Tom, Rozdzial

 1  I,7  |            słynęły z piękności; gdy szły kupą do kościoła, rzekłbyś:
 2  I,10 |             wozy i namioty, a pułki szły w szyku, w każdej chwili
 3  I,19 |          łóz, pułki ruszyły dalej i szły - doszły aż do rzeki i stanęły
 4 II,1  |           grunt leśny.~- Konie tędy szły - rzekł - widać ślady na
 5 II,2  |           coś łopotać, jakoby dziki szły, jednakże łopot ów im był
 6 II,6  |              owce, świnie, co dzień szły fury wiozące wszelakie ziarno
 7 II,9  |        bydła. Przy stadach i wozach szły gromady chłopów albo drobnej
 8 II,13 | zaopatrzonych spiżarni klasztornych szły zapasy z miasta, z Częstochówki
 9 II,14 |           Piotr Czarniecki. Przodem szły pacholęta w komżach, niosące
10 II,21 |         pasterza!...~Kmicicowi skry szły z oczu, gdy to mówił, i
11 II,23 |           szaty płomienne, i blaski szły od nich okrutne, póki nie
12 II,25 |              lubo niepospolite, nie szły w parze z ambicją i chęcią
13 II,25 |        okrzyknięto.~Po dwóch bokach szły gęsto wojska śpiewając pieśń,
14 II,33 |            biegu.~W środku oddziału szły cztery wielbłądy juczne;
15 II,35 |          nie zabiegał, chociaż same szły ku niemu, a gdy przyjaciele
16 II,37 |   doświadczonym żołnierzom, zaciągi szły więc we wszystkich ziemiach,
17 II,37 |            bardzo doskonałej. Jedne szły za Wisłę, podsycać wojnę
18 II,38 |   doświadczonym żołnierzom, zaciągi szły więc we wszystkich ziemiach,
19 II,38 |            bardzo doskonałej. Jedne szły za Wisłę, podsycać wojnę
20 II,39 |      impreza, gdyż podjazdy szeroko szły, wszelako dwa zniósłszy
21 II,42 |             wzięły pęd największy i szły ze stulonymi uszami wyciągnięte
22 III,1 |   ciaśniejsze łącząc się gromady, i szły za Szwedem, jako cień idzie
23 III,1 |             głównej siły. Gdyby tak szły przed trzema jeszcze dniami,
24 III,1 |           samotna chmura, od której szły jakby ramiona, jakby gałęzie,
25 III,4 |     głodnego stada, tak za Szwedami szły "partie" szlacheckie i chłopskie,
26 III,6 |          połączyły się oba wojska i szły dalej w komendzie pana Czarnieckiego.
27 III,6 |          strażą w odwodzie, w takim szły przerażeniu, iż popłoch
28 III,9 |    widnokręgu.~Wojska Czarnieckiego szły po otwartej płaszczyźnie,
29 III,11|  przeźroczystym powietrzu. Z Mińska szły wojska komunikiem, wozy
30 III,15|         rozpuszczonymi chorągwiami, szły czworoboki nieporównanej
31 III,23|            i jednostajnie. Z jednej szły promienie wesołości jako
32 III,26|            długim wężem po drodze i szły żywo.~Konie poczęły parskać
33 III,27|        najwięcej było lekkich, więc szły tak wartko, iż tuż, tuż
34 III,27|           Kmicicowa misiurka. Konie szły młyńcem obok siebie. Miecze
35 III,29|             zastępy nieprzyjaciół i szły jak szarańcza ku Wołmontowiczom,
36 III,29|        należyte zgotować przyjęcie. Szły pod nóż hodowane w lasach