Tom, Rozdzial

 1  I,4  |      przyjąć, jak Domaszewiczów przyjął, gdy do niego z wieścią
 2  I,4  |        nie dość politycznie ich przyjął, ale już :u swoją omyłkę
 3  I,8  |        musisz, to także bym nie przyjął. Jak nie ma woli, to nie
 4  I,9  |        i pojedynku drugiego nie przyjął. Po co miałbym się bić?
 5  I,11 | ustawicznie jak żubr w puszczy, przyjął ich z otwartymi rękami;
 6  I,16 |        przed Radziwiłłem, który przyjął go z otwartymi rękoma. Ale
 7  I,16 |       by ich z otwartymi rękoma przyjął... Ważna to jest rzecz,
 8  I,17 |            To mi wolno.~Zagłoba przyjął chętnie manierkę i napił
 9 II,4  | pierścień z palca. Rzędzian zaś przyjął go skwapliwie i rzekł:~-
10 II,5  |        widziawszy go od wieków, przyjął radośnie i zaraz poprowadził
11 II,7  |         pożyczyć. Szlachcic guz przyjął, ale pieniędzy nie dał.~
12 II,7  |        włożyć na skronie, byłby przyjął to straszne, milczące widmo
13 II,7  |  komnaty Bogusławowej. Bogusław przyjął go leżąc w łożu z twarzą
14 II,8  |       ostatniej klęski od Litwy przyjął szwedzką protekcję. Niechże
15 II,9  |         Andrzej i obce nazwisko przyjął, i nawet stan odmienił.
16 II,10 |      pomoc jako z nieba spadła, przyjął wybawiciela dziękczynnie
17 II,16 |     tego "orzecha" nie zgryzie, przyjął więc księży z niesłychaną
18 II,16 |         lekko pobladłą.~Jenerał przyjął ich w otoczeniu sztabu i
19 II,19 |    przystał na żądanie przeora; przyjął nawet okup za nie domęczonego
20 II,25 |   ojczyzny. Lubomirski byłby ją przyjął, gdyby ręce szlacheckie
21 II,26 |         Radziwiłł jak syna mnie przyjął, pokrewieństwo przez Kiszków
22 II,26 |      miałem iść? Kto by Kmicica przyjął? kto by mu uwierzył? kto
23 II,30 |         wieczystej swej chwale, przyjął króla wygnańca.~Bito mu
24 II,30 |      Ecce Agnus Dei...", i król przyjął komunię.~Przez jakiś czas
25 II,31 |         wieczystej swej chwale, przyjął króla wygnańca.~Bito mu
26 II,31 |      Ecce Agnus Dei...", i król przyjął komunię.~Przez jakiś czas
27 II,34 |        wszystkie kozactwo. Król przyjął wdzięcznie Akbah-Ułana i
28 II,36 |      którego on z wdzięcznością przyjął myśląc sobie w duszy, że
29 II,37 |      osobną audiencję.~Wojewoda przyjął go łaskawie, a to z powodu
30 II,38 |      osobną audiencję.~Wojewoda przyjął go łaskawie, a to z powodu
31 III,2 |  zmarnowane zmienić. W Zamościu przyjął je pan Sobiepan gościnnie,
32 III,3 | wszystkim królowi mógł donieść. Przyjął go zaś z takim przepychem
33 III,3 |       ów zdradził, ów protekcję przyjął, a ninie Szwedzi już więcej
34 III,6 |   siedli i pojechali.~Marszałek przyjął pana Czarnieckiego z otwartymi
35 III,10|         Lecz pan Czarniecki tak przyjął do serca wiadomość, że nie
36 III,11|     lubelską; którą pan Zagłoba przyjął z nadzwyczajną powagą i
37 III,11|     ucztę proszono!~Pan Sapieha przyjął towarzyszów, jak zwykle,
38 III,17|         rewokowawszy, luterstwo przyjął, ożenił się i pod protekcję
39 III,21|   Borzobohata-Krasieńska.~Braun przyjął ją bardzo uprzejmie, bo