Tom, Rozdzial

 1  I,17 |         wysłanie do tej odległej fortecy, w której wedle układu musiała
 2 II,8  |     uczynić wyłom w tej ślicznej fortecy... Co? Kto to potrafi?...
 3 II,13 |       wieczór nie było ich już w fortecy.~Noc nastała ciemna i dżdżysta.
 4 II,13 |        Nie mógł on z nich burzyć fortecy, jak również nie mógł myśleć
 5 II,14 |       oddziały przysuwały się ku fortecy; inne w mgnieniu oka rozlały
 6 II,14 |        je nieostrożnemu obejściu fortecy i zbytniemu zbliżeniu się
 7 II,15 |       zniżał. Celuj tu do takiej fortecy, trafiaj!~To rzekłszy żołnierz
 8 II,15 |            Babinicz chce wyjść z fortecy?...~- W kompanii, w kompanii! -
 9 II,16 |        tego, co Szwedom o stanie fortecy i jej słabych stronach mogli
10 II,17 |     kolubryny, przykrzył sobie w fortecy. Co dzień też z utęsknieniem
11 II,18 |       rzekł:~- Więcej jest nas w fortecy do takich uczynków gotowych.
12 II,18 |       się zdarzyło... My przeciw fortecy nie służyli, niech nas Bóg
13 II,19 |  usłyszeć zachętę do opuszczenia fortecy.~Poczęli się zbierać, wszyscy
14 II,19 |   zachętę do odstąpienia od onej fortecy.~Na koniec, gdy sądził,
15 II,19 |        mogąc nic wskórać przeciw fortecy, pod którą nas namówiłeś.~-
16 II,19 |  obradować jedynie nad zdobyciem fortecy czy też i nad tym, czy nie
17 II,19 |         panie hrabio, dzisiaj do fortecy - odpowiedział Sadowski -
18 II,19 |          o to! Wiem dobrze, iż w fortecy jest partia, która od dawna
19 II,19 |     coraz wyżej naokoło zaklętej fortecy. Zbrożkowi toż samo musiało
20 II,19 |      Dopadli wreszcie o staję od fortecy, lecz po to tylko, by na
21 II,19 |      światła i światełka w całej fortecy. Noc była spokojna, mroźna,
22 II,19 |         czarne mury niedostępnej fortecy i na myśl przychodziły im
23 II,19 |            Co to jest? strzały z fortecy?! - krzyknął Miller.~I zerwawszy
24 II,19 |        salw dochodził istotnie z fortecy.~- Dla Boga! jakie to może
25 II,19 |        okrzyki wiwatowe doszły z fortecy, a za nimi nowe salwy.~-
26 II,20 | zamknięty przez tak długi czas w fortecy, słuchał tych nowin chciwie
27 II,21 |          wykradłszy się w nocy z fortecy, prochami w drzazgi rozsadziłem!~-
28 II,35 |    Tatarzy na widok tej potężnej fortecy, a cóż dopiero, gdy im powiedziano,
29 III,2 |         i laudańską, umyślnie do fortecy posłał, żeby mogły odpocząć,
30 III,3 |     książęca mość załogi jego do fortecy wpuścić nie raczył. Powiernikiem
31 III,7 |         ze Szteinbokiem, przeciw fortecy czyni.~- W Bogu nadzieja,
32 III,7 |      capti-vabimus; obaczym, czy fortecy za króla nie oddadzą.~-
33 III,12|         upilnuje, aby żywność do fortecy nie przychodziła.~- No,
34 III,12|          zdołałaby się dostać do fortecy. Tracili też oblężeni z
35 III,13|         upilnuje, aby żywność do fortecy nie przychodziła.~- No,
36 III,13|          zdołałaby się dostać do fortecy. Tracili też oblężeni z
37 III,15|       kształt huraganu do obrębu fortecy, a gdy pałac Daniłłowiczowski