Tom, Rozdzial
1 I,5 | i skargami na opresją, w jakiej żyją, że to ich niewinnie
2 I,9 | wiesz, co jest afekt i do jakiej desperacji człowiek przyjść
3 I,10 | innej egzakcji niż taka, z jakiej komputowe polskie chorągwie
4 I,11 | i nieszczęście, i hańbę, jakiej przykładu dotąd nie było.~-
5 I,12 | wielce, bo wiadoma rzecz, w jakiej emulacji i nieprzyjaźni
6 I,12 | chorągiew Kmicic przyprowadził, jakiej drugiej w całym wojsku nie
7 I,12 | jestem, jeżeli dzisiaj do jakiej dziewki-gładyszki w zaloty
8 I,13 | widział, nie w tej ozdobie, w jakiej teraz chodzisz... Podnieś
9 I,14 | i stworzę taką potęgę, jakiej świat nie widział, o jakiej
10 I,14 | jakiej świat nie widział, o jakiej dzieje nie pisały, a może
11 I,15 | takich czasów i takiej hańby, jakiej świat i ta korona dotąd
12 I,17 | Pewnie chce obaczyć, czy jakiej karczmy nie ma blisko. Czas
13 I,20 | Litwa mówi o opresji, w jakiej obywatele zacni w Kiejdanach
14 I,23 | najprędzej!...~- Nie maszże jakiej prośby do mnie?~- Wasza
15 II,2 | Juści, nie zbóje.~- A spod jakiej chorągwi?~- A cóżeś to,
16 II,2 | nieruchomej postawie, w jakiej podkomendni witają swych
17 II,4 | przeszkodzie, możesz wprędce do jakiej takiej fortuny dojść, jeśli
18 II,4 | wiedziała, co czynić, po jakiej stronie stanąć; wiedziała,
19 II,6 | wystąpił z ucztą tak wspaniałą, jakiej dotąd w obozie nie było.
20 II,6 | takim uznaniem i powagą, jakiej by sobie pan eks-regimentarz
21 II,9 | nas ratować z opresji?~- Z jakiej opresji?... Radziście z
22 II,11 | skarbcu nie zabraknie. ~- O jakiej imprezie wasza mość mówisz?~-
23 II,18 | pułkowniku! W opresji, w jakiej się znajdujesz, nic pomóc
24 II,19 | wiał i taka była cisza, jakiej od początku oblężenia pod
25 II,22 | potrzeby ześle mu taką pomoc, jakiej się nawet nie domyślacie,
26 II,22 | złamaniu przysięgi i wiary, jakiej obojeśmy z miłościwym królem
27 II,23 | śladem twoim, opodal, aby w jakiej ciężkiej chwili przybyć,
28 II,36 | się przekonać, czy nie ma jakiej zmowy między bratem starostą
29 II,36 | i sama w zmowie!...~- W jakiej zmowie? Boże, bądź miłościw
30 III,3 | Pułki piechoty tak świetnej, jakiej nie było w całej Rzeczypospolitej,
31 III,7 | mili za Zamościem odjąć i w jakiej pustce osadzić, w której
32 III,11| za stary na taką służbę, jakiej on od żołnierza wygląda,
33 III,12| ale nie w tej liczbie, w jakiej ich się spodziewano. Za
34 III,13| ale nie w tej liczbie, w jakiej ich się spodziewano. Za
35 III,16| go przejmował na myśl, w jakiej grozie i w jakiej postawie
36 III,16| myśl, w jakiej grozie i w jakiej postawie pojawiłoby się
37 III,23| i zemstę taką wywrze, o jakiej ludzie dotąd nie słyszeli.~
38 III,27| Najważniejszą wszelako wiadomością, jakiej von Rössel udzielił, była
|