Tom, Rozdzial

 1  I,10 |           wnet cały oddział. Jedni patrzyli na jeńców, drudzy wypytywali
 2  I,12 |           ze strachem przez chwilę patrzyli w przyszłość ciemną, tylko
 3  I,22 |            do niedawna z niechęcią patrzyli na jego czyny - aby taki
 4  I,25 |    żołnierzy. A oni umikli także i patrzyli w niego jak w tęczę, tylko
 5  I,26 |            jego pomocników, którzy patrzyli aż dotąd z niemym przerażeniem
 6 II,4  |       przez jedno mgnienie powieki patrzyli sobie oko w oko - nagle
 7 II,6  |            Jakub Kmicic i Lipnicki patrzyli także na Zagłobę z wielkim
 8 II,6  |         odwracając się od światła, patrzyli w ciemność, w stronę Bobrownik.
 9 II,8  |        wyłączając księcia Janusza, patrzyli nań z podziwem i uwielbieniem.
10 II,11 |        przestali śpiewać i wszyscy patrzyli w tamtą stronę, wreszcie
11 II,11 |   niezmierne.~Kmicic i jego ludzie patrzyli ze zdumieniem na owo zjawisko
12 II,14 |           którzy nigdy w życiu nie patrzyli w krwawe oblicze wojny!~
13 II,16 | znamienitych oficerów. Wszyscy oni patrzyli pilnie w twarze zakonników,
14 II,17 |            Piotr Czarniecki pilnie patrzyli w młodą twarz Babinicza;
15 II,19 |        poprzesłaniała im twarze, i patrzyli spoza niej jakby spoza chmur.
16 II,20 |        szwedzcy z największą obawą patrzyli na te chmury, które lada
17 II,21 |     ogarnęło słuchających. Wszyscy patrzyli jak w tęczę w junaka, który
18 II,27 |           nie zauważył, bo wszyscy patrzyli na króla, ten zaś rzekł:~-
19 II,33 |          boku, ale wprost w ślepia patrzyli tym skurczybykom. A jaż
20 II,34 |          Soroki. Dwaj pacholikowie patrzyli na niego, wytrzeszczając
21 II,34 |          śmieli, bo na własne oczy patrzyli przy wyruszeniu, jako temu
22 II,41 |     dotykał czoła rycerza.~Wszyscy patrzyli w milczeniu, zdumieni słynnym
23 II,41 |            wojskowej.~Przez chwilę patrzyli na się obaj. Soroka twarz
24 III,4 |    zagrodzić.~Przez jakiś czas oni patrzyli na niego, on na nich.~-
25 III,4 |         pomieszały się ze sobą - i patrzyli wszyscy, jakoby w dawnym
26 III,4 |        rzymskim na widowisko, jeno patrzyli ze ściśniętymi ustami, z
27 III,6 |    muszkietami opartymi o uda, ale patrzyli wszyscy w inną stronę, ku
28 III,6 |              ozwali się ci, którzy patrzyli na gonitwę.~- Chorągiew
29 III,8 |          wysunięte było naprzód, i patrzyli na krotofilę, którą Karol
30 III,21|            którzy na obie co dzień patrzyli, brała ochota całować Billewiczówny
31 III,22|  nieszczęsnej wyprawie. Czas jakiś patrzyli na siebie bez słowa. Przemówił
32 III,24|         jeden obok drugiego, jakby patrzyli czegoś w ziemię. Od głowy
33 III,25|         jeden obok drugiego, jakby patrzyli czegoś w ziemię. Od głowy
34 III,26|        oczyma na ów żałosny termin patrzyli.~- Toś tam nie był?~- W
35 III,27|      surowa. Oni, ukryci w krzach, patrzyli w ową mgłę rzednącą coraz
36 III,27|       cmokając po tatarsku ustami, patrzyli z drapieżnością w oczach