Tom, Rozdzial
1 I,1 | rozebrał, że nie wiem, jak do owego Lubicza trafię, któregom
2 I,3 | przy koniu prowadził? Kto owego koroniarza usiekł, któren
3 I,7 | poczęły wołać głosy z owego oddziału. - Gasztowtowie!~-
4 I,12 | wojskom, na których gromy owego gniewu spadną.~Było coś
5 I,18 | krzyki dochodziły aż do owego ustronia w brzezinie.~-
6 I,19 | się przeciw tym, którzy owego upokorzenia byli powodem,
7 II,6 | dawniejszych czasów, słynnego owego Ateńczyka Demostenesa posiadał
8 II,8 | skarał słowem, doprowadziłem owego zbrodniarza do tego, że
9 II,9 | febrze i jął powtarzać do owego szlachcica, z którym jechał: ~-
10 II,10 | Zaczepiał wprawdzie tego i owego, by się nowin wywiedzieć,
11 II,15 | osadzony jakby na szczycie owego słupa, zdawał się wzbijać
12 II,16 | utkwione były nieruchomie w owego szlachcica.~Ten czuł na
13 II,16 | jednakże zgubny posiew owego sprzedawczyka wydał zatrute
14 II,16 | przywódców buntu, a na ich czele owego puszkarza, wygnał z twierdzy,
15 II,19 | Najlepsze wrażenie uczyni śmierć owego Kmicica - odparł Wrzeszczowicz.~-
16 II,19 | polskich, rozrzuconych naokoło owego zabudowania na drodze i
17 II,19 | bolesne dla nieugiętej duszy owego bohatera w habicie, jakich
18 II,19 | obwiązana.~Gdy wszyscy zasiedli, owego zaś miejsca nikt nie zajął,
19 II,19 | Augustyn - ale dla wspomnienia owego młodzieniaszka, któregośmy
20 II,25 | bitwie w wąwozie i wysławiać owego kawalera, który pierwszy
21 II,25 | nuncjusz papieski, nieświadom owego zwyczaju tłuczenia szkła
22 II,30 | albowiem nie przypominało ono owego wielkopolskiego, które pod
23 II,31 | albowiem nie przypominało ono owego wielkopolskiego, które pod
24 II,34 | koni wyżywić. Co zaś do owego czambuliku, to wysłał go
25 II,36 | umyślnie parę dni temu na próbę owego szlachcica, który Anusię
26 II,37 | żadne hałasy z przyczyny owego przybysza nie powstały.
27 II,38 | żadne hałasy z przyczyny owego przybysza nie powstały.
28 II,39 | taki ruch za przybyciem owego oddziału, że pan Sapieha
29 III,1 | wprawdzie dostały się Szwedom owego zwycięstwa trofea: sakiewki
30 III,4 | słońce świeciło jasno, więc owego jeźdźca widać było jak na
31 III,4 | trzech. Wszyscy stawali obok owego, który pojawił się najpierwszy.~
32 III,5 | nazwiska znał, gdyż głośne były owego czasu w całej Rzeczypospolitej.~
33 III,6 | zaraz znacznie.~W czasie owego pościgu za królem na bojanowskiej
34 III,8 | mi pan Czarniecki, żebym owego jeńca wypuścił, dwóch mi
35 III,9 | całe zorzą wieczorną, i z owego krwawego pobojowiska poczęła
36 III,11| coraz to ten tego, to tamten owego przechyli; lecz tak gęsty
37 III,14| lubo nie mogli utrzymać owego punktu.~Z drugiej strony
38 III,29| odpowiedź przychodzi ze strony owego borku, z którego wyszedł
39 III,31| dziękczynną do Upity, ale od owego dnia przestali chodzić posłańcy,
|