Tom, Rozdzial

 1  I,3  |          gości przyjmująca, z jasną twarzą, odbijającą jeszcze jaśniej
 2  I,4  |             Wtem podbiegł Ranicki z twarzą już pocętkowaną plamami,
 3  I,5  |            posiekaną gęstymi razami twarzą. Pan Kmicic przybliżał kaganek
 4  I,7  |           nich na ziemię... i runął twarzą do nóg pułkownika...~- Żyje! -
 5  I,7  |        drzwi, z głową spuszczoną, z twarzą prawie zasłoniętą włosami,
 6  I,10 |          wszystkich Skrzetuskich, z twarzą męską, groźną i ozdobioną
 7  I,12 |           się jak piskorz, z drobną twarzą, cienkimi wargami, porosłymi
 8  I,13 |         czołem, z rozkazującą hardą twarzą junacką i sam hetman wielki,
 9  I,16 |            stanął nad Radziwiłłem z twarzą podobną do głowy rozdrażnionego
10  I,20 |           naprzeciw pan miecznik, z twarzą niespokojną i chmurną zarazem.~
11  I,22 |        Niech panuje!~Magnat wstał z twarzą czerwoną jak szmat purpurowy.~-
12 II,1  |         panieńskimi oczyma i różową twarzą, ogarniał go zabobonny przestrach.
13 II,2  |       starzec kościsty i ogromny, z twarzą wiecznie skrzywioną i tetryczną.
14 II,3  |           barankiem i z przewiązaną twarzą, jakby po jakim karczemnym
15 II,4  |           Józwę Butryma z przeciętą twarzą i rozbitą głową. Jadąc spoglądał
16 II,7  |          obwisłymi powiekami i siną twarzą, zapukał do komnaty Bogusławowej.
17 II,7  |           przyjął go leżąc w łożu z twarzą wysmarowaną migdałowym mlekiem,
18 II,8  |       książę. - Są ludzie z żelazną twarzą i żbiczym wzrokiem, których
19 II,12 |              odrzekł z mieniącą się twarzą:~- Com słyszał, powtarzam
20 II,13 |           chodził po murach z jasną twarzą, rozpatrywał się, przyglądał
21 II,16 |             ze spuszczoną głową i z twarzą lekko pobladłą.~Jenerał
22 II,17 | rozpuszczonymi włosami, z rozpaloną twarzą dawały przykład odwagi i
23 II,18 |           trzej oprawcy położyli go twarzą do ziemi, związali mu ręce
24 II,21 |     wypłakawszy wstał uspokojony, z twarzą wiele pogodniejszą. Zaraz
25 II,22 |         stanąwszy panu Tyzenhauzowi twarzą w twarz, zapytał:~- Co waćpan
26 II,30 |           podniósł się z jaśniejszą twarzą, rozległ się głos nuncjusza: "
27 II,31 |           podniósł się z jaśniejszą twarzą, rozległ się głos nuncjusza: "
28 II,39 |             sobie ludzi jednać samą twarzą, na której piękność szła
29 II,41 |           ręce jak do prośby, ale z twarzą przez gniew zmienioną.~-
30 III,6 |         rozkrzyżował i pochylił się twarzą na grzywę końską.~Błękitny
31 III,9 |      pozłociste blachy przybrany, z twarzą obryzganą krwią, bo okrutnie
32 III,14|               Z początku z uprzejmą twarzą, lubo było widać po niej,
33 III,16|  schwytanego ptaka sercem, z palącą twarzą i oczyma zaszłymi mgłą,
34 III,17|      rozdętymi nozdrzami, z płonącą twarzą i ogniem w oczach, jak gniewna
35 III,23|           na koniec Braun wyszedł z twarzą wielce poruszoną. Anusia
36 III,30|       płonącymi oczyma, z promienną twarzą, i krzyknął na pachołka:~-
37 III,30|           chwycił... I naraz rymnął twarzą do ziemi, i nie wołać, ale
38 III,32|       dzieje.~Ona klęczała ciągłe z twarzą ukrytą w dłoniach.~Ksiądz