Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           rzekłszy Kmicic wstał i wyszli oboje do sieni. Sanki czekały
 2  I,3  |           się jeszcze jaśniejszą. Wyszli na ganek.~- To tymi saniami
 3  I,7  |      Krzysztofie, wyprowadź mnie!~Wyszli oboje, a i pan Wołodyjowski
 4  I,10 |    szlachta nie lękała się wcale. Wyszli więc za rzekę i stanęli
 5  I,10 |         nią, ale o całą ojczyznę. Wyszli słudzy wojewodzińscy w szkarłatnych
 6  I,17 |      Prędzej! prędzej!~- Idziemy.~Wyszli. Na korytarzu otoczyli ich
 7  I,17 |          szyi nie utną?~Tymczasem wyszli na dziedziniec zamkowy.
 8  I,23 |       konfederaci, którzy z obozu wyszli i przeciw mnie czynią. Jak
 9  I,24 |      odrzekł Kmicic.~I oficerowie wyszli.~Zegar bił siódmą z wieży.
10  I,25 | skończywszy zapinać książęce buty wyszli, a książę złamał pieczęć
11  I,25 |           Książę wziął kapelusz i wyszli.~Przed kołowrotem ludzie
12 II,1  |          z którą Soroka i smolarz wyszli, przecie kazali im się opowiedzieć,
13 II,2  |           loch zawalić.~Bliźniacy wyszli natychmiast, ojciec zaś
14 II,6  |         skonfundowali... ha!~Obaj wyszli spiesznie i wstąpiwszy na
15 II,13 |    powtórzył pan Andrzej.~Oni zaś wyszli bijąc pokłony, bo ich strach
16 II,13 |    Jaraczewski i Marceli Tomicki, wyszli za bramy, reszta oczekiwała
17 II,14 |       dymami, przesłaniała świat. Wyszli księża z relikwiami egzorcyzmować
18 II,15 |        idźcie!~W kwadrans później wyszli we czterech i udali się
19 II,16 |           waćpanu.~- To i dobrze. Wyszli za bramę i pogrążyli się
20 II,22 |          Stało się już... dragoni wyszli... pojedziem bez obrony...
21 II,22 |         na to, by dragoni naprzód wyszli i by wasza królewska mość
22 II,28 |         być wszelakiej dobroci.~I wyszli wszyscy, bo też się już
23 II,33 |      ludzi po drodze.~Dopiero gdy wyszli na miejsce przestronniejsze,
24 II,33 |           nałożyli burki ciepłe i wyszli. Na ulicach jeszcze więcej
25 II,36 |           Lublinie! Nieprawda, że wyszli. Szczerze waszmości radzę,
26 III,1 |       Idziemy naprzód!~Oficerowie wyszli, Karol Gustaw został sam.
27 III,4 |           którzy pod Kannebergiem wyszli, zostało zaledwie stu kilkudziesięciu
28 III,4 |     poznali rajtarów, którzy rano wyszli z obozu.~- Oddział Kanneberga!
29 III,11|           vacuum w brzuchu czuję.~Wyszli, siedli na konie i pojechali,
30 III,12|         powtórzyła się wycieczka, wyszli znów za mury, lecz z miejsca
31 III,13|         powtórzyła się wycieczka, wyszli znów za mury, lecz z miejsca
32 III,18|          kandelabry ze świecami i wyszli, lecz pęd powietrza pochylił
33 III,19|       Laudańscy pod Wołodyjowskim wyszli.~- Siła wyrostków i starców
34 III,28|         laudańscy z Wołodyjowskim wyszli - zaoponował młody Jur Billewicz.~-
35 III,32|            chodźmy stąd prędko!~I wyszli przez drzwi zakrystii.~Pan