Tom, Rozdzial

 1  I,4  |           się na radę przed gankiem, naokół koni, ale żaden nie chciał
 2  I,5  |             biesił się rzeczywiście. Naokół był wielki spokój. Księżyc
 3  I,7  |           zatoczyła w milczeniu krąg naokół rycerzy; wszyscy podnieśli
 4  I,13 |            tu się dzieje? - szeptano naokół niespokojnie.~I złowrogie
 5  I,17 |           Chciał zginąć, a tymczasem naokół słyszał dziesiątki głosów
 6  I,22 |             wam zapłać!...~I chodził naokół po sali, zatrzymywał się
 7 II,1  |     bekowiska, więc puszcza brzmiała naokół groźnymi rykami jeleni.
 8 II,11 |          kraju.~Tłumy ludu czerniały naokół murów kościelnych. Pod górą
 9 II,14 |              kramy, które tuliły się naokół murów fortecznych, a które
10 II,14 |        Zadymiły więc mury klasztorne naokół, jak boki okrętu otoczonego
11 II,14 |              ogniu, roznosząc daleko naokół płonące głownie.~Szwedzi
12 II,14 |              pieśń i słychać ją było naokół, słychać wszędy, aż na bateriach
13 II,16 |            nazajutrz ksiądz Kordecki naokół po murach jak pasterz po
14 II,16 |         straszliwą nową wojnę. Oznak naokół nie brakło. Miller wiedział
15 II,18 |     przystanął i słuchał. Cicho było naokół, za cicho nawet, tak że
16 II,18 |       godziny później roztoczyły się naokół czterech jeźdźców wzgórza
17 II,19 |           się dziwny znak. Oto nagle naokół rozległ się szum skrzydeł
18 II,25 |              jako skry różnokolorowe naokół całej jego postaci, i oczy
19 II,36 |             zawierucha i kotłowanina naokół kolaski. Wrzask Tatarów
20 III,1 | przedsięwzięcie. Wojna rozlewała się naokół niego tak szeroko, jak morze
21 III,1 |       szeroko, jak morze rozlewa się naokół zabłąkanego wśród roztoczy
22 III,6 |              nad ich głowami.~Dalej, naokół domu, stały straże, po dwóch
23 III,6 |          stało się niepodobnym, gdyż naokół otaczała ich wstęga polskich
24 III,9 |              byli w budynkach. Nagle naokół karczmy rozległ się krzyk:
25 III,9 |         rzucił się w nurty. Bryznęła naokół fala, mąż i koń skryli się
26 III,12|          Pradze, inne rozrzuciły się naokół miasta. Olbrzymi tabor wozów
27 III,13|          Pradze, inne rozrzuciły się naokół miasta. Olbrzymi tabor wozów
28 III,15|      odpowiedzią odmowną, zagrzmiały naokół miasta złowieszcze trąby
29 III,15|              mogąc ustać na miejscu. Naokół widać szable, szable i szable,
30 III,15|              nieszczęsnych jenerałów naokół, chwila jeszcze, a rozniosą
31 III,15|             nie wiedział, co czynić. Naokół zbierały się coraz większe
32 III,15|          piechota zamojska utworzyła naokół groźny czworobok, lecz jaki
33 III,26|       zakrywały jeszcze łąki i pola.~Naokół była cisza, jeno derkacze
34 III,30|          opodal i cisza uczyniła się naokół.~Ranek był pogodny, blady,
35 III,32|            czapki wylatywały w górę, naokół widziałeś tylko uniesione