Tom, Rozdzial

 1  I,1  |          choć gorączka okrutny". Po owym układzie o małżeństwo dzieci
 2  I,3  |        pojedynkach, ani zwłaszcza o owym strzelaniu do portretów
 3  I,5  |     cichszym już głosem:~- Kto ci o owym strzelaniu mówił?~- Wszystka
 4  I,7  |             tedy rysią ku Lubiczowi owym borem, przez który Kmicic
 5  I,10 |        koncerzy i zarzuconych już w owym czasie młotków husarskich
 6  I,10 |       rozmawiając łaskawie z tym, z owym lub ze wszystkimi i skarżąc
 7  I,13 |      powtórzy się więcej... Gdym po owym pojedynku z Wołodyjowskim
 8  I,17 |      witebskiego! Niechże on będzie owym wodzem, o któregośmy Boga
 9  I,19 |      wściekłością, gdyż człowiekiem owym był pan Michał Wołodyjowski.~-
10  I,20 |  pomordowani w Kiejdanach, zaraz po owym słynnym układzie z Pontusem
11  I,20 |         kiedy wrócę... Trzeba tym i owym rozporządzić, co lepsze
12  I,26 |           rozrzucone tu i owdzie na owym majdanie, ale z przejezdnych
13 II,9  |            komendy. Rajtarów było w owym patrolu tylko sześciu i
14 II,10 |      świstkami w ręku i stanąwszy w owym świetle tęczowym poczęła
15 II,16 |       słysząc z ich ust, że właśnie owym wystrzałom winni są ocalenie.
16 II,17 |        strzegą i zasłaniają.~W dniu owym znów on przyszedł bluźnić,
17 II,21 |              to nie z bojaźni przed owym szwedzkim nieprzyjacielem,
18 II,25 |              To rzekłszy palnął się owym bez ceny kielichem w głowę,
19 II,26 |      powiedziałeś mi dziwne słowo w owym wąwozie, alem myślał, że
20 II,26 |        dziewka moja, chociaż już po owym rapcie traktat między nami
21 II,28 |       jakoby duchem proroczym, bo w owym czasie sprawa tykocińska
22 II,34 |       przeto rozkazujemy ci, abyś z owym tatarskim komunikiem panu
23 II,40 |          książę to właśnie w liście owym proponuje waszej dostojności,
24 III,2 |          mógł. Może też i Szwedzi o owym kanoniku zasłyszeli, bo
25 III,3 |      zdawały się brodzić do kolan w owym tumanie, jak gdyby wynurzały
26 III,4 |      laudańską chorągwią. On to był owym jeźdźcem, który pierwszy
27 III,4 |          pomyślał sobie- ale ja cię owym wiatraczkiem zażyję, który
28 III,10|                      ROZDZIAŁ 10~Po owym zwycięstwie pozwolił na
29 III,10|            rawskiego, które się pod owym miastem właśnie zbierało,
30 III,12|         zaraz spytał:~- A kto tam w owym szańcu ma komendę?~- Pan
31 III,13|         zaraz spytał:~- A kto tam w owym szańcu ma komendę?~- Pan
32 III,16|            gościnnością gospodarza, owym niewinnym pociągiem przyjaznym,
33 III,19|           miał komendę.~Miecznik po owym uderzeniu obuszkiem leżał
34 III,26|              Pan Zagłoba to samo po owym ataku husarii prorokował,
35 III,27| przepowiedział Kmicic, stanęli przy owym wzniesieniu, z którego podjazd