Tom, Rozdzial

 1  I,6  |             A jeśliby pan Kmicic na powrót tu się zjawił, niechże i
 2  I,7  |    wychodzili z domu i wchodzili na powrót, wynosili rzeczy, pakowali
 3  I,8  |        Głupiś!~Pachołek ściągnął na powrót w tył konia, a pan Wołodyjowski
 4  I,10 |          widać go, bo i czas był na powrót za krótki.~- A jak wasza
 5  I,21 |           hetman wraz z wojskiem na powrót w Kiejdanach i pierwsze
 6  I,23 |             Kazimierzem... On ma mi powrót ułatwić, czego by nie mógł
 7  I,23 |         dwóch rodach dwie korony na powrót by się złączyć mogły. Jeśli
 8 II,2  |           wasza cześć przytuli i na powrót do służby przyjmie.~- Może
 9 II,4  |            Jezus Maria! dawaj go na powrót do dwora! "Sam skoczył na
10 II,6  |     przyjechali bardzo spiesznie na powrót do obozu z doniesieniem,
11 II,6  |        Radziwiłł, to ja mu drogę na powrót do Kiejdan pokażę!~- Pokażemy
12 II,8  |            i blade; opuściła się na powrót na krzesło i rzekła:~- Przebacz
13 II,8  |           przebaczyć i do służby na powrót przyjąć... a i pana Sapiehę
14 II,9  |         Tymczasem oficer wyszedł na powrót i podał Kmicicowi kawałek
15 II,10 |             którzy w oczekiwaniu na powrót Karola Gustawa wieszali
16 II,16 |             począł chodzić tam i na powrót prędkimi krokami. Wzburzyła
17 II,17 |      wszystko jest podobne, nawet i powrót jego szczęśliwy! - odpowiedział
18 II,21 |    miłościwy panie. Zaczekaliśmy na powrót Kuklinowskiego. Wówczas
19 II,21 |             samo owo wojsko chce na powrót do powinności wrócić. Szlachtę
20 II,21 |        drogę, i co Bóg da!~- Bóg da powrót szczęśliwy i zwycięstwo! -
21 II,22 |        Poczęto więc roztrząsać, czy powrót zaraz ma nastąpić, czy go
22 II,22 |      najbezpieczniej i najsłuszniej powrót uskutecznić.~Rozmaite więc
23 II,22 |         Miłościwy panie, zamierzony powrót waszej królewskiej mości
24 II,24 |            odpowiadał:~- Czymże był powrót Ksenofonta w porównaniu
25 II,28 |          ostatnim szturmem kazał na powrót swój, rychło mający nastąpić,
26 II,32 |             jak kota i nieprędko na powrót na nogi postawił.~Po czym
27 II,34 |            i siła we mnie wstąpi na powrót, a co do Tatarów, to już
28 III,1 |            panu i Rzeczypospolitej. Powrót Jana Kazimierza i rozpoczęta
29 III,1 |            ale i prędko zbierają na powrót.~Na to król:~- Panie marszałku!
30 III,4 |        wiktorię! Bóg daj szczęśliwy powrót!" Oni zaś szli długim sznurem,
31 III,8 |          Czarniecki nie czekając na powrót Zagłoby przysłał sam przez
32 III,12|            ogniem, schroniła się na powrót przez fosę do polskich przykopów.~
33 III,13|            ogniem, schroniła się na powrót przez fosę do polskich przykopów.~
34 III,15|              Skoczył pan Zagłoba na powrót ze swoimi ludźmi; spojrzą:
35 III,17|        biskup Parczewski, aby go na powrót na Żmudź dostać, gdzie by
36 III,26|     wprawdzie pan Babinicz wejść na powrót w granice Rzeczypospolitej
37 III,27|       Widocznie Kmicic cofał się na powrót ku rzece.~- Na Boga! tegom
38 III,27|          krótkiej walki ściągnął na powrót pana Andrzeja.~- Stój, psi
39 III,29| Wołmontowiczach, wszyscy czekali na powrót miecznika i Babinicza krzątając