Tom, Rozdzial
1 I,1 | Ale będziesz, choćbym ten dom miał podpalić! Na Boga!
2 I,1 | przesłużyli, a czasu pokoju w dom ich przyjmował. Stara to
3 I,1 | że panu Orpiszewskiemu dom spalił i dziewkę porwał,
4 I,2 | poczęły wyć i szczekać. Cały dom zerwał się na nogi. Na podwórzu
5 I,4 | upadły z trwogi. Toż ten dom był pod opieką potężnego
6 I,5 | pokładli w stajniach i oborach. Dom cały zajaśniał światłem,
7 I,5 | lasem znaleźli...~- Nie tu! Dom był zawarty! Szukajcie w
8 I,6 | stanęły tam jakby obozem. Dom pełen był niewiast i dzieci.
9 I,7 | linię i poczęły otaczać dom wraz z zabudowaniami.~Pan
10 I,7 | prochu, i loncik już tlejący; dom wysadzę, wszystkich, co
11 I,7 | ścianami i otaczającą cały dom.~Po chwili wszyscy zebrali
12 I,7 | niektórzy radzili zrabować i dom, ale bano się pana Wołodyjowskiego,
13 I,7 | panny przetrząsnął cały dom i znalazł ją dopiero w skarbczyku
14 I,7 | choćby Kmicic był wysadził dom prochem, ta izba byłaby
15 I,8 | Rzeczpospolitą zgoła nie dba, jeno o dom radziwiłłowski, żeby to
16 I,9 | podswawoliłem. Wracam tedy do dom i cóż zastaję? Oto moich
17 I,10 | począł mówić ukazując na dom, w którym odbywała się narada:~-
18 I,12 | ludzie sarkali, że tak wielki dom jak radziwiłłowski z obcymi
19 I,12 | Bóg ma w opiece cały nasz dom i chwały mu przyczyni.~-
20 I,14 | wypiera za to, żem chciał dom nasz nie znanym dotąd blaskiem
21 I,20 | niż średniej fortuny. Sam dom, zwrócony tyłem do ogrodów,
22 I,20 | boku. Widocznie dawniej dom był mniejszy, ale później
23 I,23 | nas dwóch mieć po sobie, i dom nasz nie tylko nie upadnie,
24 II,8 | masz więzienia, jest jeno dom mój, w którym waszmość będziesz
25 II,10 | rzekł wreszcie - co to za dom? Gdzie ja jestem?... Same
26 II,16 | mu ramię palcami.~- Ten dom - mówił dalej ukazując palcem
27 II,19 | żołnierz - że niech jeno jaki dom ma się zawalić, zaraz jaskółki
28 II,40 | zawziętości Sapiehów na dom Radziwiłłowski i że wasza
29 III,6 | Lejbgwardziści otoczyli dom, by nad bezpieczeństwem
30 III,6 | obszerny majdan, za nim dom księży, otoczony lipami,
31 III,6 | chwilą właśnie okrążywszy dom, zderzyło się za ogrodem
32 III,14| równa, a billewiczowski dom rzymskich czasów sięga.
33 III,15| Bramy, Czarniecki na Gdański Dom, pan Sapieha z Litwą na
34 III,15| mogło. Brali więc szturmem dom po domu, pałac po pałacu,
35 III,15| Istotnie, Czarniecki przebiwszy Dom Gdański wpadł na kształt
36 III,18| progi. Rad bym, żebyś mój dom i całe Taurogi za swoje
37 III,29| kołowrotu. Od nich zajął się sam dom i krwawa łuna zaświeciła
38 III,29| szeregach, i dopiero gdy płonący dom zawala się z trzaskiem,
39 III,29| panienka z towarzyszką.~Dom ugaszono w mgnieniu oka,
|