Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       Boże, amen!~- Byle był po naszej myśli! - dodał Józwa.~Billewiczówna
 2  I,5  |         boli. Każdy sobie pan w naszej Rzeczypospolitej, kto jeno
 3  I,8  |      stary Pakosz - bo do panny naszej jedzie.~Nim stary skończył,
 4  I,8  |      sądach nie staje, bo on do naszej, hetmańskiej, należy inkwizycji
 5  I,11 |  Szczęście, że teraz Tatarzy po naszej stronie. Wedle mojej głowy,
 6  I,13 |   opieką pani Wojniłłowiczowej, naszej krewnej. Jeno błagam o przebaczenie,
 7  I,15 |        być inaczej, tylko on po naszej stronie stanie.~- Bunt w
 8  I,25 |        ich położyli, ile że i z naszej strony pomoc była.~- Cóż
 9 II,2  |       stu diabłów! Po coście do naszej chaty wleźli?~- A chodź
10 II,2  |  wiedzieć, że to wasza miłość w naszej sadybie! Dla Boga, oczom
11 II,3  |         hultaj! - Bóg świadkiem naszej niewinności.~- Aleście już
12 II,6  |  obierać?... Zali to nie w mocy naszej? Zali nie in liberis suffragiis?
13 II,6  |       Przenajświętszej Patronki naszej, która o te bezeceństwa
14 II,6  |     błogosławieństwa bożego dla naszej imprezy wyda się uniwersał,
15 II,6  |         Czy aby będzie prawo po naszej stronie? - wtrącił Wołodyjowski.-
16 II,15 |     podnoszą... Dobrze! doznają naszej broni!~- A my ich - odburknął
17 II,16 |      modlę się, gdy wy Patronki naszej o ratunek błagacie. Znużenie,
18 II,16 |         cię tak nazwą! Chodź do naszej kompanii... Ja, Kuklinowski,
19 II,19 |         że wszystko burzy się w naszej Rzeczypospolitej. Niech
20 II,20 |       wiadomego obrawszy, osoby naszej poczekajcie, nie opuszczając
21 II,21 |       cię pan Ługowski zaraz do naszej kwatery prowadzi. Nie zażyjemy
22 II,22 |       Ty chcesz, to przy osobie naszej zostań. Tego nam ci odmówić
23 II,23 |   Zostań po staremu przy osobie naszej, bo nie zdrada tak przemawia.~-
24 II,33 |        a zwłaszcza dobrudzcy, i naszej jeździe czasem dotrzymują.
25 II,34 |         miłościwy panie, ale po naszej stronie, a od Tylży będzie
26 II,34 |       cztery mile naprzeciw, po naszej stronie... Siedź w Taurogach
27 II,37 |         głos przeciwko tej woli naszej się nie podniesie i uczynek
28 II,38 |         głos przeciwko tej woli naszej się nie podniesie i uczynek
29 III,8 |     szelmy nieużyte. Jak tak do naszej szlachty, a zwłaszcza do
30 III,14|   śmiało można o nim rzec, co w naszej ojczyźnie o podobnych ludziach
31 III,15|   wyrychtowali. Nie żałowano tu naszej krwi, bracia, hojnie nią
32 III,15| honorują na drogę. Odchodzi kat naszej ojczyzny, odchodzi bluźniciel
33 III,18|      wuj brandenburski. Skoro w naszej Rzeczypospolitej szlachcic
34 III,18|        potem tron dziedziczny w naszej rodzinie miał zostać - rzekł
35 III,20|  następuje:~"Ponieważ doszło do naszej wiadomości, że urodzony
36 III,22|         to być jakiś bastard po naszej krwi, nie może inaczej być!...
37 III,23|      się było na świętej Żmudzi naszej, gdzie żywie amor patriae
38 III,23|    Najświętszej Panny, Królowej naszej protekcja."~Oleńka łzami