Tom, Rozdzial

 1  I,12 |       wytrzeszczając oczy, jakoby czekał od nich wyjaśnienia zagadki.~-
 2  I,21 |       elektor marudził, widocznie czekał na wypadki; oporne zaś wojska
 3  I,23 |         Po czym wyprostował się i czekał.~- A co powiesz więcej? -
 4  I,26 |           Ani zipnął... A jam nie czekał kolei.. Panie wachmistrzu !
 5 II,7  |          go w Kiejdanach. Naprzód czekał na posiłki szwedzkie, z
 6 II,10 |        wzrok utkwił we drzwiach i czekał bez tchu w piersi.~- Oleńka!
 7 II,14 |           dzielny i wytrwały, nie czekał radośnie dnia następnego.
 8 II,15 |     połysku płomieni. U przechodu czekał na nich już ksiądz Kordecki
 9 II,16 |       Uczyniło się ciemno.~Kmicic czekał jeszcze. Na koniec ukazał
10 II,17 |     przeora, gdzie pan Czarniecki czekał także na niego.~Obaj z księdzem
11 II,19 |           Weyharda Wrzeszczowicza czekał bowiem gorszy los nawet
12 II,21 |         dostojnym zebraniem. Król czekał tylko na królowę, by zasiąść
13 II,24 |        nogami, a w niej spoczynek czekał i gościnność, choć w kurnej
14 II,28 |       głową do zachodu słońca nie czekał. Wie on dobrze, kto w znacznej
15 II,39 |      gońców na wszystkie strony i czekał wiadomości.~Aż przyszły
16 III,3 |          zmarszczył groźnie, lecz czekał z ogniem w źrenicach i głową
17 III,4 |  Czarniecki bitwy nie przyjmował: czekał pory, tymczasem wolał szarpać
18 III,5 |    jeszcze w ręku Szwedów, w nich czekał wypoczynek, jadło, bezpieczeństwo.~
19 III,6 |       ukrop, lecz się pohamował i czekał, póki szereg się nie uładzi;
20 III,7 |          Nie obaczą go!~- Będę tu czekał choćby do rana. Matko Boża!
21 III,7 |           z czupryny, lecz próżno czekał, próżno desperował. Ranek
22 III,9 |      zakręcie drogi. Wołodyjowski czekał jeszcze dość długo, aż tętent
23 III,11|          mając piechoty ni dział, czekał i czekał na nadejście króla,
24 III,11|       piechoty ni dział, czekał i czekał na nadejście króla, tymczasem
25 III,12|          Oskierkę moście. Sapieha czekał na króla z uszykowanymi
26 III,13|          Oskierkę moście. Sapieha czekał na króla z uszykowanymi
27 III,14|           się w nim żądze, a może czekał na odzyskanie sił, dość,
28 III,16|         nie odrzekła nic.~Ketling czekał jeszcze przez chwilę, czy
29 III,18| śliczności... Będę odpowiedzi jej czekał, jako na węglach! Tymczasem
30 III,21|  wyprostował się jak po służbie i czekał pytania.~Anusia nie zaprzeczała
31 III,24|   przejścia, najmniejsze ścieżki, czekał.~Niektórzy oficerowie chcieli
32 III,24|         się mogły, ale tego tylko czekał pan Babinicz. ~Podzieliwszy
33 III,25|   przejścia, najmniejsze ścieżki, czekał.~Niektórzy oficerowie chcieli
34 III,25|         się mogły, ale tego tylko czekał pan Babinicz. ~Podzieliwszy
35 III,27|           Lecz tej właśnie chwili czekał jak zbawienia hetman Gosiewski.~
36 III,28|          całkiem powiat oczyścić; czekał tylko, by jeszcze więcej