1657-bijci | bijem-cesar | cetka-czeka | czela-dopus | dopyt-dzwie | dzwig-goral | gore-instr | insty-kielz | kieml-kozie | kozio-lejbg | lejc-medrs | medyc-nadal | nadas-naryc | narze-nieus | nieuw-obudz | obum-odzia | odzie-ostaw | osten-piecz | piedz-podej | podep-polap | polat-posie | posil-pozam | pozap-przej | przek-przyg | przyj-purpu | pusci-rozes | rozet-rudni | rudy-sierp | siers-spali | spalo-strac | strad-szkap | szkar-truci | truda-ulegn | ulekl-uzde | uznaj-winni | winny-wstrz | wstyd-wymus | wymyk-wywal | wywar-zajaz | zajde-zarec | zarek-zbroj | zbrud-zlupi | zlust-zwrac | zwroc-zzyma
bold = Main text
Tom, Rozdzial grey = Comment text
6012 I,7 | wyśmiewasz - odpowiedziała nadąsana Terka.~- Nie napadam ja
6013 II,7 | migdałowym mlekiem, które miało nadawać skórze miękkość i połysk.
6014 I,25 | dyplomatycznych wybiegów nadawał.~W tych umiał być cierpliwy
6015 III,8 | wówczas, gdy się śmiał, nadawała jego twarzy wyraz groźny
6016 III,27| tyłu dolatywał głuchy szum nadążających litewskich chorągwi, podobny
6017 III,27| wartko, iż tuż, tuż za ordą nadążały.~Kmicic poszedł w pierwszej
6018 III,11| złożona z około stu ludzi nie nadążyła jeszcze pod osłonę dział.
6019 III,27| psi synu! - zakrzyknął nadbiegając z daleka.~Tatar na dźwięk
6020 III,27| pistolety, wyciągnęło się ku nadbiegającym.~Wstęga dymu przeleciała
6021 II,20 | Stanie się wedle rozkazu.~- Nadbieży czas, że prawda na wierzch
6022 III,7 | Krakowa i innych fortec nadbrzeżnych wodą komendanci spyżę przyślą.
6023 II,2 | wysunął się naprzód.~Wszelako nadchodzący nie poznali go, bo twarz
6024 I,17 | bo groźne wieści poczęły nadchodzić zewsząd do Kiejdan. Oto
6025 II,21 | przyboczny królowej, za nim nadchodzili kolejno inni dygnitarze,
6026 III,27| aby szedł pod Prostki i nadciągającemu wojsku każdej godziny znać
6027 II,42 | zamiast strzałami, przywitano nadciągający oddział gromkim okrzykiem.
6028 I,7 | Jakoż coraz więcej szlachty nadciągało do Wołmontowicz. Przyszli
6029 II,17 | aby potwierdzić wieść o nadciąganiu wielkich dział z Krakowa,
6030 III,28| Spodziewała się tedy Anusia, że nadciągnąwszy, w mig Szwedów wyżenie,
6031 III,11| razu, na parę dni przed nadciągnięciem króla i hetmanów, Sapieha
6032 II,13 | potrwożyła była wieść o bliskim nadciągnięciu nieprzyjaciela.~Koło południa
6033 III,23| połowę jej jeszcze przed nadejściem Karolowym podbił, w niewoli!
6034 II,15 | Kmicic skoczył ku niemu, nadeptał nogą na plecy i przygwoździł
6035 II,2 | ma jenerał de la Gardie nadesłać. Tedy baczcie, aby was nie
6036 II,17 | Okazało się, że działa nadesłane przez pana krakowskiego
6037 II,4 | niezawodnie rozbił ją na głowie nadętego młodzika, gdyby nie to,
6038 II,4 | nie to, że było coś w tej nadętości takiego, co bawiło pana
6039 I,20 | umyślnie przygotowanej kolasce nadjechać wkrótce za sobą.~Godzina
6040 I,7 | Józwą Beznogim.~Tymczasem nadjechało kilkunastu Butrymów rozesłanych
6041 III,10| strudziłem się okrutnie. Nadjedzie pan Czarniecki, to wszystko
6042 II,42 | zaledwie sto kroków dzieliło nadjeżdżającą gromadę od szańców, piechota
6043 II,25 | mieniło się to jak tęcza, a nadjeżdżało gwarnie i szumno, wśród
6044 III,8 | Dwunastu rajtarom karku nadkręcił, a mnie trzynastemu obiecuje!
6045 III,27| ludzi. Chwila jeszcze: huk nadlatującej chorągwi coraz bliżej. Już,
6046 I,18 | Poczęli więc słuchać zgodnie nadlatujących odgłosów bitwy i słuchali
6047 II,23 | go widać nie było, a on nadlatywał koniem i chwytał go w lot
6048 II,15 | w nim kocieł, gdy naraz nadlatywała z ciemności faskula klasztorna
6049 III,20| pomyślała dziewczyna.~Tymczasem nadleciała niby jaskółka, zwiastunka
6050 II,26 | ludzi na Podlasie cudem i nadludzką rezolucją wywiódł, aby się
6051 II,15 | przebijały nawet i pułapy. Mimo nadludzkich wysileń, mimo czujności
6052 III,27| jazdy ocalić z pogromu.~Nadludzkim wysileniem zbiera koło siebie
6053 II,24 | jak błyskawice szybkie. I nadludzkimi ciosami szabli kruszył ludzi,
6054 I,10 | zalegli rotmistrzowie pasy nadnoteckie czekając na przybycie szlachty
6055 I,8 | łuszczybochenek żaden, któren krzykiem nadrabia, a krwi żałuje, jeno że
6056 II,12 | bo może chciano polityką nadrobić i zawód posłowi ucukrować,
6057 I,10 | pomocą ; a oprócz tego całą nadrzeczną przestrzeń, łukiem obozów
6058 II,9 | rzeczywistej wartości koni. Nadspodziewanie, oficer ani się oburzył,
6059 III,1 | z elektorem.~Po łatwym i nadspodziewanym podboju bystry wojownik
6060 III,5 | ci się ugnie i sam krzyża nadstawi... Żaden kot nie będzie
6061 II,24 | się złożą, próżno sztychów nadstawią, tamci łamią szable, przewracają
6062 I,10 | włóczni w ziemię, drugi nadstawiali przeciw pędzącym koniom.
6063 I,1 | nastało milczenie. Panienka nadstawiła uszu, czy nie dosłyszy jeszcze
6064 II,1 | szeleszcze.~Żołnierze umilkli i nadstawili uszu. W pobliżu istotnie
6065 I,5 | przyjechał w te strony z nadszarpniętą reputacją i cóż uczynił,
6066 II,11 | odpowiedzieć, ale obawiam się nadużyć cierpliwości waszej ekscelencji.~-
6067 II,8 | Ale nie chcąc faworu nadużywać wolelibyśmy pod własną strzechę
6068 III,29| zgadywać.~Ona używała i nadużywała swego wpływu łudząc go słowy,
6069 II,16 | zawziętość przez długie nadużywanie cierpliwości. Skutkiem waszego
6070 III,15| poczęły bić gwałtownie w nadwątloną wierzeję, setki ramion podparły
6071 III,29| sprawiła i hostes mocno nadwerężeni.~Rzeczywiście, nieprzyjaciel
6072 II,21 | trudnej, ze względu na jego nadwerężone zdrowie, podróży do Głogowej.
6073 II,35 | pana Szurskiego, porucznika nadwornej pancernej chorągwi ordynackiej,
6074 I,21 | alarm zbiegła się służba, nadworni medycy i poczęto cucić księcia,
6075 III,27| rycerz.~- Ja u księcia w jego nadwornym wojsku nie służę - odrzekł
6076 III,27| gdzieniegdzie małe prezydia nadybię.~Pan Michał westchnął:~-
6077 III,4 | czapla sokoła, sztychem nadziać - pomyślał sobie- ale ja
6078 III,17| książęca mość skrupułami nadziany jak pieczony kapłon kaszą...
6079 III,23| bez ciebie pojadę, moja nadziejo najmilejsza?~- Kogo tchórz
6080 I,13 | nie specjałami kiszki im nadziewał. Patrzcie no na tego Loewenhaupta.
6081 II,16 | przyrządy wojenne objął w nadzór ojciec Lassota. Po księdzu
6082 II,9 | aby się z bracią szlachtą nagadać. Lecz nie uradowało go to,
6083 I,1 | się sami pierwszym razem nagadali. Grzeczny wydaje się kawaler.
6084 I,5 | mieli nic do stracenia. Nagarnęło się tedy do niego zawalidrogów
6085 I,5 | czuprynę począł ręką na czoło nagarniać.~- Mój królu ! - zawołał
6086 I,5 | i znów czuprynę na czoło nagarniał, wreszcie zniecierpliwił
6087 II,36 | więc pan Andrzej pognać nagich i pokrwawionych traktem
6088 II,19 | otwarte. Wchodzę, widzę: wisi nagie ciało na belce... Pomyślałem,
6089 I,10 | rodowitych Szwedów przywykłych do nagiej, biednej i dzikiej przyrody
6090 II,29 | rozkazów i wolę jego śmiał naginać do swojej.~Gdy go opuściły
6091 II,15 | przyniosła straty Szwedom. Naginęło mnóstwo ludzi przy ogniach;
6092 II,22 | powszechnej wojny gotowe, i naglący pilnie do powrotu. Prócz
6093 II,23 | chcieli osobami swymi od nagłego niebezpieczeństwa zasłonić,
6094 III,28| Popierała ją i Oleńka, naglili wszyscy oficerowie i szlachta,
6095 II,9 | częstokroć biczami do pośpiechu naglona.~Kmicicowi, gdy to ujrzał,
6096 III,19| nazajutrz do dnia miano ruszać i nagłymi pochodami ciągnąć na Podlasie.
6097 II,1 | tam źle; kruty ne werty!~- Nagnali nas jak siromachów w sieci;
6098 III,32| nieprzyjaciel zasadzkę nam nagotował, pomieniony chorąży orszański
6099 II,6 | wydawać, których tyle już nagotowałem przez dzisiejszą noc, że
6100 II,11 | ich z otwartymi rękoma, nagradzał, obietnicami obsypywał,
6101 I,25 | wdzięczny i nie dam się w nagradzaniu księciu wojewodzie wileńskiemu
6102 I,10 | jeszcze na drogę opatrzą i nagrodzą... Znam ja Polaków i wiem,
6103 II,26 | hałasy uciszył, krzywdy nagrodził i poczciwie żyć począł...~-
6104 III,32| królu, starostwem upickim nagrodzon, żył długo w przykładnej
6105 I,12 | waćpan mówisz? Niczym nie nagrodzono? Zapomniano zgoła? To mi
6106 III,7 | pułkownik Szynkler znaczne nagromadził zapasy. Toż i wnet je nadesłał,
6107 III,11| byli zarazem Szwedzi wraz z nagromadzonym łupem otoczeni i pozbawieni
6108 III,15| być oddane ze wszystkimi nagromadzonymi w nim łupami. Każdemu Szwedowi
6109 III,31| biedna Oleńka.~Tyle się zaś nagryzła przez te dni, tyle jednak
6110 II,9 | będzie lepiej tym, którzy nagrzeszywszy, niczym win swych nie zgładzili
6111 II,16 | Małachowskiego, wśród szyderstw i naigrawań się żołnierzy. Muszkietnicy
6112 III,22| taki synu! To z choroby się naigrawasz, która o włos mnie nie pogrążyła?
6113 I,19 | domowa, która, obok dwóch najazdów w granice Rzeczypospolitej
6114 III,10| przedłuży, ale tak i temu najazdowi, i najezdnikom śmierć pisana.~-
6115 I,10 | wówczas Ostrożka zwrócił się z najbezczelniejszą miną do wojewody:~- A ty,
6116 III,15| wysypało się mnóstwo co najbiedniejszego ludu zza wałów szukać miłosierdzia
6117 II,4 | polityczne, nad którymi najbieglejsi statyści próżno głowy łamali.~
6118 II,21 | nad bystrością tych słów, najbieglejszego statysty godnych.~- "...
6119 III,1 | prowadzeniu jazdy między Szwedami najbieglejszy, i Hammerszyld, który armatami
6120 I,10 | proch ośmnaście tysięcy najbitniejszego szwedzkiego wojska. W chatach
6121 III,6 | sztandar upadł z nim razem.~Najbliższy rajtar, krzyknąwszy okropnie,
6122 III,2 | załogą umocnił i szedł dalej.~Najbliższym celem wyprawy był teraz
6123 I,7 | pacunelskiego, któren miał reputację najbogatszego szlachcica między wszystką
6124 II,1 | gdzie będzie go mógł zranić najboleśniej, to jest wywrzeć zemstę
6125 I,13 | lepiej i dogodniej postąpić w najburzliwszym teraźniejszym rzeczy stanie,
6126 III,21| Częstochowy, bo tych wieści najchciwsi byli taurogscy jeńcy. Miecznik
6127 III,14| Litwę, a zwłaszcza na Żmudź, najchętniej pojadę - odrzekł Kmicic -
6128 III,18| zwyciężonej, tego by się sam najchytrzejszy z ludzi Mazarin nie powstydził...
6129 II,41 | nazwisko Kmicica i dlatego najciekawsi byli, co się z nim stanie.
6130 II,5 | tylko oni jego, bo on w najciemniejszy kąt się zaszył, aby go nie
6131 II,4 | się po izbie i usiadł w najciemniejszym jej kącie, gdzie okap komina
6132 II,15 | obrońcy z beczkami wody. Najcięższe bomby przebijały nawet i
6133 I,13 | berestecka wiktoria.~- I w najcięższej chwili Bóg go zabrał...~-
6134 II,15 | niebezpieczeństwo.~- Teraz jak najciszej! - rzekł pan Czarniecki. -
6135 I,17 | Stankiewicz, najlepsi żołnierze, najcnotliwsi ludzie!... Kto przy nim
6136 I,16 | myślałbym, że ma rację i że najcnotliwszy to w świecie pan. Boże,
6137 II,8 | wyłożony szeroki kołnierz z najcudniejszych koronek brabanckich wartości
6138 II,11 | przemówił do pana Andrzeja najczystszą polszczyzną, wypytując się
6139 II,13 | i Ducha Świętego! W imię Najczystszej i Najświętszej Bogarodzicielki!
6140 I,25 | odsyłajcie go do mnie. Albo sami najdą i wypiją, albo jednając
6141 I,25 | przynajmniej pragnęli ją odłożyć do najdalszego terminu; odebrał więc Zołtareńko
6142 II,24 | widząc, że toną, usiłują jak najdłużej głowy nad powierzchnią roztoczy
6143 III,16| Kurlandii ona była istotnie najdostojniejszą wśród niewiast zgromadzonych
6144 III,3 | całą okropność położenia najdoświadczeńszy z wodzów szwedzkich, stary
6145 I,6 | słowa:~"Sercem ukochana, najdroższa, nieodżałowana Oleńko! Wszelkiemu
6146 II,16 | łaski, raduj się!...~- Ojcze najdroższy, kochany, nie będzie już
6147 II,8 | Choćbym też chciał być najdworniejszym, zwierciadło twoje powie
6148 II,17 | padały na dachy, próżno najdzielniejsi puszkarze nadludzkie czynili
6149 II,27 | jenerałów i żołnierzy, przez najdziksze narody nawet niepraktykowane,
6150 III,26| wszystkie krzywdy zapłacić, najechali samą marchię brandenburską,
6151 II,3 | jadę, a wyście do pomocy najęci. Ruszaj!~A gdy stary zwrócił
6152 II,9 | biskupa Giżyckiego, stała najemna niemiecka piechota. Wnętrze
6153 II,7 | zabraknie mi pieniędzy i gdy najemne pułki rozbiegną się - co
6154 II,35 | śniadaniu i po przeglądzie najemnej piechoty niemieckiej udał
6155 II,10 | szczętu. Przez okna wyglądali najemnicy niemieccy, a owe kosztowne
6156 II,10 | szwedzkich, niemieckich, najemników francuskich, angielskich
6157 II,23 | To był niemiecki oddział najemny. Ot, zresztą jest tu jeden,
6158 III,1 | pagórka pancerną chorągiew na najemnych Angielczyków Wikilsona -
6159 I,19 | mógł stanąć.~Tymczasem i najezdnicy, uważając każdy całą krainę
6160 II,21 | i z tak lekkim sercem z najezdnikiem się połączył przeciw własnemu
6161 I,12 | Zagłoba. - To Wielkopolskę najeżdżacie, króla rugujecie, a tu kłaniacie
6162 II,2 | Kupę zbiorę, będę Szwedów najeżdżał, palił, ścinał. Nie nowina
6163 II,9 | niemal bez oporu uznała panem najeźdźcę, byle mieć jakowąś odmianę -
6164 II,16 | Najświętszej Panny, bo nie przeciw najeźdźcy, ale przeciw własnemu panu
6165 III,6 | wyszłymi na wierzch głowy, z najeżoną grzywą parł naprzód, kąsał,
6166 I,20 | twarze im się zmieniły i najeżyli się obaj jako brytany na
6167 III,17| udała, potrzeba właśnie najgłębszą tajemnicę zachować i nie
6168 I,19 | Posłaliśmy umyślnie z nimi najgłupszego oficera, aby go przekabacić
6169 I,7 | wyrzuciłam, a tego, choćby był najgodniejszy, nie przywoźcie, bo wcale
6170 II,16 | najniezłomniejsze postanowienie złamać, najgorętszą wiarę zachwiać. Otoczyli
6171 III,2 | tedy towarzyszowi spod najgórniejszej chorągwi wydaje się, że
6172 II,10 | wszystko uchodziło płazem. Najgorsi zaś byli dysydenci. Mało
6173 I,1 | Te robotę wszelką, choćby najgrubszą, spełniały i przy paniach
6174 II,28 | ludzi pod tą tam budą stoi, najgrzeczniejszej jazdy i piechoty. Niedługo
6175 II,22 | ziemską tylko moc wierzycie.~- Najjaśniejsza pani! - odrzekł Tyzenhauz -
6176 I,17 | konie czyścili...~- Żeby to najjaśniejsze pioruny zatrzasły! - mruknął
6177 I,17 | Wołodyjowski -to na tym gościńcu najłacniej mu będzie drogę zastąpić,
6178 I,10 | gotowiśmy polec, bo zresztą to najłatwiejsza rzecz. Wszelako obowiązek
6179 II,27 | dopełnił onych wezwań i najleniwszych postawił na nogi.~Lecz nie
6180 II,19 | do nas uciekają?~- Bo i najlichsze stworzenie ma ten dowcip,
6181 I,6 | zwłaszcza człowiekowi, choćby i najlichszemu, że za krzywdy swoje mścić
6182 I,7 | jakich jeszcze nie bywało. Najlichszy nieprzyjaciel już nas lekceważy,
6183 II,13 | stwierdzić, ale to znów było najlżejsze. Sam niczego więcej nie
6184 III,8 | końca. Postaw mi tymczasem najmądrzejszego inżyniera Szweda czy Niemca,
6185 II,6 | naszych cała Rzeczpospolita, najmędrszego witając senatora i najlepszego
6186 II,34 | chan na dowód miłości ku "najmilszemu bratu", aby i Kozacy, którzy
6187 I,20 | przyjacielem i towarzyszem najmilszym, a ojczyzna matka przebaczy
6188 I,7 | trzeba ubierać? - spytała najmłodsza, Zonia, zaciekawiona wzmianką
6189 II,6 | twierdząc, że nie można najmłodszego wiekiem wybierać, bo regimentarz
6190 I,8 | postronnych czynione. Służyłem od najmłodszych lat u wojewody ruskiego,
6191 II,16 | głosem, w którym nie było najmniejszego wahania, żadnego zwątpienia,
6192 III,18| się zgodzą?~- Nie czynił najmniejszych trudności... Ciekawym, co
6193 II,11 | świecie wojownika, i tacy byli najniebezpieczniejsi, bo przekonani szczerze,
6194 II,24 | biorąc wszędy przewodników, najniebezpieczniejsze przejścia znających.~To
6195 II,39 | wieści o nich wydawały się najnieprawdopodobniejsze; opowiadano bowiem, że ich
6196 III,17| Tymczasem wieczorem wrócił najniespodzianiej Bogusław na czele dwóch
6197 III,20| taka już nasza dola, bośmy najnieszczęśliwsi ze wszystkich ludzi!~- Bodaj
6198 I,3 | wymawiaj, gdyż pojedynek najniewinniejszemu się zdarzy.~- Jam ci też
6199 II,16 | największy zapał ostudzić, najniezłomniejsze postanowienie złamać, najgorętszą
6200 I,12 | czołem, panie pułkowniku, najniższy sługa!~- Czołem, panie Harasimowicz -
6201 III,27| ogarnąć tabor, w którym łupu najobfitszego się spodziewał. Pan hetman
6202 II,20 | na których połów bywał najobfitszy, i byli jakby we własnym
6203 II,11 | mów więc waszmość choćby najobszerniej i nie obawiaj się znużyć
6204 II,27 | się do broni. Wszędy, w najodleglejszych ziemiach i powiatach, po
6205 II,16 | gdyż uważał ten strój za najodpowiedniejszy dla kawalerzysty; jeno wąs,
6206 II,14 | twierdzy, szukając miejsc najodpowiedniejszych do umocnienia się w pozycjach.
6207 II,19 | jednego końca wałów na drugi. Najodważniejsi nawet zlękli się. Niewiasty
6208 III,6 | mną, żeby asysta była jako najokazalsza.~- Czy i ja mam jechać? -
6209 III,4 | fechtach szlachtą polską.~Lecz najokropniej srożył się między Polakami
6210 I,20 | miecznik zakrzyknął:~- Gwałt najokropniejszy przeciw wolności szlacheckiej,
6211 III,27| przegrana, to klęska, jedna z najokropniejszych w całej wojnie.~Lecz Bogusław
6212 III,9 | wkrótce cały potok ludzki w najokropniejszym zwichrzeniu. Artyleria,
6213 I,5 | szczególniej najdzikszy i najokrutniejszy, lubo z wysokiej krwi pochodzący,
6214 II,32 | przeciwić jej uniwersałom; najospalsi na koń siadali. Nadszedł
6215 I,10 | przekonani, że pan Rej gotów najotwarciej zdradzić ojczyznę, bo to
6216 I,5 | do Lubicza zastanie ich najpewniej pijanych albo z dziewczętami
6217 I,7 | były między pacunelkami najpiękniejsze; do tego stary Gasztowt
6218 III,11| miały konie pod ręką i te najpierwsze wszczęły zamieszanie. Tłumy
6219 III,26| walki wyćwiczył się tak, że najpierwszej w świecie jeździe mógł pierś
6220 III,5 | z samych sperek pokazał. Najpoczciwszemu oczy z pożądliwości na wierzch
6221 I,12 | pokazało, do czego zdatny... Najpodlejszy to gatunek ludzi! Każdy
6222 III,17| zdawało się składać jak najpomyślniej, gdyż zaraz potem ruszyła
6223 II,7 | dochodziły wprawdzie księcia najpomyślniejsze wieści. Powodzenie Szwedów
6224 III,14| pewność zwycięstwa.~Lecz najpomyślniejszym dni tych wydarzeniem było
6225 III,9 | miejscach, gdzie zderzono się najpotężniej, leżały po prostu stosy
6226 III,17| rzucał się do oczu, choćby najpotężniejszemu nieprzyjacielowi.~Więc i
6227 III,27| odmianie!...~On, jeden z najpotężniejszych panów w Rzeczypospolitej,
6228 II,9 | silnie.~Dlatego to nawet najpoufalsi nie mówili szczerze pomiędzy
6229 II,6 | radzono.~Gasił więc powagą najpoważniejszych pułkowników. Laudańscy ludzie
6230 II,3 | księcia Bogusława, tedy najprawdopodobniejszym wydało mu się przypuszczenie,
6231 III,8 | piechota dalekarlijska, najprzedniejsza.~- Na Boga! a to co za małe
6232 II,15 | armią, która stała dalej. Najprzenikliwszy wódz nie mógł przypuścić,
6233 I,10 | spał w całym Ujściu, bo najprzód, koło północy, nadeszli
6234 I,12 | Upicie.~- Witam waszmościów najradośniej imieniem własnym i książęcym.
6235 III,23| jakiś inna, dla jednych najradośniejsza z radosnych, dla Sakowicza
6236 I,7 | mogąc drzewa zachwycić. Najsilniejsze chłopy parli od czasu do
6237 II,14 | czasu kosztować może choćby najsłabsza twierdza, jeśli oblężeni
6238 II,17 | długość murów, gdzie opór bywa najsłabszy. Jakoż czyniły się gdzieniegdzie
6239 III,5 | kawalerów wysyłając! Obaj najsławniejsi rycerze, a jednemu miód
6240 III,23| turbujże się, kwiatuszku najśliczniejszy! Nogą się z Taurogów nie
6241 II,22 | skąpcie, jak najbezpieczniej i najsłuszniej powrót uskutecznić.~Rozmaite
6242 II,22 | doświadczonego biskupa wydało się najsłuszniejsze; uchwalono więc, że król
6243 II,28 | swawoli nie zawahasz się najsłuszniejszej racji odstąpić! Rad byś
6244 II,27 | się do niego szlachty, co najsłuszniejszych kawalerów, sypnęło, że w
6245 I,25 | w pojedynku, we Francji, najsłynniejszego między kawalerami francuskimi
6246 III,14| turnieje. Myślałby kto, że najspokojniejsze czasy, a tu co dzień listy
6247 I,7 | murem potężni Butrymowie, najsrożsi w ręcznym spotkaniu i najzacieklejsi
6248 III,28| Morozy całkiem, Goszczuny najsroższego losu doznały, bo i ludność
6249 II,18 | trwała ta niemoc. Leczono go najstaranniej. Wieczorem odzyskał prawie
6250 I,7 | czytania, pieśni kościelnych, a najstarszą, Terkę, i gry na lutni.
6251 I,10 | uderzyć jak nawałnica na najstarsze pułki i przejść po ich trupach.
6252 III,7 | między nimi było takie, że aż najstarszym żołnierzom łzy stanęły w
6253 I,19 | na całej Litwie zapanował najstraszliwszy chaos. Radziwiłł, zawiedziony
6254 III,16| co starł z oblicza ziemi najstraszniejszego Radziwiłła.~Zatem do Białowieży,
6255 III,4 | szarpiąc.~Wreszcie nadciągnął najstraszniejszy ze wszystkich Czarniecki
6256 I,25 | odebrał więc Zołtareńko najsurowsze rozkazy, by za rzekę nie
6257 III,5 | się w ten sposób, wbrew najsurowszym rozkazom królewskim.~Poczęli
6258 III,17| Oleńka przyrzekli sobie najświęciej, iż przyjmą go po dawnemu,
6259 II,6 | zmieniło rozpaczliwą obronę w najświetniejsze zwycięstwo.~- Daliśmy im
6260 III,22| konie, tabor. Sześć tysięcy najświetniejszego luda wyszło z księciem na
6261 III,4 | częściej. Na koniec z tysiąca najświetniejszych rajtarów, którzy pod Kannebergiem
6262 I,10 | podeptano przysięgi, zgwałcono najświętsze umowy i napadnięto po zbójecku
6263 III,32| udał i tam piersią własną najświętszy przybytek osłaniał, przykład
6264 III,23| jakem pomyślał, że się tam najszczersza krew polska rzeką pro patria
6265 III,7 | Panie Jezu! chłop jak złoto najszczersze! Nie masz takiego drugiego
6266 II,27 | Najświętszej!... Dzień to najszczęśliwszy mego życia, a drugi taki
6267 II,22 | Raciborza... i wraz puścić jak najszerzej wieść, że i my znajdujem
6268 I,25 | wie, jak trawa rośnie, i najtajniejszą myśl odgadnie. Król to prawdziwy,
6269 II,19 | głuchych nocy niektórym najtchórzliwszym wydawało się, że słyszą
6270 I,6 | pokonać napastników, że co najtężsi mężowie byli nieobecni,
6271 III,6 | sobie pułk lejbgwardii, najtęższy ze wszystkich pułków, bo
6272 I,1 | których na nitce wodzą! Najtrudniej to z niestatecznymi.~Kmicic
6273 III,21| minkami, za pomocą których najtwardsze serce męskie snadnie pogrążone
6274 I,20 | chcę siły używać i proszę najuprzejmiej, byś woli księcia zadość
6275 II,19 | i dla nich zbliżało się najuroczystsze ze świąt.~Noc była także
6276 II,15 | nasze prośby, polecamy się najusilniej łaskawym względom Waszej
6277 I,17 | was wolnych widzę, jakobym najwalniejszą wiktorię odniósł. Pokazuje
6278 III,9 | pobojowiska. Była to może najweselsza noc w jego życiu, tak wielkiej
6279 I,7 | począł sypać się na podwórze. Największaá część Kozaków schroniła
6280 III,9 | Ojciec, nie bluźnij przeciw największemu wojennikowi w Rzeczypospolitej -
6281 II,16 | rady, a co wy uchwalicie, najwierniej nieprzyjacielowi z powrotem
6282 I,12 | rozpisują listy do szlachty co najwierniejszej dla radziwiłłowskiego domu,
6283 II,26 | najmilszy mój żołnierz i najwierniejszy sługa, który mi wczoraj
6284 II,17 | królu! Ratuj Częstochowę i najwierniejszych sług swoich! " Ale wy się
6285 II,20 | Postrach wydawał im się najwłaściwszym środkiem, by zgnieść w zarodzie
6286 II,25 | Lubomirski nie zdołał zająć najwybitniejszego miejsca, gdzie mógł tylko
6287 I,25 | mieszkańcom, bo wprzód mękami najwymyślniejszymi ich morzono. Wielu z tych
6288 II,9 | Litwy przyszli.~- To chwała Najwyższemu, bom się zląkł. Mój mospanie,
6289 I,25 | ojczyźnie, kontentując się jeno najwyższymi urzędami, które nam się
6290 I,7 | najsrożsi w ręcznym spotkaniu i najzacieklejsi przeciw panu Kmicicowi.
6291 III,11| się z nim zupełnie, i sam najzacieklejszy jego wróg, Józwa Butrym,
6292 II,1 | poczytywało za największego i najzaciętszego wroga. Wszakże istnieje
6293 II,4 | kompanionów i jego samego najzaciętszym był wrogiem. Dawny pan Kmicic
6294 II,28 | kopia do góry głową sterczy. Najzacniejsi o sobie myślą, a ja, prócz
6295 I,12 | ciepło koło serca uczyniło. Najzacniejsza to była dziewka. Bóg by
6296 I,20 | nie warchołowie, którzy najzacniejsze cnotliwego pana intencje
6297 III,16| Billewiczównie, jako córce najzacniejszego rodu, prym we wszystkim
6298 II,39 | wszystko to czyniło go jednym z najzacniejszych kawalerów swego czasu. Sama
6299 II,7 | męski... i Jana Kazimierza najżarliwsza partyzantka.~- To mu obrońców
6300 III,1 | się przed nim najstarsi i najzasłużeńsi jenerałowie.~Lecz teraz
6301 II,12 | święte mury, tedyby się najzatwardzialsi odwrócili od Szwedów, z
6302 I,7 | stąd żywy. Oni na niego najzawziętsi.~- Ba! a jak go usieczem,
6303 I,18 | wołem, chociażeś do orki najzdolniejszy, boś głupi, a zdrów, rozumiesz?...
6304 I,8 | że liszka a niewiasta to najzdradliwsze stworzenia na świecie. A
6305 III,22| koło południa, gdy się czuł najzdrowszy, kazał się ubrać i poszedł
6306 III,4 | się tak gromko, jakby z najzdrowszych wychodziły piersi - i szli
6307 II,35 | ożenił się, a jakkolwiek najznamienitsze domy w Rzeczypospolitej
6308 II,18 | dostojność... Nie mnie uczyć najznamienitszego żołnierza i statystę nowych
6309 III,11| nią ceniony, jako jeden z najznamienitszych w Rzeczypospolitej rycerzy.
6310 II,12 | który mi jeszcze o jednym najznamienitszym powiadał. Nie wiesz nic
6311 I,16 | i myślał, ale gdyby był najzręczniejszym dworakiem, nie mógłby potężniejszego
6312 III,19| intencje niewdzięcznością nakarmili. Co się zaś w gniewie czyni,
6313 II,36 | zali mnie niewdzięcznością nakarmisz?... Żeby tak w dawnych czasach...
6314 III,32| przesłać, ku ich pamięci, nakazała."~Tu skończył ksiądz i zwróciwszy
6315 II,17 | szatan rozwiesza... - już nakazałem egzorcyzmy...~- Ojcze kochany! -
6316 II,13 | którą mam na spowiedzi nakazaną, żeby nie one batożki, które
6317 III,5 | obozie. Wieść, że odwrót nakazany, rozbiegła się w jednej
6318 I,26 | wspomnisz, co zaszło i ludziom nakażesz milczenie.~- Nie może być! -
6319 II,34 | byśmy mieli ci pośpiech nakazywać. Drugi list oddasz wojewodzie,
6320 III,21| bo musiał, gdyż mu tak nakazywał list Sakowicza, przez samego
6321 III,16| oczach było coś takiego, co nakazywało szacunek. Jeden jedyny Kmicic
6322 I,17 | obowiązek, i wiara, i honor tak nakazywały. I któż to uczynił? - zali
6323 I,8 | Wołodyjowski umyślnie tak nakierował rozmowę, aby o sobie mógł
6324 I,10 | Skoraszewski, a pan Kwilecki spod Nakła. Nikt jednak w doświadczeniu
6325 I,10 | musimy teraz krwią i głowami nakładać... Ot, do czego doszło!...
6326 II,12 | jakie nawet na duchownych nakładają, a snadnie przyjdzie zrozumieć,
6327 II,10 | nieboszczyk kanclerz takim nakładem z Włoch sprowadzał, owe
6328 III,18| której go i wuj elektor nakłania.~- Jakże to? - spytał zaniepokojony
6329 III,10| ma go kto do temperancji nakłaniać! - przerwał Zagłoba.~Na
6330 II,9 | odmianie myślą, chętnie nakłaniając ucha tym, którzy twierdzili,
6331 II,1 | Nie znajdziem, bo umyślnie nakluczono i ślady są mylne. Nie trzeba
6332 III,30| Małom to się natłukł, nakołatał, nocy bezsennych na kulbace
6333 III,2 | pod Zamościem zatańcują... Nakręcę go jako gdański zegar do
6334 II,2 | chaszczów, wnet się nogami nakryjesz!~Nastała chwila ciszy, po
6335 I,13 | pod złotogłowiem, a oczy nakrył do połowy powiekami i zgroza
6336 I,1 | ptaka w gnieździe, ale co nakryli, tom uskoczył i gdzie indziej
6337 II,35 | nim mowa, bo oczki jarzące nakryło powiekami i jeno boczkiem
6338 I,22 | ujrzał jasnego czoła, oczu nakrytych ciemnymi rzęsami i białej,
6339 I,1 | szlachcianki w czeladnej. Tymczasem nakrywano co duchu w izbie stołowej,
6340 III,7 | pan Andrzej.~I kazawszy nalać kielichy opowiedział, jako
6341 II,14 | wewnątrz drążona, prochami naładowana. W jednym miejscu ma zaś
6342 II,17 | kolet i koliste buty, prochy naładuję, a wy tymczasem, ojcze,
6343 III,23| widzisz! A małoś to mnie nałajała za to, że i pana starostę
6344 I,5 | Usiadł posłusznie, ona zaś nalała mu polewki w pucharek.~-
6345 II,27 | przewalczyć, przecierpieć i nałamać się przyjdzie, że lata całe
6346 I,1 | rzekł - małoż to ojcowie nałamali na mnie rózeg w konwencie,
6347 II,35 | pełna wdzięku; twarz duża, nalana, wypukłe oczy patrzyły nieśmiało;
6348 III,4 | ich nakarmiono, i gorzałki nalano im do manierek. Więc też
6349 II,6 | nam brak? Nie ludzi, bo nalazło i nalezie ich dosyć. Ta
6350 III,3 | ale im rychło za kołnierz naleci. I tak był kontent ze siebie
6351 II,28 | ciekaw jestem, jakie to osoby nalegają na naszego Sapia, by Radziwiłła,
6352 III,31| że ty jeszcze... Jać nie nalegam na nic, jeno rad bym wiedzieć,
6353 I,11 | dziadzio był Bohunem!~Po wielu naleganiach i uroczystym przyrzeczeniu
6354 I,19 | przywłaszczycielem tronu należącego się z prawa i krwi Janowi
6355 I,12 | mówił Zagłoba. Owóż, repeto, należałby mi się wypoczynek, ale że
6356 II,19 | swych wrogów i waszmość należałeś do ich liczby.~Zbrożek był
6357 II,6 | Nie ludzi, bo nalazło i nalezie ich dosyć. Ta szlachta,
6358 II,11 | szwedzkiego ze skargą, iż mu należnej sumy nie chcą wypłacić,
6359 I,10 | hańbią! Wiedzcie, że już nie należym do Polski. Mało im było
6360 I,9 | do hetmańskiej inkwizycji należysz; słuchaj zaś, co książę
6361 III,29| przy tym, aby zwycięzcom należyte zgotować przyjęcie. Szły
6362 II,39 | musiał walczyć z dawnymi nałogami samowoli, aby bez komendy
6363 II,16 | tego świętego kościoła i nałożenie wam (Boże, odwróć) okropnej
6364 I,12 | wojnie, aż cenę na jego głowę nałożono, bo wolentarzami dowodził
6365 III,28| jedwabnych rapciach i w kołpaczku nałożonym z fantazją na głowę oganiała,
6366 II,17 | fantazja w tym człeku! Albo on nałoży wcześnie głową, albo hetmanem
6367 II,17 | Panny. Choćby też i przyszło nałożyć głową, co mi się nie widzi,
6368 II,33 | Przypasali więc szable, nałożyli burki ciepłe i wyszli. Na
6369 I,18 | ale kąśliwy jak gadzina. Nałuszczą tam tych zamorskich diabłów
6370 III,6 | A co rajtarów przedtem nałuszczył, nim się za samym królem
6371 III,17| szablą albo dzidą można namacać, że coś innego na dnie wozu
6372 II,28 | krzywda dzieje. Następnie namarszczył się, myśleli, że gniewem
6373 II,4 | niewczesny tę odpowiedź i rzekł namarszczywszy brwi:~- Odpowiadaj, kiedy
6374 II,12 | Kmicic - siła widziałem i namartwiłem się niemało... Wszędy umocnił
6375 II,1 | kto roztopionym srebrem namaścił. Ryki jelenie umilkły i
6376 I,4 | do grzechu kusicie, wy go namawiacie! Ale znam już was, waszą
6377 II,11 | Wieluniu, że są tacy, którzy namawiają jego królewską mość Karola
6378 II,21 | dawno króla do powrotu namawiała.~Więc zwróciwszy się teraz
6379 II,19 | którzy mnie pod tę twierdzę namawiali!...~To rzekłszy porwał puchar
6380 II,16 | bramą i bez tego kończy, a namawiam cię jako prywatny człowiek."
6381 II,36 | i dowcipu sporszą miarę namierzył. Poznałem to od razu, iżeś
6382 I,16 | trzecią Wołodyjowskiego. Namiestnicy mają ci podlegać i we wszystkim
6383 III,23| namówion i do wina czegoś mu namiesza. Braun powiada, że sam pójdzie
6384 II,7 | gdyby ową pożądaną tak namiętnie koronę mógł choć na dzień
6385 I,22 | najrozmaitszych uczuć, spraw, namiętności on myśli tylko o niej, ona
6386 III,28| żyć, sub Jove. Każę wam namiocik foremny sporządzić, babę
6387 III,14| serca. A zwad, a pojedynków namnożyło się w mgnieniu oka. I o
6388 III,8 | chcę przez ich politykę namoknąć!~- Ot, widać straże! - rzekł
6389 III,17| zbytnio przeciw komu na wąs namotał lub gdy o billewiczowski
6390 III,16| Lecz i później, gdy wskutek namów Sakowicza i z wolą księcia
6391 II,18 | prywatnie do naszego obozu namówić... On zaś, korzystając z
6392 I,9 | więc waćpana na dobrą drogę namówię, to będzie także moja względem
6393 II,21 | często i przez nieprzyjaciół namówieni.~Uwaga ta zmroziła wszystkich
6394 II,19 | przeciw fortecy, pod którą nas namówiłeś.~- Tak więc pan straciłeś
6395 I,11 | przyprowadzić! Łatwo ich do tego namówimy, bo i tak muszą ruszyć,
6396 III,23| zaprosi. Pan Dzieszuk dawno namówion i do wina czegoś mu namiesza.
6397 I,10 | warszawskim radzono już z namowy króla na sejmiku w Grodnie
6398 II,17 | Kordecki, że się do jutra namyślą. Zaledwie odpowiedź doszła
6399 II,5 | unieść.~- Tu nie ma się co i namyślać - rzekł Stanisław Skrzetuski.~-
6400 III,19| pisma czytać, lecz wkrótce namyślił się inaczej, idąc w tym
6401 II,16 | mniejsza z tym! No, co tam? Nie namyśliszże się wedle tej propozycji,
6402 II,28 | Ja zaś pójdę - rzekł namyśliwszy się dzierżawca z Wąsoszy. -
6403 II,6 | gotowiśmy! Stosy rozpalić!~Wnet naniesiono drew i w kwadrans później
6404 II,33 | sprzymierzeńcy, ale ile oni kraju naniszczą... Po Szwedach i po nich
6405 II,5 | tymczasem ż izby, chcąc widać naocznie sprawdzić rozmiary klęski
6406 III,26| już też wiadomości z ust naocznych świadków, natknął się bowiem
6407 II,17 | ona mur do tego stopnia, naodrywała tyle kamieni, cegieł, że
6408 III,2 | fantazję.~Jan Sapieha, który naonczas zdradą jeszcze, ku wielkiemu
6409 II,3 | Nieprawda jest, bo i swoich napadacie, co mi już twoi synowie
6410 I,13 | jako przeciw wiarołomcom, napadającym sąsiada wbrew traktatowi,
6411 II,2 | Toście na pojedynczych napadali albo na małe kupki! A gdy
6412 I,7 | odpowiedziała nadąsana Terka.~- Nie napadam ja na śpiewanie, jeno na
6413 I,9 | Butrymów, którego w lasach napadłem: oto za to, że potańcować
6414 III,23| okolicy, więc starosta, napadłszy nie ubezpieczonych, rozniósł
6415 III,22| jeśli rebelizanci którą napadną, wnet rzucę podejrzenie
6416 II,15 | prawdziwe szaleństwo ogarnęło napadniętych. Sądzili widocznie, że to
6417 III,16| żadna mi od niego nie grozi napastliwość. Byłam mu wdzięczna za to,
6418 III,21| zaciekłości swej jawnie sprzyjał napastnikom... Będzie, co Bóg zdarzy,
6419 II,3 | swawolnych, które podróżnych napastują, a wasza miłość ludzi ma
6420 I,7 | Zygmunta III i Władysława; napatrzyć się temu nie można, bo wszystko
6421 II,21 | gorycz, którą tak obficie napawali go właśni poddani, niewdzięczność
6422 II,2 | i Bóg, będzie z nim. To napawało go ufnością bez miary i
6423 I,20 | przez ten czas w łeb ołowiu napchano. Ale jak mi tylko przyniesiono
6424 II,16 | wyszły na wierzch, kark napęczniał, i straszliwy gniew zjeżył
6425 II,4 | ręce wpadnie, to i mieszek napęcznieje. Nie wiem, czyli masz jakową
6426 I,1 | czas! Ojciec nieboszczyk napędzał, żeby to jechać, a ja zawsze
6427 III,7 | Witowski, pan Lubomirski i napędzali go jako zwierza do sieci.
6428 II,11 | dzwony większe i mniejsze napełniając powietrze wspaniałym dźwiękiem.
6429 I,10 | międzyrzecki. Miasteczko napełniło się tak dalece ludźmi, że
6430 II,17 | pociski kształtu rur żelaznych napełnionych prochem i ołowiem. Te więcej
6431 I,25 | Wkrótce znaleźli się na rynku napełnionym przez wojska Bogusława.
6432 II,42 | książęcymi sobie kałdun napełnisz.~- Bóg stworzył nieprzyjaciół,
6433 II,28 | tego, com dał.~- Jeno po napiciu się taki z waści rezolut -
6434 II,22 | Częstochowy? Czemu zwłaszcza tak napierał na to, by dragoni naprzód
6435 III,15| zeskoczył z konia, jak zając napierany przez psy lub wilki chronií
6436 III,22| Czemu to tak tej funkcji się napierasz?~- Bo się chcę żenić.~-
6437 II,29 | suplikanta.~Jako opryszka Kostkę Napierskiego oblegano niegdyś w Czorsztynie,
6438 I,8 | Słońce majowe grało na napierśniku i hełmie pana Wołodyjowskiego
6439 III,8 | spytają i gorzałki się z nim napiją - i w konsyderacje polityczne
6440 I,20 | miecznik czub gładził.~- Napijesz się waszmość z nami szklaneczkę
6441 III,16| takie, jakie znajduje pająk napinający sieć, zdradliwy ptasznik
6442 III,30| liście bowiem stał wyraźnie napis, niewieścią skreślony ręką:~"
6443 II,2 | czasów do Kmiciców należało.~Napisawszy więc ów list, w którego
6444 I,19 | nimi powagę, do którego napisz, jeśli myślisz, że pismem
6445 II,19 | razem księża i szlachta.~- Napiszmy im tedy, żeby nas nie żałowali.
6446 I,13 | wcześniej do cekhauzu, a o napitkach pomyślę.~Pan Michał począł
6447 III,11| zwłaszcza zaś wszelakim napitkiem obeślą. Po czym zaprosił
6448 II,33 | zakrzątnął się z pachołkiem około napitków.~Lecz pan Kmicic myślał
6449 I,11 | ledwie się posiliwszy i napiwszy, zaraz spać poszedł, a pan
6450 II,36 | jej dotąd bronił, ile kot napłakał!~Lecz tymczasem ordyńcy
6451 I,17 | tego, żeby coś i szlachty napłynęło. Przyprowadzimy panu Sapieże
6452 II,7 | konfederackiej i o ochotnikach napływających z zewnątrz. Książę Janusz
6453 I,25 | albo jednając może im ten napój podarować..."~Podstarości
6454 III,16| do siły lub odurzających napojów on, który skrzynię kowaną
6455 III,8 | ostatnie... nie chcecie słuchać napomnień, nie chcecie słuchać praw,
6456 III,16| pojąć nie może. Bogusław napomykał jej też, tłumacząc swoje
6457 III,11| również nie mogła wytrzymać naporu i w mig, usławszy pole trupami,
6458 II,9 | odpowiadał pan Andrzej.~- Kto ich napotka przy większym mieście, temu
6459 II,26 | usiedzieć. W Pilwiszkach napotkałem księcia Bogusława. Bodaj
6460 II,9 | puszczańskiego ludu.~- Im dłużej nie napotkamy Szwedów - mówił stary Kiemlicz -
6461 II,12 | nabożeństwie zatrzymał pierwszego napotkanego zakonnika i oznajmił mu,
6462 I,25 | lesistszy. Zbiegów na drogach napotykali ciągle całe gromady, a szlachta,
6463 II,9 | zrozumieć, wypytywał o nie napotykaną po drodze szlachtę.~- Im
6464 III,7 | siła się jeszcze przyjdzie napracować, nim o elektorze pomyślimy!~
6465 II,27 | zawiązaniem przez posły i listy napracowali; jednakże nie mogąc w niej
6466 III,5 | straży, aby trudne przeprawy naprawiał, lasy trzebił. Wkrótce za
6467 II,17 | my tymczasem szkody jakoś naprawimy.~- Im mgły nie przeszkodzą,
6468 II,1 | te konie skąd?~- Panowie naprowadzają, a skąd, Bóg wie!~- Rzeknij
6469 II,16 | były zasłonięte, i umyślnie naprowadzali ich na rozmaite przeszkody,
6470 I,14 | powstrzymał i na drogę cnoty naprowadził. Choćby się już co złego
6471 II,27 | króla rosły z każdą chwilą.~Naprzeciwko jego osoby wychodzili duchowni
6472 I,8 | uczynić, ale nie chciałem się naprzykrzać.~- Bardzo to pięknie ze
6473 I,11 | Pamiętaj, żebyś się więcej nie naprzykrzał.~To rzekłszy stary stęknął
6474 II,16 | jak uśmiecha się matka do naprzykrzonego dziecka, następnie podniósł
6475 II,3 | odstąpić. Musiały mu się już naprzykrzyć ich rządy... Po cóż inaczej
6476 I,1 | i gdzie indziej ukąsił. Naprzykrzyłem się tak, że jest cena na
6477 II,6 | dziesięć tysięcy hultajstwa napsuli, to Chmielnicki aż łbem
6478 II,15 | że dotąd na próżno tylko napsuliśmy tyle prochów.~- Których
6479 II,2 | wierzchu przeszła, ale przecie napuchło.~- Toteż jeno dlatego dolega.~-
6480 II,16 | żeś sobie nowego wroga napytał... To straszny człek!~-
6481 I,12 | wojna ze Szwedem z tych narad wyniknie, do której wojny
6482 I,12 | dnie przez całe godziny naradza się z Harasimowiczem.~-
6483 II,2 | widocznie napastnicy poczęli się naradzać, tymczasem Soroka szepnął
6484 II,5 | Starszyzna jechała na przedzie, naradzając się i dyskutując, a żołnierzy
6485 II,29 | zbroję całkowitą, pancerz, naramienniki i misiurkę z drucianym czepcem,
6486 I,10 | przybranej w pancerze bez naramienników; połowa piechurów miała
6487 II,16 | opór - niestety próżny! - narażacie siebie i święte miejsce
6488 III,28| jakie niebezpieczeństwa~się narażają, zlękła się o nich i koniecznie
6489 I,8 | kawalersku z rąk gwałtownika, narażając się na kule i szable; po
6490 II,19 | księdza Kordeckiego, by nie narażał na zgubę świętego miejsca,
6491 II,22 | radzi Babinicz, najmniej narażeni będziemy.~- Co radzi pan...
6492 II,2 | nie spodziewał się pomocy, naraził się wszystkim tak, że wszędzie
6493 I,8 | więcej przygód cnotę swą narazisz. Bóg mi zesłał łaskę, iżem
6494 II,36 | pericula, na jakie białogłowa narażona by być mogła, chcemy pannę
6495 II,6 | spokoju zażywać, niż być narażonym co chwila na stratę wszystkiego
6496 I,4 | pachołek, któren wniósł naręcz jałowcowych drewek do kominka
6497 II,11 | jaki alchemik pieniędzy mu narobi, bo ich w tym kraju skądinąd
6498 III,18| chodzić, żeby hałasu nie narobić. Tfu, do licha! Nie tak
6499 I,21 | Niech Bóg broni, ile złego narobili ci ludzie!~- Tyle oni nie
6500 II,20 | jakowej się przed różnymi narodami nasz dziad Zygmunt Pierwszy
6501 III,18| który się z Billewiczówny narodzi.~Miecznik stał przez chwilę
6502 I,8 | popróbował? Nuż by z wdzięczności narodził się w niej afekt, jak się
6503 III,4 | Szedł więc Karol Gustaw na Narol, Cieszanów i Oleszyce, aby
6504 III,28| był inny, gdyby przy swych narowach, dzikości i swawoli choć
6505 III,3 | kolanach i rzucając głową jak narowisty koń, tak począł:~- Ot, co
6506 III,30| spędził, krwi swojej i cudzej narozlewał? Takaż za to nagroda?!...
6507 II,13 | między załogę. Na wieżach i narożnikach stanęły straże, mające dawać
6508 I,10 | Leszczyński, wojewoda łęczycki, i Naruszewicz, pisarz polny litewski,
6509 III,26| ruszenia, pozostała nie naruszona i cofnęła się w dobrym ładzie
6510 III,27| przy taborze stoją dwa nie naruszone regimenta, które ponieważ
6511 II,17 | przeszkodzą, bo owo działo, raz narychtowane, może prowadzić i po ciemku
|