Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       żałować? Wolisz, żeby go co złego spotkało?~- Co go może najgorszego
 2  I,5  |       prawda jest, że oni mnie do złego podniecają."~Tu przyszło
 3  I,6  |          jeden człowiek mógł tyle złego w tak krótkim przeciągu
 4  I,6  |          się musi, a kto by mu co złego uczynił, tedy on mu tym
 5  I,7  |      znika. Nie masz w tym sprawy złego ducha, jeno ludzka przemyślność.~
 6  I,8  |     Desperacja to go popchnęła do złego uczynku i pewnie raz jeszcze
 7  I,10 |       więcej.~Nie brakło i z góry złego przykładu. Pan Skoraszewski
 8  I,10 |       poznali, nie uczynią mu nic złego, jeszcze na drogę opatrzą
 9  I,10 |           niż na walkę. Na domiar złego Szwedzi przeprawili się
10  I,14 |    naprowadził. Choćby się już co złego uczyniło, jeszcze recedere
11  I,14 |           jedno!~- Choćbym cię do złego prowadził, nie ty będziesz
12  I,17 |          i zaraz przeczuwałem coś złego.~Pan Michał zamyślił się
13  I,20 |            pierzchła jak na widok złego ducha, a natomiast wyszedł
14  I,20 |         widać, tyle dobrego, co i złego mieszka - rzekł Stanisław
15  I,21 |              Niech Bóg broni, ile złego narobili ci ludzie!~- Tyle
16  I,22 |  Radziwiłła.~Tymczasem, na domiar złego hetman rzekł w tej chwili :~-
17  I,26 |       więc też nie racząc ukrywać złego humoru rzekł:~- Nie przypisuj
18  I,26 |           trosków i sprawić wiele złego, ale to jeno powiem : nikt
19 II,4  |           w dobrem go umocnić, od złego zasłonić, prostą, zacną
20 II,4  |         stało, bo co ten człowiek złego naczynił, tego by się sam
21 II,4  |   strasznym człowieku, który tyle złego sprawiwszy konfederatom,
22 II,13 |         tym z katolików, którzy u złego ducha służbę przyjęli! -
23 II,17 | czarownicę, uczuli strach, aby im złego nie przyczyniła, zwłaszcza
24 II,19 |        Lecz nie uczyniono jej nic złego. Co więcej, Miller, pragnąc
25 II,20 |      zawziął. Możny to pan i siła złego może im uczynić! Sam on
26 II,21 |        Bóg broni, żebym chciał co złego o tym szlachcicu mówić -
27 II,28 |       psował, swawoli wprowadzał, złego przykładu dawał?~- Nie będę,
28 II,34 |    została pod jej opieką, to nic złego spotkać ją nie może. Jeżeli
29 II,35 |           najlepszy dowód, że nic złego nie zamyślam, skoro sam
30 II,36 |           dam. Nic cię tu spotkać złego nie może, bo to kraj mój...
31 II,40 |        Prusach, iż osoby jego nic złego w tej wyprawie nie spotka,
32 III,5 |        tego listu może być więcej złego niż dobrego, bo pan kasztelan
33 III,11|            Waćpan strzeż się, aby złego przykładu nie dawać, a przy
34 III,14|          powiadaj o niej jeno nic złego, bo po wyzdrowieniu ze mną
35 III,14|      Choćbym chciał, nie mogę nic złego o niej powiedzieć, ale jeśli
36 III,28|       widzi, nic ci nie uczyniłam złego, a życzyłam i życzę zawsze