Tom, Rozdzial

 1  I,1  |  Oficyjerowie - wszystko szlachta z naszych stron, familianci, godni
 2  I,8  |             tym usłuży. Ale że uszu naszych doszła wieść o jego swawolach
 3  I,10 |          idzie, to i my potrafimy o naszych głowach pomyśleć!~- I o
 4  I,10 |             głowach pomyśleć!~- I o naszych dzieciach!~- I o naszych
 5  I,10 |            naszych dzieciach!~- I o naszych fortunach, które nieprzyjaciel
 6  I,10 |           tu najpierw ucierpimy. Po naszych to ziemiach, po naszych
 7  I,10 |             naszych to ziemiach, po naszych prywatnych fortunach, zasługami
 8  I,10 |             będzie w ostatku skutek naszych listów?~- Że zwątlą ducha
 9  I,12 |            nie wierz, aż wszystko z naszych ust usłyszysz. Postąpimy
10  I,12 |            który tam znaczną partię naszych sił ma pod sobą. O tym wszystkim
11  I,12 |         dowiesz się dokładnie z ust naszych - tymczasem zaś polecamy
12  I,12 |             dragonów zbliżył się do naszych rycerzy.~- Proszę waszmościów
13  I,13 |           naszymi za nas i potomków naszych, przyrzekamy i warujemy" -
14  I,17 |       jeszcze, co się stanie. Toż i naszych dragonów kupa się za Węgrzynami
15  I,23 |            bardzo mi chodzi, aby do naszych zamysłów przystąpił. Możny
16  I,25 |            do domów, do pogorzelisk naszych...~I błogosławiono księcia
17  I,25 |          słuszniej wypadało ogony u naszych płaszczów nosić. Czas z
18  I,25 |            stawi, czemu my nie mamy naszych postawić? - odparł Soroka.~-
19  I,26 |             się pozwolił dogonić. W naszych oczach wydarł mu szablę
20 II,6  |         osoby. Cieszy się w sercach naszych cała Rzeczpospolita, najmędrszego
21 II,7  |       szwedzkiego i do wielu innych naszych dygnitarzy - rzekł. - Musiałeś
22 II,10 |    choćbyśmy się poprawili z błędów naszych, ale cała Europa nie złamie...~-
23 II,11 |          tej potęgi, która w oczach naszych upadła, i kto nie jest Szwedem;
24 II,21 |           jeno na poprawę poddanych naszych czekaliśmy aż dotąd.~- Ta
25 II,21 |            nam serce i wstyd nam za naszych poddanych! Gdzież dzieje
26 II,22 |             jakich żaden monarcha w naszych czasach nie doznał; który
27 II,34 |      utrzymać, gdyż inaczej zaraz i naszych zaczną palić a mordować...
28 II,36 |        prosimy, abyś rajtarom wedle naszych chęci rozkazy wydać zechciał."~"
29 III,3 |             jakie Zamość ponieść od naszych dział musiał, zmiękczą wyniosły
30 III,5 |           tym starodawne fundamenta naszych wolności spoczywają... Lecz
31 III,15|            wróg zaciekły, podpalacz naszych domów, zdzierca naszych
32 III,15|             naszych domów, zdzierca naszych szat ostatnich, morderca
33 III,15|              morderca żon i dziatek naszych! (o moje dziatki, gdzie
34 III,17|            przykryć, którą często z naszych stron do Prus wożą, albo
35 III,23|           już nie ten, i nikt się z naszych nie chwyci tak Szwedów,
36 III,28| świętokradzką ręką pociął wizerunki naszych ziemskich postaci, dawno
37 III,30|        poprawa!... Oto odstąpiliśmy naszych fortun, siedliśmy na koń