Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           gładka, ale gładkich nie brak na świecie - mam czas! Ojciec
 2  I,1  |            pod Wołmontowiczami nie brak.~- A cóż to ja koza, żebym
 3  I,7  |         Chmielnicki! Szwedów tylko brak, a już by ostatni termin
 4  I,8  |             Ludzi wojennych tu nie brak, byle było za co ich na
 5  I,8  |           której mu i bez tego nie brak, i owe kłótnie z Sapiehami
 6  I,10 |           częstokroć nie męstwa mu brak, ale żołnierskiej cierpliwości,
 7  I,10 |        wiele na króla, królowę, na brak wojska i opuszczenie.~Ranek
 8  I,10 |           wojny zastąpiło poniekąd brak doświadczenia i około południa
 9  I,11 |          robić, to mi sposobów nie brak. Dlatego w wielkiej żyłem
10  I,12 |          prawdzie na jedną sił nam brak! - rzekł Stanisław.~- Nam
11  I,12 |           Stanisław.~- Nam nie sił brak, jeno ducha. Niecnotą ginie
12  I,17 |          mojej chorągwi takich nie brak.~- Muszą już Szwedzi koło
13  I,22 |   ojczyźnie wyjdzie, czy mu rozumu brak, czy uczciwości. Bóg go
14  I,25 |         innych uciech i tak mi nie brak.~W ten sposób doszedł trzydziestu
15  I,25 |     Głupich nigdzie na świecie nie brak, a szczególnie w tym kraju! -
16 II,4  |           Po staremu, zdrajców nie brak.~- Zdrajców? mówisz waćpan.
17 II,4  |         chociaż znaków po mnie nie brak na łbach u tych ludzi; których
18 II,6  |         raz, a po wtóre: czego nam brak? Nie ludzi, bo nalazło i
19 II,6  | regimentarzem, także heretyków nie brak, jako w Tykocinie i w innych
20 II,8  |           znów głos zabrała:~- Nie brak i tu gładkich, nie masz
21 II,9  |        Litwy, i tam dysydentów nie brak, i naczelnika swego potężnego
22 II,22 |            przyczynę, jak nierząd, brak posłuchu i zbytnie sponiewieranie
23 II,36 |          siostro, wiesz, że mi nie brak przezorności... Wystawiłem
24 III,1 |            przepadło, przez trudy, brak żywności i zaciekłość polską
25 III,2 |             Armat ciężkich tam nie brak, a my musielibyśmy je dopiero
26 III,2 |          są grzeczne, ale jazdy im brak.~- Jazda tylko w gołym polu
27 III,3 |           widziałeś, służby mi nie brak, przeto nie potrzebuje jego
28 III,8 |          rezolutów między wami nie brak, jeno wiary w dotrzymaniu
29 III,10|      zwłaszcza oficerów, bo mu ich brak okrutny. Mój Wołodyjowski,
30 III,14|            jej miesiąca we włosach brak! - rzekł mały rycerz.~-
31 III,14|   Białowieży przebierać... Tchu mi brak!...~Dalszą rozmowę przerwało
32 III,15|            i mnie słów w gębie nie brak, przecie wszystkim nie poradzę.
33 III,17|          poddaństwa ani kos mi nie brak. Spalili mi rezydencję,
34 III,23|           do niedawna starosta, że brak mu rady w głowie, mocy w
35 III,24|         którzy pozostawali w tyle. Brak żywności zmusił na koniec
36 III,25|         którzy pozostawali w tyle. Brak żywności zmusił na koniec