Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            do apteczki po leki dla młodego pułkownika; myśl tę potwierdziła
 2  I,1  |     których błyszczały białe jak u młodego psiaka zęby. Trudno bowiem
 3  I,5  |        ciężyła, jeszcze podmawiali młodego wodza, by coraz bardziej
 4  I,5  |     czuprynie się głaskał, to wąsa młodego pokręcał namyślając się:
 5  I,6  |            całym pierwszym impetem młodego serca, mógł być inny; że
 6  I,7  |         całej Litwie. Otaczano też młodego pułkownika we wszystkich
 7  I,7  |    Szlachta, której żartobliwy ton młodego pułkownika dziwnie dodawał
 8  I,13 |           Dziwnie zdobił ten strój młodego rycerza i piękniejszego
 9  I,13 |          sali.~I wziąwszy pod rękę młodego pułkownika skierował się
10  I,13 |   zaimponowała nieco wielkość rodu młodego kawalera głoszona przez
11  I,13 |          pod nią i patrzyła tak na młodego rycerza, jakby patrzyła
12  I,14 |            potrafiłby wlać w serca młodego rycerstwa, pociągnąć je
13  I,17 |              Stary lis wyprowadził młodego w pole! - rzekł Mirski.~-
14  I,19 |             jaką miał o sprawności młodego pułkownika, wzrosła podwójnie
15  I,24 |        szeroko otwartymi oczyma na młodego junaka.~- Ja do waćpana
16  I,25 |            coraz bardziej w oczach młodego rycerza i prawie nadludzkie
17  I,25 |         spojrzał ze zdziwieniem na młodego rycerza.~- E, to widzę,
18 II,1  |          męstwo, ale i w szczęście młodego pana; widział niejednokrotnie
19 II,3  |           wojewoda wileński wysyła młodego pułkownika z jakąś misją
20 II,4  |         poglądał ze zdziwieniem na młodego szlachcica - więc prędzej,
21 II,16 |       wzorowy żołnierski moderunek młodego junaka.~- Żołnierzyk zaraz
22 II,22 |           razu polubił niezmiernie młodego junaka, przysłał po niego
23 II,23 |          junak wesół, dziarski, do młodego orła podobny. Czas schodził
24 II,30 | gdzieniegdzie błyśnie jasna główka młodego panięcia; wszystkie oczy
25 II,31 | gdzieniegdzie błyśnie jasna główka młodego panięcia; wszystkie oczy
26 II,34 |            Akbah-Ułan spoglądał na młodego junaka z przestrachem i
27 II,35 |           obliczu powinien.~Postać młodego książątka była pełna wdzięku;
28 II,36 |            i pan starosta obdarzył młodego rycerza nad podziw pięknym
29 III,6 |            Czarniecki kazał szukać młodego rycerza, ale nie mogli go
30 III,14|            całego sztabu wysławiał młodego rycerza, nie szczędził mu
31 III,16|           tych czarów?... A unikać młodego księcia nie było możności
32 III,16|         była przyjaznych uczuć dla młodego księcia, a spostrzegłszy
33 III,16|         dowiedziawszy się o tym od młodego Szkota, wniosła za nim instancję.~-
34 III,17|            nabiegła krwią na widok młodego księcia, i przez chwilę
35 III,20|            się wahać i gdy zdrowie młodego oficera polepszyło się już
36 III,22|           szczęście, przewidywania młodego oficera i jej własne obawy