Tom, Rozdzial

 1  I,2  |           Kmicicowi uszniak, a jemu samemu podał zaraz inny pucharek
 2  I,3  |      łokciem pchał - trzeba ci było samemu ze swoją cętkowaną gębą
 3  I,4  |          nią nie warknął, choć mnie samemu świerzbiały ręce i język...
 4  I,5  |          jego twarz.~Chciało mu się samemu ryknąć płaczem i czuł, że
 5  I,7  | znamienitego ma gościa, któren by i samemu Radziwiłłowi honoru mógł
 6  I,8  |            gorliwie do roboty, bo i samemu mi pilno. Zostawże mnie
 7  I,12 |       chorągiew mieć w pogotowiu, a samemu się, w trzech dniach w Kiejdanach
 8  I,20 |        niemały, bo to kawaler gotów samemu diabłu, nie tylko Radziwiłłowi
 9  I,23 |           nie ostygnie, to choć się samemu nie chce, przecie parzy
10  I,24 |        noclegu ognisko wiadrem wody samemu zalać. Pamiętaj waść...
11 II,3  |    laudańską pana Wołodyjowskiego i samemu pułkownikowi w ręce oddać...~
12 II,4  |             Bogu się przysłużysz, i samemu może się poszczęścić, bo
13 II,16 |         więc i zostawili Radziwiłła samemu sobie. Niech go tam Sapieha
14 II,18 |         mógł to uczynić, żeby pójść samemu i owo działo rozsadzić.
15 II,19 |           na Śląsk. Inni mówili, że samemu Kmicicowi idą służyć, bo
16 II,22 |            ścisłego nie wyznaczać i samemu królowi decyzję zostawić,
17 II,23 |          udzieleniu swych podejrzeń samemu tylko królowi, skutkiem
18 II,25 |             nie powtórzę, bo mi się samemu zdaje, żem się przesłyszał
19 II,26 |       nagrodzić, krew za nią wylać, samemu do sławy i uczciwości powrócić.
20 II,28 |              nie może być!~- I mnie samemu było na nią za to mruczno,
21 II,40 |             wóz z żywnością dojść - samemu więc Bogusławowi pilno było
22 III,1 |        miast i w polu królowi tylko samemu jeniuszem ustępujący.~Ci
23 III,5 |        uczyń mi łaskę i pozwól mnie samemu gadać do marszałka.~- A
24 III,6 |         żołnierz; ten Czarnieckiemu samemu chciał dorównać, lecz nie
25 III,6 |            w moich oczach, niech ją samemu kasztelanowi odda.~- Jedzie
26 III,8 |          Szubienicy! szubienicy!... Samemu już ciasno, przycisnęliśmy
27 III,9 |         witać przechodzące pułki, a samemu kasztelanowi serce rosło.
28 III,11|           dziwiąc się jego słowom i samemu miastu.~- Patrzcie na ową
29 III,15|             tył zadawał ślepe razy, samemu wkrótce zabrakło oddechu.
30 III,17|           mea maxima culpa! bo mi i samemu czasem do łba przychodziło,
31 III,20|             Ketlingom, Patersonom i samemu Bogusławowi! Ale zresztą
32 III,22|       pruskich, bądź wysłać w pomoc samemu królowi zamierzającemu wyprawę
33 III,22|          jedź, dam ci eskortę, choć samemu mi żołnierzy szczupło, ale
34 III,23|             a nie mnie strzegą i że samemu mi łatwiej wymknąć się przyjdzie.
35 III,24|            pewnym powodzeniem czoło samemu Czarnieckiemu, dlatego Gosiewski
36 III,25|            pewnym powodzeniem czoło samemu Czarnieckiemu, dlatego Gosiewski
37 III,26|       Żołnierz z ciebie zawołany. I samemu panu Zagłobie, gdyby tutaj
38 III,31|          było przy dziewczynach niż samemu. Tymczasem przy pomocy Oleńki