Tom, Rozdzial

 1  I,10 |          i wsie szlacheckie no, i zanim szlachta ruszyła własnymi
 2  I,10 |          i brzmiał jeszcze długo, zanim utonął w ogólnym gwarze
 3  I,10 |    Wszakże ów orzeł skandynawski, zanim przeleciał całe Niemcy,
 4  I,10 |  żołnierza najstraszniejszą; więc zanim rotmistrze zdołali wprowadzić
 5  I,13 |       książę miał podobną potęgę, zanim pod Szkłów ruszył, los całej
 6  I,13 |       pewność, że cię nie utracę, zanim z tamtą waszą szlachtą do
 7  I,17 |     wielkiej, ni polnej nie ma, i zanim go król jegomość godnością
 8  I,17 |       ludziom siadać na koń, lecz zanim ruszyli, do uszu wszystkich
 9  I,19 |    ocalenie Rzeczypospolitej, ale zanim do kroków nieprzyjacielskich
10  I,20 |     poczęli się zbierać do drogi.~Zanim upłynął kwadrans, za oknami
11  I,20 |          tacy nie chcieli...~Lecz zanim skończył, drzwi się otworzyły
12  I,22 |     przeprawę z panną Aleksandrą, zanim zgodziła się pójść na ową
13  I,22 |         księciu wytrwali. Sam on, zanim ukazał się gościom, przygotował
14  I,26 |     przeraźliwie i spadł z konia.~Zanim inni mogli zrozumieć, co
15  I,26 |          zrozumieć, co się stało, zanim odetchnęli, zanim okrzyk
16  I,26 |          stało, zanim odetchnęli, zanim okrzyk zgrozy zamarł na
17 II,1  |          się opowiedzieć, kto są, zanim puścili ich do chaty. Soroka
18 II,1  |   straszliwym głosem Kmicic.~Lecz zanim zdumiony Soroka zdołał opuścić
19 II,6  |    Spenetruje on wszystko dobrze, zanim uderzy, a jeśli tam siła
20 II,18 |         zamieszanie trwały długo, zanim z chaosu zeznań wydobył
21 II,18 |       wsunął się do stodoły, lecz zanim krok postąpił, dwie żelazne
22 II,19 |          była blada, wzburzona, i zanim oficerowie zdążyli spytać
23 II,27 |        jej tenoru wyglądał. Jakoż zanim dojechał do Lwowa, przybyli
24 II,33 |        dzierżawca z Wąsoszy.~Lecz zanim wszyscy ochłonęli ze zdziwienia,
25 II,37 |   poznawszy na szablach rozniosą, zanim zdoła krzyknąć: "Jezus,
26 II,38 |   poznawszy na szablach rozniosą, zanim zdoła krzyknąć: "Jezus,
27 III,4 |    puścili się za nimi i wycięli, zanim ubiegli sto kroków.~I pogoń
28 III,15|          go na szablach rozniosą, zanim się kto opatrzy, co się
29 III,18|          mogła jako paw krzyczeć, zanim się uspokoisz, to ci twą
30 III,23|      stracić wszystkich rozkazał, zanim Anusia mogła wystąpić w
31 III,24|          o tym - mówił pan Bies - zanim Babinicz nadciągnął, bo
32 III,25|          o tym - mówił pan Bies - zanim Babinicz nadciągnął, bo
33 III,27|         później było w pochodzie.~Zanim uszli milę, nadbiegł posłaniec
34 III,27|         By mi kondycji dotrzymał, zanim z niewoli wyjdzie.~- To
35 III,27|            Słuchaj mnie, Michale, zanim potępisz - odrzekł ponuro
36 III,28|      Anusia długo czekać musiała, zanim przeszło, wreszcie gdy Oleńka
37 III,32| majestatowi i ojczyźnie występki, zanim przed sądem niebieskim staną,