Tom, Rozdzial
1 I,10 | była jeszcze pamięć walk za Gustawa Adolfa, bo nie wymarli ludzie,
2 I,10 | świecie koronę na głowę Karola Gustawa.~Wittenberg zapuścił wzrok
3 I,10 | spotkała, i miłość dla Karola Gustawa. Czulsi u nas teraz ludzie
4 I,10 | królewskiej mości Karola Gustawa odparł poważnie Wittenberg.~
5 I,11 | wiedzieć, kto wziął w jasyr Gustawa Adolfa, to się nieboszczyka
6 I,12 | przyjmują protekcję Karola Gustawa... Zawinił bo nasz pan,
7 I,13 | chorążego. Srodześmy kilkakroć Gustawa Adolfa w Prusach porazili
8 I,13 | wzniósł toast na cześć Karola Gustawa, zerwał się wraz ze wszystkimi
9 I,14 | się pod protekcję Karola Gustawa, że ja ten kraj naprawdę
10 I,22 | przyjęło protekcję Karola Gustawa.~A po chwili znowu:~- Owóż
11 I,23 | listami do samego Karolusa Gustawa. Ja tu nie mogę z grafem
12 II,6 | tłumy.~- Niech żyje! On Gustawa Adolfa poraził! On Chmielnickiemu
13 II,7 | uważany jako wyzwanie Karola Gustawa. Radziwiłł w duszy chciał
14 II,10 | oczekiwaniu na powrót Karola Gustawa wieszali się przy Radziejowskim
15 II,10 | porachunku.~- Słyszę.~"Eryk, syn Gustawa, wilk, dla nienasyconej
16 II,11 | królewskiej mości Karola Gustawa, wysłany z eskortą na spotkanie
17 II,11 | jego królewską mość Karola Gustawa, ażeby klasztor jasnogórski
18 II,11 | może ufano listom Karola Gustawa, którymi bezpieczeństwo
19 II,12 | salwę-gwardię od Carolusa Gustawa, jako klasztor i kościół
20 II,16 | abdykował na rzecz Karola Gustawa? Wy jego nie chcecie opuścić,
21 II,16 | mówiąc; nie chcą uznać Karola Gustawa.~Tu rozśmiał się książę
22 II,18 | wojsko polskie odstąpi Karola Gustawa. Waszej dostojności wiadomo,
23 II,20 | bawiącego w Prusach Karola Gustawa wieści pełne przerażenia.~
24 II,20 | odczytywano nawet w obozie Karola Gustawa, nawet po zamkach szwedzkie
25 II,27 | nim wiarołomstwo Karola Gustawa, łamanie przysiąg i obietnic,
26 II,27 | jest przy osobie Carolusa Gustawa. I ci pono radzi by już
27 II,28 | dziesiątą granicę Carolusa Gustawa wyżenął, gdyby nie ona nieszczęsna
28 III,1 | ten, który wiekopomnego Gustawa Adolfa w ręcznym boju rozciągnął.
29 III,2 | z ciekawością na Karola Gustawa, ten zaś zrozumiał spojrzenie
30 III,6 | pieszym zastępom Karola Gustawa.~Więc pan Czarniecki był
31 III,6 | Tylko niezłomny duch Karola Gustawa utrzymywał resztę gasnących
32 III,6 | Roch i sam poznał Karola Gustawa po bukiecie z czerwonych
33 III,9 | polepszyły się losy Karola Gustawa i Szwedów.~Dnia 20 marca
34 III,23| śmiałej wyprawie Karola Gustawa w dół Rzeczypospolitej,
35 III,24| przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan hetman nie po to był
36 III,25| przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan hetman nie po to był
37 III,26| następnym spotkaniu Karola Gustawa, elektora i kogo będzie
|