeka?~- Boże ci błogosław, panie
35 III,25|            myśli: co tu nas jeszcze czeka? ile bitew, ile klęsk, o
36 III,25|     nieprzyjaciół onych wandalskich czeka? - zguba; wiecie, co nas
37 III,25|               zguba; wiecie, co nas czeka? - zwycięstwo! Pobiją nas
38 III,25|          kolej! Mów waćpan, co mnie czeka?~- Boże ci błogosław, panie
39 III,28|          zaś nie przewidywał, co go czeka.~Albowiem w tydzień później
40 III,31|            do klasztoru wstąpi i że czeka tylko, aby pan Wołodyjowski