Tom, Rozdzial

 1  I,3  |         pokroju niewiast, toteż stali szeregiem, jakoby na popisie
 2  I,4  |        jak dziady pod tym domem stali, nie wyniosą nam tu piwa
 3  I,4  |         z rykowiska.~Butrymowie stali zdumieni, chociaż Zend już
 4  I,7  |        się na wszystkie strony. Stali tedy jak w kamienie zmienieni
 5  I,8  |      tego półpancerzyk z jasnej stali pokrywający tylko wierzchnią
 6  I,10 |   przeciw ojczyźnie zaprzedany.~Stali czas jakiś w milczeniu;
 7  I,10 |    którzy dotychczas w osobnych stali obozach pod Piłą i Wieleniem.
 8  I,17 |    ludzi i konie pokrzepić.~Tam stali do nocy poglądając z gąszczy
 9  I,21 |        Jakub Kmicic, którzy tam stali na czele chorągwi skonfederowanych
10  I,25 |       najrozmaitszych ubiorach, stali przed domami lub przechadzali
11  I,25 |    halabardników. Za kołowrotem stali jego ludzie z wachmistrzem
12 II,1  |         chaty. Czujni żołnierze stali przy drzwiach i choć widzieli
13 II,10 |      właściciele duszą i ciałem stali przy Szwedach. Stał więc
14 II,13 |        najbliżej, w Krzepicach, stali.~Nie zaniechano jednak w
15 II,14 |   oblężonych, którzy dotychczas stali spokojnie na murach, jakby
16 II,15 |   oficerowie opuścili namioty i stali pod gołym niebem, czekając,
17 II,15 |      mgle, czy go już nie ma?~I stali jeszcze długo, zdumieni,
18 II,16 |      ich wdzierały się na górę; stali tak gęsto; jakoby zamierzali
19 II,17 |      dzieci i starcy. Żołnierze stali na murach, z nieustraszonym
20 II,17 |    suchą i krzesiwo z przedniej stali, ale hałas się uczyni i
21 II,19 |         Książę Heski i Sadowski stali pod oknem, rozmawiając z
22 II,23 |     wyjścia wąwozu w dolinę - i stali cicho z gotowymi rusznicami,
23 II,28 |         wiernie przy majestacie stali! - dodał Wołodyjowski.~-
24 II,33 |   napadów Chmielnickiego.~Kupcy stali przed swymi sklepami, okna
25 II,41 |         Bogusławowej.~Żołnierze stali szeregiem w kwadrat, w środku
26 II,42 |      Tatarów, którzy za Janowem stali w lasach i na gościńcach
27 II,42 | Szczęściem misiurka z cnotliwej stali nie puściła, alem zemdlał.~-
28 III,6 |         wychudzonych, koniach i stali w gotowości, jedni z rapierami
29 III,9 |    drogi przykazawszy, by cicho stali i cugle trzymali krótko,
30 III,11|     ciurkiem popłynęły z oczu i stali wzruszeni, milczący. Nagle
31 III,11|       tych, którzy mu na drodze stali, wołając stentorowym głosem:~-
32 III,12|      było dosięgnąć. Rotmistrze stali przed pułkami, przy nich
33 III,13|      było dosięgnąć. Rotmistrze stali przed pułkami, przy nich
34 III,15|        chwili podpisania ugody, stali komisarze polscy; powierzono
35 III,17|         księcia, i przez chwilę stali oboje zmieszani, wzburzeni,
36 III,23|   którzy w lasach girlakolskich stali obozem. Nie spodziewali
37 III,28| kwaterach rozproszeni po wsiach stali; teraz więc ci, którzy ocaleli,
38 III,30|        jeszcze pracować, by się stali do sprawnego wojska podobni.~
39 III,32|  kościele stało się aż jasno od stali, to ledwie mógł odśpiewać