Tom, Rozdzial
1 I,4 | za poły cię ciąga.~Oleńka chciała coś mówić, ale nagle zalała
2 I,4 | Aleksandra wiedziała, co chciała, ale też wiedziała, jak
3 I,5 | za drzwi kompanii, więc chciała go sobie przebiegła dziewczyna
4 I,6 | zabezpiecza. Może też i chciała Oleńka to życie niefortunne
5 I,7 | Jeno bym piekła widzieć nie chciała I -zakrzyknęła Zonia - i
6 I,8 | Przecie to szlachta laudańska chciała go z nią żenić! Ona wprawdzie
7 I,9 | mieści, żeby ona mnie jeszcze chciała.~- Powiedziałem, że waćpana
8 I,10 | coraz większe. Szlachta nie chciała wychodzić na musztry tłumacząc
9 I,13 | świata. I długo oczom nie chciała wierzyć. Toż ona sobie wyobrażała,
10 I,22 | obelgi, ani wzgardy - nie chciała mu przebaczyć nawet wobec
11 II,1 | przywykła sobie folgować, nie chciała zrazu całkiem przyznać się
12 II,4 | wszystko, co zaszło, jako ona chciała mu być aniołem stróżem,
13 II,7 | i kiwała nań ręką, jakby chciała rzec: Pójdź w ciemność,
14 II,8 | czasu wyjazdu Kmicica nie chciała, nie mogła modlić się za
15 II,10 | się jak, długi jej do nóg. Chciała uciekać, nie puścił i całując
16 II,20 | szwedzkiego panowania nie chciała, to stało się to w znacznej
17 II,26 | już i patrzeć na mnie nie chciała, bo owi szaraczkowie byli
18 II,35 | bratem starostą; lecz ona nie chciała korzystać ze swej przewagi,
19 II,36 | uspokoiło ją wprawdzie znacznie, chciała jednak poznać bliżej człowieka,
20 II,40 | Nie... Ona by czytać nie chciała.~- Dlaczego?~- Bo jej Bogusław
21 III,1 | poddaństwo przyjąwszy, pierwsza chciała szwedzkie jarzmo zrzucić,
22 III,4 | bez tego parła naprzód, chciała bowiem przejść "sztychem",
23 III,15| względu na majestat, będzie chciała dostać w ręce jenerałów.
24 III,16| przeciw wojskom polskim, nie chciała im zrazu wierzyć, lecz pragnąc
25 III,20| przejść ją wbrew rozkazowi chciała, tedy przeszłabyś, ale po
26 III,23| niewoli, bo i Anusia nie chciała uciekać, i w kraju coraz
27 III,28| najbezpieczniej przy partii, chciała się tylko od Taurogów oddalić,
28 III,28| wcale nie pragnęła bitwy; chciała tylko pogrążyć serca wszystkich
29 III,28| Oleńka z początku nie chciała nic mówić, jeno poczęła
30 III,28| nazywała go zawsze, gdy chciała coś na nim wydębić) - słyszałam,
31 III,29| Anusia zatem miała to, czego chciała, to jest bitwę.~Obie panny
32 III,31| polski, bo Rzeczpospolita nie chciała już poprzestać na samym
33 III,31| zagospodarowywał Wodokty.~Panna zaś chciała jak najlepiej zagospodarować
34 III,31| konwent nim żywić.~Oleńka chciała przyjść właśnie z chlebem
35 III,32| Rogata dusza junacka nie chciała istotnie wychodzić z cielesnej
36 III,32| modlić się za niego nie chciała wówczas, gdy on we krwi
|