Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         powietrze zwiastując wojnę i klęski nadzwyczajne. Tętent leciał
 2  I,6  |               Był to dzień żałości i klęski dla całej Laudy. Rojna szlachta
 3  I,10 |          zwiastujące większe jeszcze klęski i nieszczęścia. Raz wraz
 4  I,10 |             uniesienia, gdy przyszłe klęski ojczyzny malował.~- W czymże
 5  I,11 |            Dziś przychodzą nie tylko klęski, ale i zdrady - nie tylko
 6  I,12 |              Zagłoba - bo wtedy były klęski, ale zdrajców przynajmniej
 7  I,12 |           wiktorie, nie triumfy, ale klęski i śmierć czekają na nieprzyjaciół...
 8  I,13 |            szerzy się zdrada i grożą klęski publiczne. Dlatego mówię:
 9  I,14 |             dobre... Rzym w chwilach klęski mianował dyktatorów - takiej,
10  I,17 |              to były słowa, bo czasy klęski już nadeszły! - rzekł Mirski.~-
11  I,21 |          które w czasach powszechnej klęski od wiktorii do wiktorii
12 II,5  |          naocznie sprawdzić rozmiary klęski i ludzi obejrzeć; więc Rzędzian
13 II,6  |            tak poraził, że i świadek klęski nie uszedł.~- Pierwsze zwycięstwo
14 II,6  |      ojczyzna ojczyzną, nigdy takowe klęski na nią nie spadły. Zdrajcy
15 II,6  |        Naprzód wiedzcie o tym, że te klęski, które na ojczyznę naszą
16 II,6  |     powtarzali jedni. - "Ani świadek klęski nie uszedł" - mówili drudzy. - "
17 II,8  |             dla odwrócenia ostatniej klęski od Litwy przyjął szwedzką
18 II,9  |            radość z upadku Krakowa i klęski pana Czarnieckiego.~Kmicica
19 II,15 | Nieprzyjaciel nie znając dobrze swej klęski, nie wiedząc, skąd nieprzyjaciel
20 II,17 |     Spotykały jednak i Szwedów różne klęski. O zmierzchu tego dnia szwedzki
21 II,19 |             chcę wobec teraźniejszej klęski dawną fortuną się chlubić.
22 II,19 |        połowie, reszta, zniechęcona, klęski, nie zwycięstwa, wygląda.
23 II,21 |              zmartwienia w pociechy, klęski w tryumfy zmienić się mogą.~
24 II,23 |         niewdzięczną, która w chwili klęski schronienia jego królewskiej
25 II,25 |              że widzi, iż poprzednie klęski były tylko chwilową odmianą
26 III,1 |                iż bojaźliwi rozmiary klęski przesadzą, a przez to zwątlą
27 III,2 |      wreszcie o dzisiejszych czasach klęski i gniewu bożego.~- Gdyby
28 III,3 |           Jan Kazimierz, niepomny na klęski, które na Rzeczpospolitą
29 III,4 |            Były między tymi "awizami klęski i śmierci" nieprawdziwe
30 III,5 |           niepowetowanej dla Szwedów klęski.~Słuchali wszyscy pilnie,
31 III,9 |            owe ośm chorągwi, świadka klęski nie zostawując. Po czym
32 III,9 |           życiu, tak wielkiej bowiem klęski nie ponieśli dotąd Szwedzi
33 III,11|      Kotwicza i Oskierkę od zupełnej klęski uratować. Tymczasem szopy
34 III,21|        wpadły. Nie wrócił ni świadek klęski. Wtem pokazało się, że jakieś
35 III,23|       podjazd, z którego ni zwiastun klęski nie wrócił. Nie bierz tego
36 III,24|            książę pisał, ni zwiastun klęski nie został. Sam Duglas nacisnął
37 III,25|            książę pisał, ni zwiastun klęski nie został. Sam Duglas nacisnął
38 III,26|       wstępnym bojem i ani zwiastuna klęski żywcem nie puścił. Pułkownik
39 III,27|      zwycięstwa a nieprzyjacielskiej klęski ocenić.~Kmicic, ujrzawszy