Tom, Rozdzial

 1  I,12 |           kupowali.~- Może i mnie zginąć przyjdzie - rzekł pan Michał. -
 2  I,12 |         dzieje wola boża, a jeśli zginąć przyjdzie, tedy ostatnim
 3  I,13 |           albo obydwóch bić, albo zginąć z kretesem...~- Bóg nam
 4  I,13 |          duszo jedyna... Nie chcę zginąć, ale w bitwie każdemu się
 5  I,14 |          tego kraju nie mogłem?~- Zginąć! - odpowiedział szorstko
 6  I,14 |         zrzucić gniotące brzemię. Zginąć! Kto śmierci w oczy patrzył
 7  I,14 |   quaterque beati, którzy możecie zginąć!... Zali to myślisz, że
 8  I,14 |         Rzeczpospolita ginie... i zginąć musi. Nie masz dla niej
 9  I,15 |         to okropna rzecz. Wolałby zginąć tysiąc razy. ~- Nie gwiżdż,
10  I,17 |           iść na kraniec świata i zginąć. Więcej mieliśmy zasług,
11  I,17 |          dawał za wygraną. Chciał zginąć, a tymczasem naokół słyszał
12  I,20 |           rzekł. - Lepiej mi było zginąć z rąk waszych!~I wyszedł
13  I,21 |            Ci ludzie powinni byli zginąć tu w Kiejdanach, bo patrz,
14  I,25 |     ambicji... I taki kraj nie ma zginąć? Na łaskawość się szwedzką
15  I,25 |       inaczej, bo taki naród musi zginąć, musi pójść w pogardę i
16  I,26 |       godzien żołnierską śmiercią zginąć... Co za diabeł wcielony!
17 II,1  |           nigdzie nie ma. Musiały zginąć w czasie jazdy.~- Na koń
18 II,11 |         by to nie pomogło, bo oni zginąć muszą!~- A to dlaczego?~-
19 II,11 |      gdzież są? Zginęli, jak i ci zginąć muszą. Kto ich chce ratować,
20 II,11 |         tej ziemi pomagają. Muszą zginąć!~Dla Boga! żeby choć jedno
21 II,19 |      albowiem arka Noego nie może zginąć w potopie!~Tak oni ze sobą
22 II,20 |          ani patriotyzmu! - muszą zginąć!"~Zapomnieli, że ten naród
23 II,24 | Pozostawało tylko przebić się lub zginąć albo pójść w niewolę. Zrozumiał
24 II,29 |        uznaniem pan Michał-woleli zginąć niż się poddać. Mało takich
25 II,42 |        jak bić się, zwyciężyć lub zginąć. O odwrocie niepodobna mu
26 III,4 |        których przyszłoby Szwedom zginąć bez ratunku.~Poszedł Duglas
27 III,12|            niż żeby Babinicz miał zginąć!~- Bóg go obroni! - rzekł
28 III,13|            niż żeby Babinicz miał zginąć!~- Bóg go obroni! - rzekł
29 III,18|      pomyślałem sobie tak: "Miast zginąć, co byłoby i łatwiej, i
30 III,18|           odratował; mogę umrzeć, zginąć na wyprawie przeciwko Sapieże,
31 III,23|          bo o trzy staje za bramą zginąć już od grasantów lub leśnych
32 III,26|    ustępować, trzeba opór dać lub zginąć!" Przypadają inni jenerałowie,
33 III,27|          już tego! - rzekł - wolę zginąć, wolę sto razy zginąć aniżeli
34 III,27|        wolę zginąć, wolę sto razy zginąć aniżeli żyć w tych ustawicznych
35 III,27|          mógłby bitwę wygrać, nie zginąć!~Wołodyjowski nie odrzekł
36 III,29|           ale teraz gotów był sam zginąć, byle zemsty dokonać. Od
37 III,29|     ratunku.~Pozostawało mu tylko zginąć z chwałą, więc wyskoczył
38 III,30|           umęczon bardzo i chciał zginąć. Jednakże bitwa, poczęta
39 III,31|         nieszczęśnik musiał dawno zginąć, skoro się nie zgłosił,