Tom, Rozdzial

 1  I,4  |         daleko. Ale w samej wsi musieli zwolnić. Na szerokiej drodze
 2  I,6  |   wszyscy w laudańskiej stronie musieli żyć w czujności i pod bronią,
 3  I,10 |         rozruch, że wojewodowie musieli się ukazywać po kilkakroć
 4  I,10 |   Wojewodowie i rotmistrze znów musieli uspokajać, ale przyszło
 5  I,12 |    jakby co najlepszego... Nie! musieli diabli przynieść tego Kmicica...
 6  I,12 |         Judycki, taki rycerz!~- Musieli przecie oficerowie książęcy
 7  I,12 |         kozery ich aresztowano. Musieli w jakieś konszachty wchodzić,
 8  I,16 |    witebskiego, któremu pierwsi musieli przynieść straszną wieść
 9  I,18 | Słyszysz wuj tętent? Wolno idą. Musieli Szwedów wyciąć.~- Oj! a
10  I,20 |         nas...~- Waści szpakami musieli za młodu karmić! - zawołał
11  I,25 |         widać, wczesnym rankiem musieli z ostatniego popasu wyjechać.
12  I,25 |         Ale wówczas leśniczowie musieli mu wyszukiwać niedźwiedzice
13 II,1  |     kopyta, jużci, jacyś ludzie musieli tędy przejeżdżać. Dobrze
14 II,4  |        było; miarkuję tylko, że musieli być jeszcze różni oficyjerowie
15 II,5  |       wówczas zaczepili, tedyby musieli i na Szwedów uderzyć, a
16 II,6  |         nieradzi byli z wyboru, musieli przyznać w duchu, że z nowego
17 II,16 |        której słuchać będziecie musieli. Wstręt i unikanie spraw
18 II,16 |         na życie ojców, słuchać musieli cierpliwie. Kmicicowi wściekłość
19 II,20 |   Szwedami pod Częstochową stać musieli. Jest tam grzecznej jazdy
20 II,20 |     Teraz jednak, gdy on upadł, musieli tym samym przeciwnicy jego
21 II,21 |         i tu schronienia szukać musieli, to nie z bojaźni przed
22 II,23 |       wziąwszy wstręt należyty, musieli się cofnąć do Żywca, skąd
23 II,24 |         obawy o osobę królewską musieli zbytni zapał hamować.~Król
24 II,26 |    czuję, że mi nic nie jest.~- Musieli cię przecie okrutnie poszczerbić...
25 II,29 |    ciałem! - rzekł - to Szwedzi musieli wysadzić prochami wieżę
26 II,35 |       jego ręką dzicy wojownicy musieli w baranków się zmienić,
27 II,36 |     swoich Tatarach, którzy już musieli w lasach zapaść, i śmiech
28 II,39 |        jeszcze wczoraj na noc i musieli być już daleko. Uderzyło
29 II,39 |      całe noce w gotowości stać musieli. Czym książę do znacznej
30 II,42 |         ogień mniej wytrzymali, musieli mu dotrzymywać kroku. Potem
31 III,8 |      nie mając zaś tego impetu, musieli przegrywać; ale teraz zmądrzeli
32 III,12|        honory wojskowe będziemy musieli oddawać!~- Zda się na kondycję?
33 III,13|        honory wojskowe będziemy musieli oddawać!~- Zda się na kondycję?
34 III,16|    poprzestać by na nich mogło, musieli mimo woli łączyć w rozmowach
35 III,23|       lecz i oni nawet przyznać musieli, że odejście pana Sapiehy
36 III,32|      coraz więcej, aż laudańscy musieli w końcu otoczyć i bronić