1-500 | 501-920
Tom, Rozdzial
1 I,1 | lasy gięły się i łamały pod obfitą okiścią, śnieg olśniewał
2 I,1 | gwałtownie żarnami mrucząc pod nosem pieśń monotonną, panna
3 I,1 | śmierci rodziców, związane pod błogosławieństwem, dotrzymywały
4 I,1 | że przed czterema laty aż pod Orszę do nas przybył. Wtedy
5 I,1 | zaś wołała chowając nogi pod stołek:~- Dla Boga! tego
6 I,1 | tedy oboje, wziąwszy się pod ręce jakby rodzeństwo, do
7 I,1 | bywałem, jutro tam! Takem pod nieprzyjaciela podchodził
8 I,1 | nieprzyjaciela podchodził jako wilk pod owce i co tam można było
9 I,1 | przebacz, bom się manier pod harmatami uczył, nie we
10 I,1 | śmiercią poległa, a synowiec pod moją komendą za nią się
11 I,1 | kagankiem, bo to i wilków pod Wołmontowiczami nie brak.~-
12 I,1 | dzwonił gdzieś w lasach, pod Wołmontowiczami. Więc mocna
13 I,2 | całując po rękach i podejmując pod nogi. Stary włodarz Znikis
14 I,2 | kielichami. On zaś wziął się pod boki i śmiał się poznawszy,
15 I,2 | Dziewki dworskie biegły pod okna i przykładając twarze
16 I,3 | Przed kompanionami też ją pod niebiosa wychwalał, aż pewnego
17 I,3 | Wołodyjowski czy kto? On pod Szkłowem im przywodził.
18 I,3 | bo chociażbym się wzbił pod obłoki, chociażbym samych
19 I,3 | ubrana już w kuni kołpaczek, pod którym jasna jej twarz wydawała
20 I,3 | tylko świst zmarzłego śniegu pod płozami, parskanie koni,
21 I,3 | sędziwy i cichy, jakby spał pod obfitą okiścią. Drzewa,
22 I,3 | Andrzej położył mu rękę pod szyję i tylko oczyma straszniej
23 I,4 | drzemcie jako zając o południu pod skibą!~- Jać nie drzemię,
24 I,4 | trwogi. Toż ten dom był pod opieką potężnego Kmicica,
25 I,4 | Co będziemy jak dziady pod tym domem stali, nie wyniosą
26 I,5 | łotrzyków prawem ściganych. Ci pod chorągwią spodziewali się
27 I,5 | swoich ludzi, gdy mu nie pod humor co przyszło, bez miłosierdzia;
28 I,5 | prawdę wyznać - mruczał pod nosem - nie ma rady, choćby
29 I,5 | całą chorągiew rozbójników pod sobą; niewinność moja mnie
30 I,5 | rozumiesz, co to jest służyć pod jedną chorągwią i wojnę
31 I,5 | zbiesił. Nie daj Bóg mu pod rękę wpaść...~Jakoż pan
32 I,5 | szereg postaci leżących równo pod ścianą.~- Popili się na
33 I,5 | ukazał im ręką na leżące pod ścianą trupy.~- Pobici!
34 I,5 | jedni tylko pobici leżeli pod ścianą równo i cicho, obojętni
35 I,5 | obłąkaniem w oczach.~- Koń mi pod lasem padł! - krzyknął -
36 I,5 | tu się schronił? My konia pod lasem znaleźli...~- Nie
37 I,6 | niech ziemia rozstąpi się mi pod nogami - wszystko zniosę,
38 I,6 | całymi stadami podchodziły pod wsie i zaścianki. Wycie
39 I,6 | sławy dla siebie, wojsko pod Szkłowem wytracił i kraj
40 I,6 | musieli żyć w czujności i pod bronią, zwłaszcza że hetmanów
41 I,6 | nie wiadomo czyich, którzy pod barwą Radziwiłła, Gosiewskiego
42 I,7 | ją widzieli przy robocie pod Szkłowem i Sepielowem, i
43 I,7 | pozbawił; tak doszli aż pod Wołmontowicze, przed którymi
44 I,7 | ludzi ze strzelbami ruszy pod waszecią bronić przepraw
45 I,7 | ruszył truchtem ku bagnom pod Józwą Beznogim.~Tymczasem
46 I,7 | wielkiego Jeremiego, a później pod Radziwiłłem, więc mruknął
47 I,7 | kołowrotu, który wnet runął pod parciem zbrojnych mężów.
48 I,7 | schroniła się do domu.~- Pod dwór! do drzwi! - zawołał
49 I,7 | Wołodyjowski.~Rzeczywiście, pod samymi ścianami strzały
50 I,7 | Wołodyjowski na szlachtę stojącą pod ścianami i otaczającą cały
51 I,7 | chwili wszyscy zebrali się pod głównymi drzwiami i wnet
52 I,7 | miesiąc. Nie skryjecie jej ni pod ziemią! Przysięgajcie!~-
53 I,7 | i podłożyła mu obie ręce pod martwą głowę.~- To panienka!... -
54 I,7 | ubiegłej nocy i sławiąc pod niebiosa pana Wołodyjowskiego,
55 I,8 | ojczyźnie służył i sumienie miał pod tym względem czyste, czuł
56 I,8 | wierzchnią część piersi pod szyję; miał i kołpaczek
57 I,8 | struga mleka polała się aż pod nogi pana Wołodyjowskiego.~-
58 I,8 | Sama słyszałam, jak waści pod niebiosa wynosił, a potem
59 I,8 | mnie wynoszono nie tylko pod niebiosa, ale i wyżej od
60 I,8 | wojny odprawowałem. Byłem i pod Machnówką, i pod Konstantynowem,
61 I,8 | Byłem i pod Machnówką, i pod Konstantynowem, i zbaraskie
62 I,8 | księciu powiedział, chociaż pod nim służę.~- Próbowali ludzie
63 I,8 | i tych krajów, które już pod moc nieprzyjacielską wpadły.
64 I,9 | porżniętych jak woły, leżących pod ścianą! Gdym się dowiedział,
65 I,9 | się we wszystkich bitwach pod księciem Jeremim, aż pod
66 I,9 | pod księciem Jeremim, aż pod Zbarażem tak nadzwyczajną
67 I,10 | rany polską szablą zadane pod Kircholmem, Puckiem i Trzcianą!
68 I,10 | pstre pułki łanowej piechoty pod wodzą rotmistrzów przez
69 I,10 | słuchali.~W trzech miejscach: pod Piłą, Ujściem i Wieleniem,
70 I,10 | Wittenberg wojska swoje pod Damą na łęgach musztruje.~-
71 I,10 | tysięcy takich ludzi, jacy pod Zbarażem byli, kwarcianych
72 I,10 | między Piłą a Ujściem, ale pod 27 czerwca, to jest na termin
73 I,10 | się zaraz bezpieczniejsi pod jego skrzydłami. Witano
74 I,10 | głosy. - Więc po to nas tu pod nóż wysłano? A wierzym!
75 I,10 | całą Wielkopolskę i ich pod miecz wydano. Ale za to
76 I,10 | tedy założyć trzy obozy: pod Piłą, Wieleniem i Ujściem,
77 I,10 | lasach, między drzewami, pod których cieniem niektórzy
78 I,10 | pukania w czasie uczt.~- Pod Zbarażem Chmielnicki miał
79 I,10 | koło i zmawiają się ze sobą pod wodzą znanego warchoła i
80 I,10 | przeciw pędzącym koniom. Pod Trzcianą, za czasów Zygmunta
81 I,10 | Brygada westmanlandzka szła pod Drakenborgiem, a helsingerska,
82 I,10 | strzelców w świecie sławnych, pod Gustawem Oxenstierną, krewnym
83 I,10 | w dniu 21 lipca, w lesie pod wsią Heinrichsdorfem ujrzały
84 I,10 | dostatków, które wpadały im pod oczy. Zapał ogarnął szeregi.~
85 I,10 | pamięć straszliwego pogromu pod Kircholmem, gdzie trzy tysiące
86 I,10 | gdzie trzy tysiące jazdy pod Chodkiewiczem starło na
87 I,10 | można złamać wojska stojące pod Ujściem?~Człowiek w jasnej
88 I,10 | głową ręczyć gotowym. Gdyby pod Ujściem były wojska regularne
89 I,10 | który swój kraj, jęczący już pod dwoma wojnami i wyczerpany,
90 I,10 | jako trębacza z listami pod Ujście.~- Dobra - odparł
91 I,10 | że oni to właśnie stoją pod Ujściem, więc też i mięksi
92 I,10 | w osobnych stali obozach pod Piłą i Wieleniem. Dygnitarze
93 I,10 | Szwedzi przyciągnęli już pod Wałcz, o jeden dzień marszu
94 I,10 | lontów, a na zewnątrz wałów, pod zasłoną dział, łęgi i równina
95 I,10 | których, sto pięćdziesiąt pod Ujście przyprowadził, a
96 I,10 | panowie, kto na ochotnika pod Szweda? Kto rad prochu powąchać?
97 I,10 | z pola szlachtę i gnały pod obóz.~Tymczasem zapadł mrok
98 I,10 | Szwedzi przeprawili się nocą pod Dziębowem na drugą stronę
99 I,10 | mniejszych, a reszta stała pod drzwiami, tłoczyła się do
100 I,10 | że rany mogły się goić pod jego ręką, wyglądał teraz
101 I,10 | dzisiejszym poddaliśmy się pod protekcję najjaśniejszego
102 I,11 | począł zmykać z powrotem pod lipę, na koniec dopadłszy
103 I,11 | Zagłobę z Jaremką i Longinkiem pod lipą posunęła się kilka
104 I,11 | Skrzetuskiej pacholik przyniósł pod lipę gąsiorek i szklanicę.
105 I,11 | pszczoły stworzył! - mruknął pod nosem.~I jął popijać z wolna,
106 I,11 | zbliżających się szybko pod lipę. Jeden z nich był to
107 I,11 | poznański i inni wydali pod Ujściem w ręce nieprzyjaciela -
108 I,11 | Jakże?... I waćpan był pod Ujściem?... i waćpan patrzył
109 I,11 | usłyszysz, osądzisz. Staliśmy pod Ujściem, pospolite ruszenie
110 I,11 | takich synów, bom jeszcze pod panem Koniecpolskim przeciw
111 I,11 | którzy onę kapitulację pod Ujściem podpisali. Zestarzał
112 I,11 | bije ten najlepiej, kto pod wielkim wojownikiem służy.
113 I,11 | abyśmy bez zwłoki udali się pod chorągwie hetmana wielkiego
114 I,12 | a gdy mu powiedzieli, że pod Radziwiłłem chcą służyć,
115 I,12 | całą wojnę teraźniejszą pod jego komendą odbywał.~-
116 I,12 | wypytywać o wszystko, co się pod Ujściem zdarzyło, i za czuprynę
117 I,12 | niż taką kapitulację, jak pod Ujściem, podpisać... Będziem
118 I,12 | nimi tak łatwo Szwedom jak pod Ujściem z Wielkopolanami.~-
119 I,12 | kluczem sepecik stojący pod oknem na ławie, wydobył
120 I,12 | przyjdzie wam ruszyć na Podlasie pod komendą brata mojego stryjecznego,
121 I,12 | znaczną partię naszych sił ma pod sobą. O tym wszystkim dowiesz
122 I,12 | wyrozumiesz.~- Książę Bogusław pod Beresteczkiem pięknie sobie
123 I,12 | wszystkiej Żmudzi, którzy tu pod osłoną Radziwiłłów bezpiecznie
124 I,12 | skrzydła niższe, załamując się pod kątami prostymi i tworząc
125 I,12 | Naokoło szeregu i dalej pod ścianami mnóstwo czeladzi
126 I,12 | żołnierzy żyje, którzy mnie pod Puckiem i pod Trzcianą pamiętają;
127 I,12 | którzy mnie pod Puckiem i pod Trzcianą pamiętają; ale
128 I,12 | rusznicami stoją i mają rozkaz pod gardłem nikogo nie wpuszczać
129 I,12 | zaraz i rzekł:~- Służyłem pod księciem wojewodą z młodych
130 I,12 | nie! onegdaj! - chodził pod rękę z młodym Kmicicem,
131 I,12 | Szwedzi już są w Łowiczu, tuż pod Warszawą. Nasz król uciekł
132 I,12 | szkarłatny polski, spięty pod szyją kosztownymi agrafami.
133 I,12 | dali starostwa za to, coś pod Zbarażem uczynił?~- Nigdym
134 I,12 | ani tych, którzy ojczyźnie pod jego wodzą oddali usługi.~-
135 I,12 | Burłaja i ściąłeś trzy głowy pod Zbarażem?~- Burłaja ja usiekłem,
136 I,12 | bitwy przytrafić... ale pod Zbarażem uczynił to kto
137 I,12 | zdrowiem naszym iść w pomoc pod wodzą tak wsławionego wojownika.
138 I,12 | mój, Stanisław, patrzył pod Ujściem na bojaźń, nieład,
139 I,12 | triumf nieprzyjaciela. Tu pod wielkim wodzem i wiernym
140 I,12 | zdarzy, bo siła białogłów pod nasze skrzydła do Kiejdan
141 I,12 | sentymenta. A nuże! Pójdźmy pod pańskie okna zakrzyknąć: "
142 I,12 | tłum za nim, i tak przyszli pod same okna czyniąc gwar coraz
143 I,13 | zwłaszcza regimenty piechoty pod cudzoziemskimi oficerami,
144 I,13 | był wojskiem, jak gdyby pod jego murami miano bitwę
145 I,13 | Szwedami się zapoznał?~- Pod księciem Krzysztofem, ojcem
146 I,13 | teraźniejszego pana hetmana.~- A ja pod panem Koniecpolskim, ojcem
147 I,13 | zapięty wielkim szafirem pod szyją. Na to kontusz z błękitnego
148 I,13 | komnaty powtórzyło gdzieś pod sklepieniem: "Amen" i nastała
149 I,13 | miał podobną potęgę, zanim pod Szkłów ruszył, los całej
150 I,13 | ale obydwóch miał w ręku i pod wartą, a co do wojewody
151 I,13 | pójdźmy do sali.~I wziąwszy pod rękę młodego pułkownika
152 I,13 | wszyscy goście, których pod dach przyjmuję, nie przeszli
153 I,13 | nabroił trochę; ale że młody i pod moją szczególniejszą jest
154 I,13 | Tam oto dziewczyna siedzi pod opieką pani Wojniłłowiczowej,
155 I,13 | jak płótno, nogi zadrżały pod nią i patrzyła tak na młodego
156 I,13 | potrzebowałem stawać, bom pod hetmańską inkwizycję przeszedł.
157 I,13 | rumieńce tak świeże jak róża pod ranną rosą; oczy miały blask
158 I,13 | koronkach, szedł naprzód pod rękę z księżną, której powłokę
159 I,13 | trzysta osób, i giął się pod srebrem i złotem. Książę
160 I,13 | szeroka pierś wzdymała się pod złotogłowiem, a oczy nakrył
161 I,13 | zmuszeni, poddajemy się pod protekcję najjaśniejszego
162 I,13 | chwilę zwali się trupem pod stół.~- Ganchof i Kmicic
163 I,13 | inni właśnie rzucali buławy pod nogi księcia, ale Kmicic
164 I,14 | jak echo wśród gzymsów i pod sklepieniami powtarza:~"
165 I,14 | Radziwiłł rzucający Litwę pod szwedzkie nogi będzie pożądany...
166 I,14 | rzucił wprawdzie swej buławy pod nogi hetmana, ale nie stanął
167 I,14 | otworzył je i położył sobie pod ręką, na stole, przy którym
168 I,14 | kraj i dla jego ratunku pod nowym ugiąć się ciężarem.
169 I,14 | ja na wieki poddałem się pod protekcję Karola Gustawa,
170 I,14 | opuść mnie! rzuć mi buzdygan pod nogi! - złam przysięgę!
171 I,15 | Niechże się ziemia rozstąpi pod naszymi nogami. Jak mi Bóg
172 I,15 | ludzie, żadnym sposobem pod jego jurysdykcję nie podchodzimy.
173 I,15 | Stanisławem ustawili się pod ścianą, po chwili Jan stanął
174 I,15 | temu płacz! Głupi będzie pod spodem, a mądry na wierzchu.
175 I,15 | postacie rycerskie siedzące pod ścianami. Wołodyjowski i
176 I,15 | Jan Skrzetuski wziął go pod boki i podnósł jak dziecko
177 I,15 | go miłowali, a on także pod aresztem; pewnie się o niego
178 I,15 | przy księciu.~- I artyleria pod panem Korfem: dwa regimenty.~-
179 I,15 | ja tego człowieka miałem pod szablą i żywym go puściłem;
180 I,16 | książę. - Wolałbym i ja ich pod Wilno poprowadzić, i tak
181 I,16 | życie waszej książęcej mości pod Cybichowem uratował.~- Spełnił
182 I,16 | Przez to przeszedłem pod waszej książęcej mości inkwizycję...
183 I,16 | buntu. Pułkowników zaraz pod eskortą odeszlę; spodziewam
184 I,17 | zewsząd do Kiejdan. Oto pod wieczór przybiegł goniec
185 I,17 | które książę Radziwiłł miał pod ręką, można było liczyć
186 I,17 | nie śmiała drgnąć nawet pod żelazną jego ręką. Miało
187 I,17 | A nasze łuby?~- Łuby są pod słomą - odrzekł Kowalski -
188 I,17 | niewygodnie. Opończa dusi cię pod szyją, jeszcze by cię krew
189 I,17 | ku Kiejdanom, aby je mieć pod ręką.~- A pan Zagłoba -
190 I,17 | na wszystkich twarzach: pod burką i w czapce pana Zagłoby
191 I,17 | podnoś, bo jutro możesz iść pod komendę każdego z nas.~Pan
192 I,17 | Kowalski.~- Jeśli cię tam pod murem nie postawią i nie
193 I,17 | Dlatego to rzuciliśmy buławy pod nogi hetmańskie, bo cnota
194 I,17 | oczach całego wojska usiekł pod Zbarażem Burłaja.~- Nie!
195 I,17 | pomyślę, że to ja buławę pod nogi hetmanowi rzuciłem,
196 I,17 | Szawlach.~Jakoż dopiero pod wieczór ujrzeli górę zwaną
197 I,17 | górę zwaną Sałtuwes-Kałnas, pod którą wznoszą się Szawle.
198 I,17 | prawej strony, uwijał się pod buńczukiem jakiś potężny
199 I,17 | nie kto inny! - rzekł - i pod buńczukiem! Już się na hetmana
200 I,17 | Ganchofem ratowałem.~- A ja pod jego ojcem, a potem pod
201 I,17 | pod jego ojcem, a potem pod nim trzydzieści pięć lat
202 I,18 | ciżbę, jakoby nurka dawał pod ziemię; czasami rapier,
203 I,18 | gdzie padali jako kłos pod sierpem żniwiarza podcinającego
204 I,18 | Mirski i Stankiewicz mając pod sobą część laudańskich i
205 I,18 | jednej szabli, biegł jak pod smycz pod drugą. Tu i owdzie
206 I,18 | szabli, biegł jak pod smycz pod drugą. Tu i owdzie Szwed
207 I,18 | obalonego rumaka i padał zaraz pod cięciem czekającej nań szabli.~
208 I,18 | przeciwnikom, inni rzucali broń pod nogi: słowo "pardon !" brzmiało
209 I,19 | na to, gdybyśmy zamiast pod Bychów, do wojewody witebskiego
210 I,19 | żołnierze, którzy wiek życia pod Radziwiłłami przesłużyli,
211 I,19 | wywiedli. Dziś Wołodyjowski ma pod sobą całą chorągiew laudańską
212 I,19 | Szwedów sto dwadzieścia pod Klewanami w pień wycięli
213 I,19 | zeszły się ze sobą.~Było to pod Niewiażą.~Pułki Mieleszki,
214 I,19 | Ganchofa i dwie chorągwie jazdy pod wodzą samego księcia utworzyły
215 I,19 | człowiek nie zdołałby się pod ich ogniem przeprawić na
216 I,19 | dwa tysiące jazdy przysłał pod rękę, to co innego... Ale
217 I,19 | nie ja kazałem bić Szwedów pod Klewanami, każdy potrafi.~
218 I,19 | Słowem, żył w męce i giął się pod brzemieniem.~Ganchof śledził
219 I,20 | które gospodarze lubili mieć pod ręką, mieszkania dla oficjalistów,
220 I,20 | mieszkając na nieprzyjaciela pod Wilno ruszyć i popiły tamtejsze
221 I,20 | szable, bo każę obydwóch pod stodołą postawić i kulą
222 I,20 | czemu gwałtu używa, czemu pod przymusem mam jechać?...
223 I,20 | pókiś go nie złamała... Wąż pod twoją gładkością jako pod
224 I,20 | pod twoją gładkością jako pod kwieciem siedzi! Bogdaj
225 I,20 | dziełem ta nieszczęsna kraina pod nowym jarzmem jęczy!...
226 I,21 | jest ten sam, który byłem pod Łojowem, pod Rzeczycą, Mozyrem,
227 I,21 | który byłem pod Łojowem, pod Rzeczycą, Mozyrem, Turowem,
228 I,22 | Radziwiłła, mają się stawić pod groźbą gniewu książęcego,
229 I,22 | chmurna rozpogadzała się pod wpływem ciepłych promieni
230 I,22 | rozkazy książęce były i pod tym względem naprzód wydane,
231 I,22 | początku widocznie wszyscy byli pod ciężkim wrażeniem, lecz
232 I,22 | wydawało się, że ucztują pod dachem z ołowiu, który wspiera
233 I,22 | konfederować niż na nieprzyjaciela pod Wilno iść, teraz włości
234 I,22 | panowie! Jan Kazimierz pobit pod Widawą i Żarnowem!... Wojsko
235 I,22 | Radziejowski i Opaliński pod Ujściem. Cieszmy się, mości
236 I,23 | książę.~- Kogo? - Pójdę pod Wilno i będę urywał, jakom
237 I,23 | ciebie mam - rzekł książę. - Pod Wilno cię nie puszczę ani
238 I,23 | podskarbi, który u mnie pod kluczem siedzi, grosza nie
239 I,23 | się, gonią Jana Kazimierza pod Kraków i Kraków oblegną,
240 I,23 | jako wszyscy pamiętamy pod Zbarażem... Owóż, jeśli
241 I,23 | wówczas wojska ukrainne pod Potockim przyjdą na pomoc...
242 I,23 | rzekł książę - jak to było pod Widawą i Żarnowem. Owóż
243 I,23 | jutro tam. Jeśli trafisz go pod Krakowem, to i lepiej, bo
244 I,23 | ją do Taurogów wyprawię, pod Tylżę, gdzie księżna bawi...
245 I,24 | którzy dawniej jeszcze pod nim służyli, w tych lepszych
246 I,24 | przed przyjazdem do Lubicza pod Chowańskim uwijał, starych
247 I,24 | ostrożność i rozwagę.~Tymczasem pod wieczór niebo poczęło się
248 I,24 | Pamiętam księcia Bogusława pod Beresteczkiem - rzekł Charłamp -
249 I,24 | śmierć skazała... To ci mówię pod przysięgą i na wyjezdnym,
250 I,25 | ta bowiem leżała jakoby pod ręką Radziwiłła.~Miasteczka,
251 I,25 | rękach miecz i berło, a pod stopami cała Rzeczpospolita.~
252 I,25 | daleko w głąb kraju, aż pod samą granicę Prus elektorskich.
253 I,25 | wielkim męstwem odznaczył się pod Beresteczkiem, Mohylewem,
254 I,25 | nie znajdziesz. Musi być pod Krakowem albo w samym Krakowie,
255 I,25 | mieliby innej rady, jak pójść pod moją komendę. Głosiłbym
256 I,25 | założywszy niedbale ręce pod głowę, począł powtarzać:~-
257 I,25 | Książę Bogusław wziął się aż pod boki ze śmiechu:~- Już się
258 I,25 | tedy go we dwóch porwać pod pachy i w skok, co tchu
259 I,25 | objeżdżać wedle kołowrotu. Pod biegłym jeźdźcem koń wydał
260 I,26 | wyjechał. Kiedy cię moi ludzie pod łokcie brali, nikt tego
261 I,26 | Radziwiłłowie znajdą choćby pod ziemią. Jeśli liczysz na
262 I,26 | ludzie, ciskali mu buławy pod nogi, przy ojczyźnie się
263 I,26 | Żołnierze porwali znów księcia pod ramiona, Soroka zaś począł
264 I,26 | Kmicic.~W tej chwili koń pod księciem, uderzony ostrogami,
265 I,26 | głęboko. Równocześnie Kmicic pod wpływem zimnej wody i bólu
266 II,1 | że się uchronim.~Jakoż pod wieczór odurzenie poczęło
267 II,1 | błoto poczęło chlupotać pod kopytami, jechali więc dalej,
268 II,1 | skakały iskry tlejącego pod ziemią ogniska. Zbliżywszy
269 II,1 | na wstępie zauważył, iż pod ścianami stało sześć tapczanów
270 II,1 | żołnierzu?~- Słyszeliśmy konie pod szopą, to musi być i owies;
271 II,1 | Kmicicem wszystkie "podchody" pod Chowańskiego, brał udział
272 II,1 | zdałoby się chatę przetrząść i pod ścianami pokopać, bo jeśli
273 II,1 | słyszeć jakieś ciężkie kroki, pod którymi opadłe liście szeleściały
274 II,1 | żołnierzy śpiących twardym snem pod chatą.~Wtem drzwi się otwarły,
275 II,1 | go dlatego, by rzucić go pod nogi konfederatów, przekonać
276 II,2 | sam!~- To, widzę, loszek pod pniami masz ukryty, panie
277 II,2 | gość, taki gość! Toż my pod komendą waszej miłości więcej
278 II,2 | krzaczaste i takież wąsy, pod którymi sterczała wysunięta
279 II,2 | mówił, zachodziła mu aż pod nos, jak u ludzi nie mających
280 II,2 | ojciec i dwaj synowie służyli pod nim za owych czasów, gdy
281 II,2 | ziarnka, jako czarnuszka, pod skórą siedzą. To waszej
282 II,2 | Ujdzie! - rzekł patrząc pod światło - ale łatwiej łby
283 II,2 | Andrzej nie chciał kłaść pod listem własnego nazwiska,
284 II,2 | kolana poczęły się giąć jakoś pod panem Andrzejem, aż wreszcie
285 II,2 | Wtem zaskrzypiały wióry pod ciężkimi krokami za oknem
286 II,2 | Może hen! do króla, któren pod szwedzką ręką jęczy.~- Zali
287 II,3 | się coraz głębiej, hen, aż pod Łowicz i Warszawę. Co ja,
288 II,3 | tamte drogi znam. Jakoś pod tę porę przypada jarmark
289 II,3 | Ostrołękę, a stamtąd puszczą aż pod Pułtusk i Warszawę.~- Gdzie
290 II,4 | szlachty, która przed Szwedami pod moc elektorską się schroniła
291 II,4 | odprawuje. Szlachta piła pod wiechami piwo pruskie i
292 II,4 | siedzeniu sam pan wsparty pod boki, z wilczurą bez rękawów,
293 II,4 | żołnierzom, niebożętom, pod hetmanem zostać, a przecie
294 II,4 | żołnierzów na Podlasie i pod znak się nie zaciągniesz?
295 II,4 | mi się waćpan i biorę cię pod opiekę, przy której i promocji
296 II,4 | Postawiliśmy go tedy za wsią, pod gruszą, i już począłem komendę,
297 II,4 | zachwiał się i w tył przeważył pod ciosem. Kmicic popchnął
298 II,4 | co chwila sztych szabli pod ramionami synów.~Lecz Soroka,
299 II,4 | przy Rzędzianowych wozach, pod które jego czeladź się schroniła,
300 II,4 | laudańscy szukali również pod nimi ucieczki, i wówczas
301 II,4 | bodąc na oślep ukrytych pod nim ludzi.~- Stój! poddajem
302 II,4 | schwytano go przebierającego się pod zmienioną postacią ku Szwedom
303 II,5 | leżała.~Przespawszy się pod ciepłą wilczurą, doczekał
304 II,5 | posiłki szwedzkie czeka, aby pod powagą króla szwedzkiego
305 II,5 | Chciałem was przestrzec pod innym nazwiskiem, byście
306 II,5 | żywo, Michale!~- A sami pod Białystok ruszymy, wszystkim
307 II,6 | domach prywatnych, tak że pod znakami zaledwie po kilkunastu
308 II,6 | w tych czasach porazili pod Gródkiem garść wojska, której
309 II,6 | Potocki. Ale Litwa była pod protektoratem szwedzkim.
310 II,6 | rozproszonych żołnierzy pod znaki i grożące karami tym,
311 II,6 | ruszył nie omieszkując pod Białystok; za nim przybył
312 II,6 | już kilka tysięcy ludzi pod bronią, którym tylko przywódcy
313 II,6 | przed kilku miesiącami miała pod Ujściem Szwedom przeprawy
314 II,6 | Chmielnickiego splantował, co pod Zbarażem dokazywał, jako
315 II,6 | wyrwał, i po drodze Szwedów pod Klewanami tak poraził, że
316 II,6 | ogarnęły, które zapuszczały się pod Wołkowysk rabując na własną
317 II,6 | Postanowili tedy pułkownicy pod Białymstokiem obrać tymczasowo
318 II,6 | samych ratował!~- I Szwedów pod Klewanami poraził! - Vivat!
319 II,6 | pułkami jeździł regimentarz, pod buńczukiem, z pozłocistą
320 II,6 | poczuło, że ma jakowyś grunt pod nogami. Lecz jeszcze bardziej
321 II,6 | połknie."~I obiecywał sobie pod przysięgą nie wydawać generalnej
322 II,6 | pewnych wieści, prócz tych, że pod Wołkowyskiem stanęła kupa
323 II,6 | pokazać, co umiesz! Pójdziesz pod Wołkowyski zetrzesz mi tam
324 II,6 | teraz pan Lipnicki jakoby pod ziemię się zapadł." - "Gdzie
325 II,6 | wszystkie oznaki swej godności: pod buńczukiem, z buławą i czaplim
326 II,6 | staliśmy na tych okopach pod bronią nie witać, ale walczyć
327 II,6 | przypominając sobie, co było pod Zbarażem.~- Mnie wojsko
328 II,6 | opowiadał pan Wołodyjowski, co pod Wołkowyskiem zaszło, jak
329 II,7 | z wojskami szwedzkimi i pod egidą króla szwedzkiego,
330 II,7 | zebrali się w jedną kupę pod Białymstokiem. Książę w
331 II,7 | Nebabę; rozgromił na głowę pod Łojowem kilkudziesięciotysięczną
332 II,7 | powietrze, ręce rwały szaty pod gardłem ; książę Bogusław,
333 II,7 | Bogusław założył obie ręce pod głowę i począł nad sposobami
334 II,8 | przenikliwe i jednocześnie palące. Pod wpływem ich żaru twarz dziewczyny
335 II,8 | tylko jedna więcej podnieta. Pod wpływem tych uczuć rozpromienił
336 II,8 | uczynił, kazałbym go bez sądu pod murem postawić, a sześciu
337 II,8 | faworu nadużywać wolelibyśmy pod własną strzechę powrócić.~
338 II,9 | dziewczyn się karmiący.~Pod wpływem tych groźnych wieści,
339 II,9 | dążyli do miast, aby siedząc pod bezpośrednim dozorem komendantów
340 II,9 | króla szwedzkiego, który pod Krakowem się znajdował,
341 II,9 | urodzeniu odpowiednie i poszedł pod wiechy, aby się z bracią
342 II,9 | hetmana wielkiego koronnego pod Gródkiem, roznosząc przy
343 II,9 | Rzeczypospolitej i zapuszczając aż pod Lublin drapieżne swe zagony.~
344 II,9 | komendant) uśmiechnął się pod wąsami i rzekł:~- O, spiesz
345 II,9 | znaczne siły, które stamtąd pod wodzą Izraela miały się
346 II,10 | miał...~Zdarzyło się, że pod Sochaczewem hultajstwo szwedzkie
347 II,10 | powodu, więc pękła właśnie pod Strugami. Pozwolił tedy "
348 II,10 | co do męstwa, to ja byłem pod Kircholmem, gdzieśmy w trzy
349 II,11 | w połączeniu ze Szwecją, pod berłem pierwszego w świecie
350 II,11 | resztek wojska stojących pod panem Potockim i Lanckorońskim,
351 II,11 | około stu koni wynoszący, pod dowództwem kilku oficerów
352 II,11 | wreszcie i miasto w dali, a pod górą całe szeregi domów
353 II,11 | naokół murów kościelnych. Pod górą stały setki wozów,
354 II,12 | powiem ci, ojcze wielebny, pod tajemnicą spowiedzi, nie
355 II,12 | kwarcianych czeka, którzy pod panem Potockim zostają.~-
356 II,12 | bezpieczeństwo, jeśli nie pod Jej skrzydłami?~I rozeszli
357 II,13 | potwierdzać tę pogłoskę.~Pod noc dwustu już ludzi pracowało
358 II,13 | pan Andrzej brzemienia, pod którym już prawie upadał.
359 II,13 | grzbiet jego krwawił się pod kańczugiem Soroki; kazano
360 II,13 | uczynkom, bo oczywiście pod uczynkami rozumiał wojnę
361 II,13 | żołnierzem zostanę, choćby pod twoją komendą.~- Czemu "
362 II,13 | tak wszystko skończyło. Pod wieczór nie było ich już
363 II,13 | o potyczkach ze Szwedami pod Przedborzem, Żarnowcami
364 II,13 | Dlatego szablę coraz wyżej pod pachą noszę... Niedługo
365 II,13 | przybywam, bez obawy zdajcie pod moją opiekę wasz klasztor,
366 II,13 | tysięcy zbrojnych, które teraz pod murami stoją? Przecz nie
367 II,13 | pozostać, a przecie stoją już pod jego murami, kłamstwo własne
368 II,13 | Wrzeszczowicz, on, który stoi pod murami, odpowiedział: "Matka
369 II,13 | owo rycerstwo, które się pod skrzydła Bogarodzicielki
370 II,13 | ośm punktów kapitulacji, pod którymi Wrzeszczowicz wzywał
371 II,13 | po ojcu dostał, a ten go pod Chocimiem na jednym sławnym
372 II,13 | olbrzymi rajtar przypadł pod skałę i począł wrzeszczeć,
373 II,14 | Następnego dnia spokój zapanował pod stopami Jasnej Góry, z czego
374 II,14 | Sadowskiego, Czecha i lutra, który pod Millerem służył, a który
375 II,14 | jednak, że przyjdzie nam stać pod murami bardzo długo, przyjdzie
376 II,14 | ziemię, a niech jeden strzał pod Częstochową padnie... kto
377 II,14 | Przenajświętszy Sakrament, prowadził pod ręce miecznik sieradzki
378 II,14 | oblicza niewiast, ale spokojne pod łzami, wiarą i ufnością
379 II,14 | się spod ucisków ziemskich pod jedyną ochronę skrzydeł
380 II,14 | zbliża!~A w chwilę później:~- Pod Twoją obronę uciekamy się,
381 II,14 | rozkręcał, czasem zamigotał pod światło połyskliwą stalową
382 II,14 | przygotowania, sypali baterie pod armaty, napełniali kosze
383 II,14 | sprzymierzone chorągwie postępowały pod przesławną Jasną Górę, udzieliła
384 II,14 | kościoła Świętej Barbary, koń pod nim stanął nagle, podał
385 II,14 | Soroka! daj, co masz pod ręką!~Stary wachmistrz uwinął
386 II,14 | szukać opieki i schronienia pod skrzydłami tej potęgi.~-
387 II,14 | raz i drugi, przytoczył aż pod mur, na którym siedzieli,
388 II,14 | przyozdobi!~To rzekłszy wziął go pod ramię i poprowadził do kościoła,
389 II,15 | drągami z dachów, utworzyły pod ścianami stosy gorejące.
390 II,15 | podkopu nie można robić. Pod warstwą ziemi skała leży.
391 II,15 | Mosiński! kula ognista wpadła pod kolebkę waszmościnego dzieciątka
392 II,15 | zapalić. W nocy podjeżdżałem pod mury i mimo huku słyszałem
393 II,15 | zabrzękła, czasem kamień pod stopą zazgrzytał, i po tych
394 II,15 | nie opodal już od szańców, pod wodzą Janicza, Węgrzyna,
395 II,15 | się nieco w prawo i mając pod stopami miękką już ziemię,
396 II,15 | pragnąc prześliznąć się pod ścianą namiotu, ale Kmicic
397 II,15 | Janicza, który docinał ich pod samą fortecą.~Tymczasem
398 II,15 | opuścili namioty i stali pod gołym niebem, czekając,
399 II,15 | widniały wszędzie: niżej, pod działami, walały się poprzewracane
400 II,15 | oblała lawetę i utworzyła pod nią obszerną kałużę. Miller
401 II,15 | podstawy i zawisł w błękitach pod niebem. Krzyki żołnierzy
402 II,15 | zakrzyknął Miller.~- Mgła leży pod kościołem ! - odpowiedział
403 II,15 | jednocześnie zaś hen już pod samymi obłokami przesłaniał
404 II,16 | badawczy ów wzrok i źle mu było pod nim, i ciężko, chciał zachować
405 II,16 | Zdrajca giąć się począł, jakby pod naciskiem żelaznej ręki;
406 II,16 | dosłyszał go, jak mruczał pod nosem:~- Przynajmniej ten
407 II,16 | nieprzyjacielska nie mogła się pod nie zbliżać. Pourządzał
408 II,16 | szańce i okopy, podchodzili pod mury i poczynali rozmowy
409 II,16 | straszliwy gniew zjeżył mu włosy pod peruką. Przez chwilę mowę
410 II,16 | panie Sadowski, otrąbisz mi pod klasztorem, że niech aby
411 II,16 | stanęły straże z muszkietami.~Pod klasztorem otrąbiono już
412 II,16 | żołnierstwo podsuwało się pod mury na pół strzału z rusznicy.
413 II,16 | wojsk, gwardii królewskiej pod wodzą pułkownika Wolfa,
414 II,17 | najcięższego kalibru, które już pod Krakowem pokazały swą potęgę.~"
415 II,17 | wali w sto tysięcy ordy pod Lwów, a Chmielnicki, volens
416 II,17 | ksiądz Kordecki zaczął:~- "Pod Twoją obronę uciekamy się,
417 II,17 | się za Szweda, podszedł pod mury, aby potwierdzić wieść
418 II,17 | który częstokroć podchodził pod mury i tubalnym głosem bluźnił
419 II,17 | szeregi piechoty podsuwały się pod ogniem ku górze, jak gdyby
420 II,17 | razem szybko i w nieładzie pod własne baterie. I jak fala
421 II,17 | tamę szturmowi.~Było to już pod wieczór; przy jednym z większych
422 II,17 | oblężniczych. Szwedzi zbliżali się pod same mury klasztorne. Wieczorem
423 II,17 | wyśmienity. Wąsy podkręcił pod oczy i rozczapierzył na
424 II,17 | ubiegłszy z pół sta kroków, pod szańcem na ziemi przypaść.
425 II,17 | rajtarskim stroju i z kiszką pod pachą.~- Idę! - rzekł.~-
426 II,17 | poszedł tak, jakby szedł pod wiechę gorzałki się napić...
427 II,17 | usłyszą, to może się łacno pod szaniec podsunąć, a potem
428 II,18 | przyłożył mu go na chwilę pod nos; osmalił wąsy, rzęsy,
429 II,18 | masz?~- Nie, bo wszyscy pod Częstochową stoją... Chybaby
430 II,19 | wina grzanego, dufając, że pod wpływem gorącego napitku
431 II,19 | wskórać przeciw fortecy, pod którą nas namówiłeś.~- Tak
432 II,19 | tych zabiła, którzy mnie pod tę twierdzę namawiali!...~
433 II,19 | chlubić. Wszystko to, co się pod tą twierdzą dzieje, ludzki
434 II,19 | podziemny, ciągnący się pod sam klasztor i kościół...~-
435 II,19 | która dawno się chce poddać, pod wpływem przerażenia ponowi
436 II,19 | byli bez wahania przejść pod komendę Kmicica. Ale wówczas
437 II,19 | Sto jazdy Sadowskiego, pod komendą jego brata, przyłączyło
438 II,19 | Czuł się już bezpieczny pod zasłoną dział fortecznych.~
439 II,19 | odpowiedział świstowi.~- Pod ogniem jesteśmy, cofać się! -
440 II,19 | przechód podziemny, idący pod sam kościół i klasztor,
441 II,19 | wydawało się, że słyszą już pod ziemią jakieś szmery, jakieś
442 II,19 | ruchy, że Szwedzi są już pod samym klasztorem. Upadła
443 II,19 | złość nieprzyjacielska aż pod ów kościół dotarła, choćby
444 II,19 | prochy i niszczące saletry pod nim złożono, dość by mi
445 II,19 | nie ma prochowych smoków pod kościołem!... Wy, ludzie
446 II,19 | więc nie masz prochów pod stopami waszymi! Bóg chce
447 II,19 | powiadam wam: nie masz prochów pod kościołem ! A gdy w Jego
448 II,19 | Oto ptaszkowie leśni pod opiekę Matki Bożej się udają,
449 II,19 | wróblowie, gniazda wiosną pod dachem mający, wyprowadzają
450 II,19 | niebezpieczeństwie. Owóż, gdyby pod klasztorem były prochy,
451 II,19 | którzy poprzednio upadli pod brzemieniem bojaźni, nie
452 II,19 | prawdziwe nazwisko, ale pod tajemnicą spowiedzi... I
453 II,19 | jakiej od początku oblężenia pod tym klasztorem nie bywało.~
454 II,19 | pytając o pozwolenie podeszli pod same mury. Nie puszczono
455 II,19 | trafniej, bo spokojniej. Pod wieczór wyjechał Miller,
456 II,19 | Książę Heski i Sadowski stali pod oknem, rozmawiając z cicha.~-
457 II,19 | zamieszaniu schronił się aż pod jego kwaterę; słyszał także,
458 II,19 | na pochyłości i na dole pod górą. Bramy klasztoru otwarły
459 II,20 | Kiemlicze, przez czas postoju pod Częstochową zatrudnieni
460 II,20 | mówili, którzy ze Szwedami pod Częstochową stać musieli.
461 II,20 | grzecznej jazdy na kilka tysięcy pod panem Zbrożkiem, pod panem
462 II,20 | tysięcy pod panem Zbrożkiem, pod panem Kalińskim i innymi
463 II,20 | innych pułkach, które są pod hetmanami, gorzej jeszcze.
464 II,20 | jamie niż w Kiejdanach, pod ręką księcia, który nigdy
465 II,20 | tym, czego wasza miłość pod Częstochową dokonał...~-
466 II,20 | dział, który odezwał się pod świętym przybytkiem, odezwał
467 II,21 | proroku świętym, wychwalał pod niebiosa pana Zamoyskiego
468 II,21 | leżącego. Zaraz mnie tam pod sąd oddali i Miller skazał
469 II,21 | Jego pułk z Millerem pod Częstochową stoi... Prawda!~-
470 II,21 | wojska, od tych nawet, co pod panem Zbrożkiem i Kalińskim
471 II,21 | swoim się oponować. Wojsko pod hetmanami ledwie już dysze,
472 II,21 | Szwedów... Wiem i to, że pod Częstochowę przyjeżdżali
473 II,21 | hetmańskich przychodziły pod Częstochowę?~- Wiem to od
474 II,22 | nadto taką go okrył sromotą, pod jaką nie tylko nikt z jego
475 II,22 | pokazało, zawarty został pod imieniem konfederacji tyszowieckiej
476 II,22 | Jeszczeć Szwedzi stoją pod Częstochową, a choć jej
477 II,22 | trzysta koni wybranej dragonii pod wodzą pana Tyzenhauza, który
478 II,22 | czasach nie doznał; który pod Zborowem, pod Beresteczkiem
479 II,22 | doznał; który pod Zborowem, pod Beresteczkiem i pod Żwańcem
480 II,22 | Zborowem, pod Beresteczkiem i pod Żwańcem jako prosty żołnierz
481 II,22 | dragonami łapać, a król im pod nosem przejedzie. Dla Boga,
482 II,23 | Toż ja go znam. Cudów on pod Zbarażem dokazywał. A potem
483 II,23 | księcia wojewody buławę mu pod nogi cisnął.~- O, to godny
484 II,23 | dostali, czy nie, ale dziś pod wieczór do Żywca wrócili
485 II,24 | ma podjazdów szwedzkich pod Czorsztynem, to do Czorsztyna,
486 II,24 | dostojnicy mieli chmury pod nogami, a jeżeli chmur nie
487 II,24 | dostać, pojawiała się nagle pod nogami, a w niej spoczynek
488 II,24 | Węgier, które tu klinem aż pod Nowy Targ dochodziły, i
489 II,24 | którzy ginęli bez ratunku pod ciosami trzech olbrzymów.
490 II,24 | rozruch. Nuncjusz, jako pod Żywcem tak i teraz, trzymał
491 II,24 | gorzałki, inni zaś podnieśli go pod ramiona.~W tej chwili nadjechał
492 II,25 | krew przelać za swego pana. Pod Czorsztynem przeszło już
493 II,25 | tegoż ranka pułk polski pod wodzą Wojniłłowicza zbił
494 II,25 | to w ten sposób, że ich pod Zakrzewem, w komendzie pułkownika
495 II,25 | na Podlasiu pan Sapieha pod Tykocinem co dzień w siłę
496 II,25 | weneckiego aksamitu. Trzymał ją pod szyją sznur zaczepiony o
497 II,25 | szczęśliwy i biegły, ale i pod tym względem przewyższali
498 II,25 | angielskiego dworaka rzucił pod nogi królewskie.~Rozrzewniony
499 II,25 | czas poprawy nadszedł, ale pod tym dachem wasza królewska
500 II,25 | poseł doniósł, że i kozactwo pod grozą Tatarów nawróciło
1-500 | 501-920 |