Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         kwiatami okrytych.~Pewnego wieczora siedziała panna Aleksandra
 2  I,1  |          przysyłano każdego prawie wieczora do apteczki po leki dla
 3  I,4  |    dziewczyna zbladłymi usty. - Co wieczora wracał ode mnie do dziewek
 4  I,7  |            opowiadał. Pewnego tedy wieczora zasiedli, jako zwykle po
 5  I,7  |           Godzina była dziesiąta z wieczora, noc jasna, lubo księżyc
 6  I,9  |           oto w gorączce leżał, co wieczora wchodzili tymi oto drzwiami
 7  I,10 |           sypali szańce od rana do wieczora, ustawicznie oglądając się
 8  I,11 |       ludzie ruszyli tegoż jeszcze wieczora na noc, a nazajutrz w dzień
 9  I,13 |          tego dnia szlachcie aż do wieczora, obiadował bowiem z posłami
10  I,23 |                  ROZDZIAŁ 23~Tegoż wieczora, po skończonej uczcie, pan
11 II,13 |           bicie Szwedów od rana do wieczora, bez spoczynku i miłosierdzia.
12 II,13 |         zdrowie poczyna wracać. Do wieczora ukończono przygotowania
13 II,15 |            go widziałem... zaraz z wieczora... Straszna, niepojęta rzecz...~
14 II,16 |         rajców nie myślał już tego wieczora o poddaniu.~Lecz chociaż
15 II,19 |       postrach, oto com od rana do wieczora powtarzał, lecz pan Sadowski
16 II,19 |            mogli nic widzieć, bo z wieczora niebo zawlokło się chmurami
17 II,23 |         uchwycił. Lecz tego samego wieczora Tyzenhauz rzekł do króla:~-
18 II,23 |            na własnej ziemi.~Tegoż wieczora pan Tyzenhauz zbliżył się
19 II,27 |        dzień spóźnić, bo byłbym do wieczora z Radziwiłłem skończył!...
20 II,30 | przybranych.~Na ulicach od rana do wieczora gwar ludzki, przejeżdżanie
21 II,31 | przybranych.~Na ulicach od rana do wieczora gwar ludzki, przejeżdżanie
22 II,39 |         uderzyły wszystkie jednego wieczora.~Na zamku bialskim odbywała
23 II,40 |       piszę się etc."~Tego jeszcze wieczora Kmicic wziął glejt, dwóch
24 III,10|          gnębić.~Tymczasem pewnego wieczora przybył do obozu pan Charłamp
25 III,10|         stawiać most. Pracowali do wieczora, z wielkim naszym podziwem,
26 III,11|         miał ten zwyczaj, że je co wieczora wyprawiał. Imainujcie sobie,
27 III,12|         wszystkim pełne zapału. Do wieczora cała armia przeszła po świeżo
28 III,13|         wszystkim pełne zapału. Do wieczora cała armia przeszła po świeżo
29 III,14|          Billewiczównę tego samego wieczora.~- Oświadczył się?! - zawołali
30 III,16|   pochyłości, śpiewając od rana do wieczora hymny pochwalne na cześć
31 III,18|         będę słuchał, chociażby do wieczora.~- Nie dawaj mi zaraz responsu,
32 III,22|          całych Taurogach. Pewnego wieczora nadciągnęły bezładne kupy
33 III,26|        więc pławili się od rana do wieczora we krwi ludzkiej.~Sam pan
34 III,26|          gniewu bożego.~Dlatego co wieczora spokojnie odmawiał różaniec
35 III,27|          na to pan podskarbi. - Do wieczora nie będzie już tych wojsk!~
36 III,29|      będzie miał gości.~Aż pewnego wieczora wyrostkowie Butrymi, pasący
37 III,31|         pana Tomasza, więc pewnego wieczora, gdy zostali sami, spytał