Tom, Rozdzial

 1  I,1  |     chorągiewką na własną rękę chodzić niż panom hetmanom się kłaniać...
 2  I,5  |       się bronić. Potem począł chodzić szybkimi krokami po izbie;
 3  I,8  |       Wstyd rycerzowi w zaloty chodzić, gdy ojczyzna ręce wyciąga
 4  I,9  |       i w sławie jako w słońcu chodzić, a już tam znam jedną pannę,
 5  I,11 |        na niepewne do Warszawy chodzić, kiedy król jegomość właśnie
 6  I,12 |      śmietaną jadać, po sadach chodzić i jabłka zbierać albo, ręce
 7  I,12 |       Będą za nim po komnatach chodzić i w łokcie go całować, by
 8  I,14 |   czoło w obie dłonie i począł chodzić szybkimi krokami po komnacie...
 9  I,14 |  której oni sami i ich ojcowie chodzić zwykli, bo cię zakraczą,
10  I,15 |       ręce na tył głowy począł chodzić wzdłuż i wszerz piwnicy
11  I,15 |      go na mały palec i począł chodzić w zamyśleniu.~Tymczasem
12  I,17 |      mrówki zaczęły po palcach chodzić. Ej, radaż by dusza do raju,
13  I,19 |        utrzymać.~Książę począł chodzić po komnacie mówiąc:~- Gdyby
14  I,19 |    milczał.~Książę znów począł chodzić niespokojnymi krokami po
15  I,20 |       fortunę.~Miecznik począł chodzić po komnacie.~- Mogęż ja
16  I,21 |       Po chwili wstał i począł chodzić po komnacie. Od czasu do
17  I,25 |       wstał z krzesła i począł chodzić po komnacie.~- Nie obejdzie
18 II,2  |         Po czym wstał i począł chodzić po izbie; chwilami zatrzymywał
19 II,2  |        się pan Kmicic i począł chodzić po izbie. Twarz mu pałała,
20 II,4  |       możesz ruszyć?... Ja mam chodzić?~- Bom się okrutnie strudził.~-
21 II,7  |         bo właśnie zaczęły już chodzić szeroko słuchy o tym, że
22 II,8  |  wyszedł, a książę znów począł chodzić i odmawiać swe kalwińskie
23 II,10 |        szatani będą po świecie chodzić, wiarę przeciwną prawdziwej
24 II,16 | pozostał sam. Po chwili począł chodzić tam i na powrót prędkimi
25 II,19 |  chwałę jego królewskiej mości chodzić powinno.~Lecz żaden z oficerów
26 II,19 |    Rzeczywiście, nie mogło już chodzić o nic innego jak o wycofanie
27 III,3 |       źle, przecz mamy do nich chodzić? Waszmość polec możesz,
28 III,7 |     zawsze będziem mogli razem chodzić, bo służba służbą. Mnie
29 III,10|        czy nie lepiej było nie chodzić, bo u nas powiadają, że
30 III,18|      żony mąż musi w wojłokach chodzić, żeby hałasu nie narobić.
31 III,18|   coraz głębsza.~Książę począł chodzić po pokoju, stukając głośno
32 III,20|      takich czasach!~Tu począł chodzić spiesznym krokiem po komnacie
33 III,21|      ma z kim gawędzić, począł chodzić szerokimi krokami po komnacie
34 III,21|   przejmowano wiwendę. Poczęły chodzić słuchy, że sam pan Czarniecki
35 III,23|  Sakowicz w Taurogach przestał chodzić na wyprawy, jeno listy po
36 III,31|        od owego dnia przestali chodzić posłańcy, i dziwna rzecz!