Tom, Rozdzial

 1  I,10 |                 świecie koronę na głowę Karola Gustawa.~Wittenberg zapuścił
 2  I,10 |       Kazimierza spotkała, i miłość dla Karola Gustawa. Czulsi u nas teraz
 3  I,10 |          imieniu jego królewskiej mości Karola Gustawa odparł poważnie
 4  I,12 |             chętnie przyjmują protekcję Karola Gustawa... Zawinił bo nasz
 5  I,13 |           książę wzniósł toast na cześć Karola Gustawa, zerwał się wraz
 6  I,14 |              poddałem się pod protekcję Karola Gustawa, że ja ten kraj
 7  I,22 |         Wielkopolską przyjęło protekcję Karola Gustawa.~A po chwili znowu:~-
 8 II,7  |               być uważany jako wyzwanie Karola Gustawa. Radziwiłł w duszy
 9 II,10 |                 w oczekiwaniu na powrót Karola Gustawa wieszali się przy
10 II,10 |                 i przez posłów, i przez Karola.~Starosta począł kiwać głową,
11 II,11 |             siwą głowę przed majestatem Karola... Idź, bo chcemy do Szwedów
12 II,11 |               tym bardziej że w pobliżu Karola, udającego łaskawość, nie
13 II,11 | prowiantmagister jego królewskiej mości Karola Gustawa, wysłany z eskortą
14 II,11 |           namawiają jego królewską mość Karola Gustawa, ażeby klasztor
15 II,11 |           miejsca - a może ufano listom Karola Gustawa, którymi bezpieczeństwo
16 II,16 |              koronę, abdykował na rzecz Karola Gustawa? Wy jego nie chcecie
17 II,16 |          inaczej mówiąc; nie chcą uznać Karola Gustawa.~Tu rozśmiał się
18 II,18 |             całe wojsko polskie odstąpi Karola Gustawa. Waszej dostojności
19 II,20 |            słali do bawiącego w Prusach Karola Gustawa wieści pełne przerażenia.~
20 II,20 |              odczytywano nawet w obozie Karola Gustawa, nawet po zamkach
21 II,27 |          Przywodzono w nim wiarołomstwo Karola Gustawa, łamanie przysiąg
22 III,1 |                partie ciągnęły za armią Karola, w coraz ciaśniejsze łącząc
23 III,1 |              zaś gniew wzbierał w sercu Karola, że przed kilkunastu miesiącami
24 III,2 |         spojrzał tylko z ciekawością na Karola Gustawa, ten zaś zrozumiał
25 III,6 |           niezrównanym pieszym zastępom Karola Gustawa.~Więc pan Czarniecki
26 III,6 |     Czarnieckiego. Tylko niezłomny duch Karola Gustawa utrzymywał resztę
27 III,6 |                  lecz Roch i sam poznał Karola Gustawa po bukiecie z czerwonych
28 III,9 |               nagle polepszyły się losy Karola Gustawa i Szwedów.~Dnia
29 III,9 |            wojskiem pozostanie pilnować Karola, aby się z wideł nie wymknął,
30 III,12|            szeptali, że za wypuszczenie Karola spod Sandomierza i za ostatnią
31 III,13|            szeptali, że za wypuszczenie Karola spod Sandomierza i za ostatnią
32 III,23|           wiadomości o śmiałej wyprawie Karola Gustawa w dół Rzeczypospolitej,
33 III,23|                Warszawę". Gdym to z ust Karola usłyszał, pytałem, co potem.
34 III,24|                 przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan hetman nie po
35 III,25|                 przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan hetman nie po
36 III,26|            pobije w następnym spotkaniu Karola Gustawa, elektora i kogo
37 III,26|                 tylną straż umykającego Karola, za czym dowiedziawszy się,