Tom, Rozdzial
1 I,5 | złość na samego siebie. Pierwsza to była noc w jego życiu,
2 I,6 | i ja przyjmę; niech ona pierwsza za tobą się wstawi, tedy
3 I,7 | nami użaliła.~- Ja bym się pierwsza użaliła.~- Dziękuję waćpannie.
4 I,7 | niełatwo się przemknąć. Toć pierwsza lepsza nasza chorągiew byłaby
5 I,7 | Świtało już. Na wschodzie pierwsza złota i błękitna wstążka
6 I,8 | Nie mam do niej urazy! Nie pierwsza to dla mnie rekuza, a dla
7 I,8 | mnie rekuza, a dla niej pierwsza boleść. Niebożątko ledwie
8 I,10 | Skrzetuski, podniosła ducha. Pierwsza szczęśliwa bitwa mogła go
9 I,12 | Niemało o to starań czyniła pierwsza jego żona i nic nie wskórała,
10 I,14 | Pieniędzy mu dać, niech pierwszą ćwierć ludziom zapłaci i
11 I,22 | rozmyślną zdradę! A jednak ona pierwsza wyrządziła mu tę krzywdę,
12 II,2 | myśl, że oto już tym listem pierwszą oddaje usługę nie tylko
13 II,4 | postanowił przesłać go przez pierwszą pewną okazję.~Tymczasem,
14 II,4 | Albo ja głupi? U mnie pierwsza reguła, żeby moje nie przepadło,
15 II,15 | wyzywamy!"~Wybiła godzina pierwsza i druga. Począł mżyć drobny
16 II,20 | Bóg i wiara Jego święta pierwsza nad wszystko dobro, przeciwko
17 II,24 | dowodzący wysunął się przed pierwszą trójkę.~- A co za ludzie? -
18 II,24 | Kazimierz, woląc widocznie pierwszą od drugiej, wyswobodził
19 II,28 | ci się przytrafić, że cię pierwsza lepsza koza złapie i na
20 II,32 | dla majestatu i ojczyzny pierwsza żołnierska powinność.~-
21 II,37 | konfident. Przejdzie mu pierwsza pasja, to się jeszcze sam
22 II,38 | konfident. Przejdzie mu pierwsza pasja, to się jeszcze sam
23 III,1 | Lecz ta prowincja, jak pierwsza zaczęła się bronić, tak
24 III,1 | gorzała Wielkopolska, która pierwsza poddaństwo przyjąwszy, pierwsza
25 III,1 | pierwsza poddaństwo przyjąwszy, pierwsza chciała szwedzkie jarzmo
26 III,4 | spojrzawszy Sweno - ta chorągiew pierwsza uderzyła na grafa Waldemara
27 III,8 | spotkaniu. Waść musisz być pierwszą szablą w tym państwie?...~-
28 III,9 | Laudańska, idąca w przodku, pierwsza dojrzała nieprzyjaciela
29 III,10| stały w gotowości, ale z pierwszą gwiazdą znowu była uczta.
30 III,11| miało się ku zachodowi, gdy pierwsza idąca w przodku chorągiew
31 III,11| Wisłę. Przeprawiła się więc pierwsza laudańska, za nią pana Kotwicza,
32 III,11| schwytanych języków, natomiast z pierwszą gwiazdą często i skrzypki
33 III,16| pogardę dla człowieka, którego pierwszą miłością pokochała, a który
34 III,21| począł odwiedzać Oleńkę, bo pierwsza, spotkawszy go pewnego dnia,
35 III,22| należało się spodziewać, że na pierwszą wieść o zbliżaniu się wojsk
36 III,27| rzeczka.~Chwila jeszcze i pierwsza smuga białego dymu wykwitła
37 III,27| chwilę ich powstrzymać i że pierwsza husarska chorągiew rozszczepiła
38 III,30| podnosisz, a gdy przyszła pierwsza chwila próby, jako zhukany
|