Tom, Rozdzial

 1  I,5  |           zapełnili podwórzec i w mgnieniu oka Butrymi, Gościewicze,
 2  I,10 |        kłócić naprędce. Stanęło w mgnieniu oka z pięćset koni, a jeszcze
 3  I,10 |          oddział rozproszył się w mgnieniu oka po równinie i ruszył
 4  I,13 |       połowy drzwi rozwarły się w mgnieniu oka, potok światła lunął
 5  I,13 |         swą pamięcią i jednając w mgnieniu oka wszystkie serca. Oczy
 6  I,17 |       spłoszone stado kuropatw, w mgnieniu oka.~- Tych żołnierzy kazałbym
 7  I,18 |          owce i biegli do koni.~W mgnieniu oka stanęli w sprawnym szeregu,
 8  I,18 |      prawo lub w lewo i strącał w mgnieniu oka rajtara ruchem na pozór
 9  I,18 |         rajtarów rozciągnął się w mgnieniu oka wszerz, w długą linię,
10  I,18 |      ścianę szwedzką rozbiła ją w mgnieniu oka jakoby klinem i zwróciła
11  I,23 |          Radziwiłł drgnął, lecz w mgnieniu oka opanował wrażenie.~-
12 II,14 | przysuwały się ku fortecy; inne w mgnieniu oka rozlały się po okolicznych
13 II,18 |           poczęły trzeszczeć, i w mgnieniu oka zakneblowali mu usta.~
14 II,24 |   Tyzenhauz z dwudziestu ludźmi w mgnieniu oka wysunął się na czoło,
15 II,24 |        drapieżnych. Zsunęli się w mgnieniu oka; świst siekierek zawtórował
16 II,26 |       mymi ludźmi i starłem ich w mgnieniu oka. Ale zostały inne chorągwie
17 III,1 |      Angielczyków Wikilsona - i w mgnieniu oka pożarli ich, jako szczupak
18 III,1 |       jeden wir z niej uczynią. W mgnieniu oka zepchnięto Szwedów ku
19 III,4 |       prawie przywarł do konia, w mgnieniu oka związał rapier z szablą,
20 III,6 |   strzelać nikt nie miał czasu. W mgnieniu oka zepchnięto rajtarów
21 III,6 |         dwie osobne kupy, które w mgnieniu oka rozdzieliły się znowu
22 III,6 |          dognała ich i wysiekła w mgnieniu oka.~Pan Roch pomijał już
23 III,6 |       płachtę, szarpnął, oddarł w mgnieniu oka, zwinął ją w kłąb i
24 III,9 |        pod wodą, lecz wypłynęli w mgnieniu oka.~- Za moim panem! -
25 III,9 |           spieniła się na mleko w mgnieniu oka. Fala poczęła znosić
26 III,11|        nie masz znikąd ratunku, w mgnieniu oka pozeskakiwali z koni
27 III,11|        sobie wprawą uczynili to w mgnieniu oka, po czym chorągwie cofnęły
28 III,12|     zasłoną ciemności zarzucili w mgnieniu oka fosę i kupą bezładną
29 III,13|     zasłoną ciemności zarzucili w mgnieniu oka fosę i kupą bezładną
30 III,14|        pojedynków namnożyło się w mgnieniu oka. I o co? Po co? Bo i
31 III,15|     siekiery. Czworobok rozbito w mgnieniu oka i poczęto ciąć. Swoi
32 III,15|         pod bramę!~Podano mu ją w mgnieniu oka, on zaś kazał zaraz
33 III,15|           a podpiłej szlachty i w mgnieniu oka burza wybuchła straszliwa.
34 III,15|    dopadli sztabu i otoczyli go w mgnieniu oka murem koni, murem piersi
35 III,18|    chustką, pasem skrępował jej w mgnieniu oka ręce, nogi i rzucił
36 III,29|       towarzyszką.~Dom ugaszono w mgnieniu oka, po czym radość niepojęta