1657-bijci | bijem-cesar | cetka-czeka | czela-dopus | dopyt-dzwie | dzwig-goral | gore-instr | insty-kielz | kieml-kozie | kozio-lejbg | lejc-medrs | medyc-nadal | nadas-naryc | narze-nieus | nieuw-obudz | obum-odzia | odzie-ostaw | osten-piecz | piedz-podej | podep-polap | polat-posie | posil-pozam | pozap-przej | przek-przyg | przyj-purpu | pusci-rozes | rozet-rudni | rudy-sierp | siers-spali | spalo-strac | strad-szkap | szkar-truci | truda-ulegn | ulekl-uzde | uznaj-winni | winny-wstrz | wstyd-wymus | wymyk-wywal | wywar-zajaz | zajde-zarec | zarek-zbroj | zbrud-zlupi | zlust-zwrac | zwroc-zzyma
bold = Main text
Tom, Rozdzial grey = Comment text
7515 III,17| szwedzki, ni elektor, którym obum przeciw ojczyźnie służysz,
7516 I,22 | nagle powstał, tak nagle i obumarł na wszystkich ustach na
7517 II,29 | uczynić krok, na który srodze oburzała się jego duma: to jest błagać
7518 I,10 | zmiennością marcowej pogody oburzenie pospolitaków zmieniło się
7519 II,9 | Nadspodziewanie, oficer ani się oburzył, ani targował.~- Dobrze -
7520 II,17 | nabożeństwie rozpoczęły się obustronne strzały. Był pewien żołnierz
7521 II,23 | i zaczął podrzucać swój obuszek.~- Byłem.~- Daj pokój obuszkowi -
7522 II,23 | obuszek.~- Byłem.~- Daj pokój obuszkowi - mówił dalej Tyzenhauz. -
7523 III,9 | podjazdowi wspierając się na obuszku, wychudzony i blady z bezsenności.~-
7524 III,28| siedzieli wprawdzie niedaleko, obwarowani szańcami w Poniewieżu, ale
7525 III,28| ocaleli, trzymali się naprędce obwarowanych miast, z których wychylali
7526 II,6 | po drugim jako siedleckie obwarzanki.~- Powiadał mi to wszystko
7527 III,21| palcami kończyki warkoczyków obwiązane różowymi wstążeczkami i
7528 III,18| buzię własną twoją chustką obwiążę, a sam lutnię wezmę i "wzdychanego"
7529 II,2 | się, więc Kiemlicz zdjął obwiązki i począł patrzeć pilnie.~-
7530 II,36 | W. Pana, gdybym ich był obwiesić kazał. Czego żem nie uczynił,
7531 III,18| złe, iż się w godność nie obwijam, jako przystoi temu, którego
7532 II,36 | a w potrzebie pakułami obwinę, żem zaś parol dał, to chyba
7533 I,8 | przestrzeloną, a tu mnie ją obwinęła szlachcianka, starego córka,
7534 I,1 | Miłujesz że mnie choć na obwinięcie palca?~- Kiedy indziej odpowiem.
7535 II,29 | czerwone obwódki, twarz mu obwisła i nabrzękła, więc wydawała
7536 II,7 | oczyma nabiegłymi krwią, z obwisłymi powiekami i siną twarzą,
7537 II,25 | policzki i oczy małe, czerwoną obwódką okolone. Wielka powaga,
7538 I,10 | dolną i oczyma w czerwonych obwódkach, łagodny i poczciwy, mniej
7539 II,29 | oczu poczyniły się czerwone obwódki, twarz mu obwisła i nabrzękła,
7540 III,15| budowli stanowiła część obwodowego muru, i przebiwszy go, można
7541 II,16 | szwedzkiego kazał Miller umyślnie obwodzić naokoło muru, aby okazać
7542 II,6 | Litwa byli to ludzie z wojną obyci, i nie było nawet między
7543 I,1 | zamian za to ćwiczyły się w obyczajności, lepszego doznając od prostych
7544 II,25 | starszyzny wilcze wedle obyczaju.~Las zielonych z czarnymi
7545 II,28 | mały rycerz.~- To czemu obydwiema połami Radziwiłła przykrywa,
7546 I,13 | koniecznie zjadę, bom wam to obydwom powinien.~- Dajże Boże dziewce
7547 I,10 | wystrzałach na wiatr, zajmiemy.~- Obyś wasza miłość był prawdziwym
7548 III,3 | sprawiedliwości i szczęście a wolność obywatelom tej prześwietnej Rzeczypospolitej
7549 III,5 | wzorze wszystkich cnót obywatelskich, który Arystydesa sprawiedliwością,
7550 I,10 | urażała mocno, jako godności obywatelskiej przeciwną. Ogłaszano wprawdzie "
7551 II,6 | regimentarz musi i przed obywatelstwem największą reprezentować
7552 I,22 | nagle oczyma po zebranym obywatelstwie chcąc się przekonać, czy
7553 II,13 | sługiwali i ze służbą byli obznajmieni. Oddano ich w komendę panu
7554 III,7 | nawet ze sztuką wojenną obznajmiony, rozumiał, że zguba wisi
7555 III,28| serca. Ale i nie lubiąc ocal biedną sierotę ze srogich
7556 I,7 | prochem, ta izba byłaby ocalała z pewnością. To dało mu
7557 III,27| szybkością koni mogą być ocaleni.~Jakoż husaria ich nie goni,
7558 I,6 | tamtego świata nakazuje. Ocaliłaś mi życie, ocalże i duszę
7559 I,7 | istna księżniczka... Hm! ocaliłem jej cnotę, a pewnie i życie,
7560 I,10 | dniu dzisiejszym ojczyznę ocalili.~- Potomne wieki oddadzą
7561 I,8 | ze strony waszmości, że ocaliwszy mnie z takiej toni, jeszcześ
7562 I,8 | często na świecie zdarza, że ocalona panna zaraz rękę i serce
7563 I,6 | nakazuje. Ocaliłaś mi życie, ocalże i duszę moją, daj krzywdy
7564 II,22 | teraz sicut fulgur exit ab occidente et paret usque ad orientem.
7565 II,6 | prawdziwą utopić zasługę oceanie albo niebotycznymi przysypać
7566 II,3 | bo u mnie tu jest trochę ochędostwa jako to czapek i kożuchów
7567 I,25 | i co inszego, obrazy i ochędóstwa, a najbardziej działa owe,
7568 III,21| czarnuszka, przypominała raczej ochłę, która nocami na wertepy
7569 II,18 | Kmicica:~- Było ci ciepło, ochłodnij teraz, robaczku, ja wrócę
7570 II,20 | drodze tych, który się "ochocić" chcieli, jechał dalej,
7571 I,3 | cztery pary sani wiozło ochoczą młodzież do Wodoktów. Pan
7572 I,14 | gdy umysły są podniecone, ochocze i do wszelkiej zgody skłonne.
7573 II,6 | chorągwie wychodziły też ochoczo ze śpiewaniem, a regimentarz
7574 I,3 | czaplim wichrem, wesół był, ochoczy i tak mówił do siedzącego
7575 II,16 | Waćpanu w zaufaniu powiem: ochotka na szwedzką juszkę budzi
7576 I,10 | służąc w Niemczech jako ochotnik po stronie luterskiej, wielkim
7577 II,7 | potęgi konfederackiej i o ochotnikach napływających z zewnątrz.
7578 II,6 | nie było nawet między tymi ochotnikami ani jednego, prócz wyrostków,
7579 I,10 | pospolitaki, ja zostaję ochotnikiem, a wy błaznami!~- Ostrożka!
7580 I,13 | odpuszcza.~- Niech waćpana Bóg ochrania i wyprowadzi - odparła dziewczyna
7581 II,9 | miały osoby i majętności ochraniać. W stolicach ziem i powiatów
7582 I,2 | gardło skazany. Pan Kmicic go ochraniał, gdyż na czekaniku pięknie
7583 II,29 | że nawet poddanie się nie ochroni ich przed mściwą ręką Litwinów.
7584 II,14 | razie zdobycia twierdzy ochronić ją przed drapieżnością zwycięzców.
7585 II,36 | kazałem ich przystojnie ociąć, którą karę jeśli J. W.
7586 II,11 | szwedzkiego począł się wahać, ociągać i coraz wyraźniej dawał,
7587 III,18| swej odmówić, choć podał ją ociągając się, i rzekł:~- Wasza książęca
7588 III,9 | pierwszy, lecz nim woda zeń ociekła, wypłynęła za nim laudańska,
7589 I,7 | Kmicicowego żupana począł nią ocierać szablę. Zawrzasła szlachta
7590 II,4 | waćpanowa kondycja, pokazuje.~- Ocierając się między ludźmi, słyszało
7591 I,8 | przebywał i między ludźmi się ocierał. Skłonił się jej więc ze
7592 II,35 | się może, i że tylko pewna ociężałość ciała i ducha oraz przyrodzone
7593 II,1 | zamyślił się głęboko, nagle ocknął się i jął szukać czegoś
7594 I,5 | gorzki chleb! Żółcią i octem mnie tu napojono!~- A waćpan
7595 III,23| się, straszną swą twarz ocukrzył uśmiechem i odrzekł, niby
7596 III,22| pogrążyła? Bodaj i ciebie tak oczarowano!~- Co tam czary! Czasem,
7597 III,17| nie żarty!~- Chorym jest, oczarowany, nie może inaczej być!~-
7598 I,12 | gdzie go niecierpliwie oczekiwać będziemy. Gdyby Waszmości
7599 II,13 | wyszli za bramy, reszta oczekiwała ich z biciem serca w refektarzu,
7600 II,25 | i kraj cały wszystkiego oczekiwali, na niego wszystkie oczy
7601 I,12 | pilne rozkazów spełnienie i oczekujemy cię w Kiejdanach.~Janusz
7602 II,34 | uwierzy, bo mnie tam książę oczernił, że na zdrowie majestatu
7603 III,21| poczęła w Braunie świdrować oczkam i, aż posępny Niemiec rozruszał
7604 I,1 | spoglądały na się bystrymi oczkami, a czasem na pannę Aleksandrę,
7605 II,32 | mości lepiej tego hultaja oczyści niż największe moje przysięgi!~-
7606 III,28| Poniewież, aby całkiem powiat oczyścić; czekał tylko, by jeszcze
7607 II,17 | Kmicic klęknął przy księdzu i oczyścił się z grzechów. Potem zaś,
7608 I,7 | zbójem, teraz zdrajca to już oczywisty.~- Jakżeby to on mógł Kozaków
7609 II,39 | cienie ludzkie niż ludzie. Odarci, półnadzy, wychudzeni tak,
7610 III,11| królewską owa uczta się odbędzie. Do panów Skrzetuskich,
7611 II,17 | impetem, ale z potrójnego odbicia o lody nagromadzone na szańcu,
7612 III,15| ziemskie. Przerażeni żołnierze odbiegają bramy, okien, strzelnic.
7613 II,9 | przedawczykowie od niego odbiegli i teraz go kąsają, by własne
7614 II,11 | słuchanie ich rozmów i dyskusyj odbierało tylko resztę nadziei.~Jedni
7615 II,19 | wzrastający opór; mrozy odbierały resztę odwagi zniechęconemu
7616 II,28 | zdrowie księcia następować. Odbieram ci ja wprawdzie listy od
7617 I,8 | przeznaczony od Charłampa odbierz i sam uznaj, czy mu go oddać.
7618 III,18| pies, gdy mu się to potem odbierze.~- Posiedzi w lochu, to
7619 II,13 | otrzymaliście, resztę zasług wnet odbierzecie!~Tu wydobył kieskę z sepetu
7620 III,3 | prowincji swej pruskiej odbieżał, aby mu jeszcze raz iść
7621 II,17 | wycieczka na nic. Spostrzegą i odbiją. Tu jeden człowiek musi
7622 I,3 | przyjmująca, z jasną twarzą, odbijającą jeszcze jaśniej od czarnej
7623 I,25 | ciekawością jego twarzy, którą odbijało zwierciadło, a on rozczesywał
7624 I,17 | twojej winy, jeśliby nas odbili. Nie miałbyś mnie na sumieniu...
7625 III,1 | przez to zwątlą serca i odbiorą ducha wszystkim, którzy
7626 II,17 | na koniec kula armatnia odbita od lodowego wału, podskakując
7627 III,27| mistrzów francuskich, były odbite. Już pot spływał mu obficie
7628 III,28| swego czasu spalił Kmicic, odbudowały się po pożarze i dziwnym
7629 II,12 | którym to fundamencie reszta odbudowaną być może. I widzę to jasno,
7630 II,14 | Nagle na wieży, świeżo odbudowanej po zeszłorocznym pożarze,
7631 III,29| strzelbę, umieścił w niedawno odbudowanych domach, częścią obsadził
7632 III,29| wymordowanie kompanionów spalił, odbudowywał się z wolna; że zaś później
7633 III,31| starcy orali, siali oziminy, odbudowywali wspólnymi siłami chaty w
7634 III,31| wypędzeniu nieprzyjaciół.~Odbudowywały się ze zgliszczów wsie i
7635 III,31| podjezdkach do Mitrunów, w których odbudowywano pogorzałe czasu wojny stodoły
7636 I,14 | gmach walący się dzisiaj odbuduję na nowo i potężniejszym
7637 II,15 | naszej broni!~- A my ich - odburknął Sadowski. - Panie jenerale,
7638 III,18| nie owe rokowania, to ślub odbyłby się z ceremoniami, jeszcze
7639 I,25 | zagranicznymi magnatami odbyte, po wtóre: dla jego szczególnej
7640 II,4 | jarmarki jesienne na konie odbywają. Nie wierzysz, to się pana
7641 I,8 | potem służąc razem i wojny odbywając, polubili się wzajemnie.
7642 II,13 | przystępu pobożnym, nabożeństwo odbywało się zwykłym trybem, ale
7643 I,25 | szpetnie" przymówił.~Pojedynki odbywane incognito po mniejszych
7644 II,40 | cudzoziemska, który strój z podróży odbywanych wraz z Bogusławem przywiózł:
7645 I,15 | Stachowicz z dwoma oficerami odchodzą od chorągwi. Idą pewnie
7646 III,17| że po prostu od zmysłów odchodzę... Żebyś ty ją widział,
7647 I,8 | nie widział... Na co mnie odchodzić?~- Któraż ci tak dogodziła?~-
7648 I,13 | zdziwienie, każdy bowiem odchodził z jakąś nagrodą, z jakimś
7649 II,17 | czcigodni i kochani, że odchrząknę, bo muszę naprzód paskudztwo
7650 II,7 | zwierciadła stojącego w kącie i odchyliwszy je odpowiednio począł macać
7651 II,18 | do synów:~- Nuże, szelmy; odciąć pana pułkownika, duchem,
7652 II,2 | Może by opatrzyć, ziół odciągających przyłożyć... A ci moi synalowie
7653 II,23 | masz już w Żywcu Szwedów?~- Odciągnęli ku Wadowicom. To był niemiecki
7654 III,27| rzucali w siebie z żartów odciętymi głowami, inni ładowali sakwy,
7655 I,10 | siłę, że jednym zamachem odcinał łeb konia; był to żołnierz
7656 I,11 | zwrócił się do chłopaków:~- Odczepcie się, basałyki, od cholewy,
7657 I,4 | bym ja się przyczepić, nie odczepić, ile że mam sposób pewny,
7658 II,16 | wpuszczali księżom za habity. Odczepiono sznurki od trąbek i przywiązano
7659 II,7 | barwiczki na twarzy i z odczernionymi brwiami wyglądał wiele starzej
7660 I,5 | tego żołnierza nie umiało odczuć jej oburzenia na każdą niesprawiedliwość,
7661 II,17 | luterskich i kazał im czary odczyniać. Chodzili tedy po obozie
7662 I,12 | pułkowniku!~Z wielką radością odczytaliśmy raport Waszmości, że chorągiew
7663 II,27 | Gdy na radzie królewskiej odczytano ten ustęp, zapadło aż milczenie
7664 III,32| list królewski zostanie odczytany, przez pułkownika chorągwi
7665 I,13 | duszy ciężko, to go sobie odczytuję. Niczego więcej nie chcę,
7666 III,6 | Wysławszy z Przeworska list, odczytywał teraz po raz dziesiąty jego
7667 II,20 | potrzebować będzie."~Uniwersał ten odczytywano nawet w obozie Karola Gustawa,
7668 I,10 | nieprzyjaciele Rzeczypospolitej - to oddajcie się w protekcję najjaśniejszemu
7669 II,6 | strachu przed nim buławę oddajecie... Byłby rad! - Już on mnie
7670 II,22 | przykładem dyktaturę w ręce oddajmy, sami zaś radźmy, jak w
7671 III,29| gonią ciągle i tną a tną! Oddalają się. Zabłyśli raz jeszcze
7672 III,28| chciała się tylko od Taurogów oddalić, pościgu Sakowicza się obawiając.~-
7673 II,41 | Przez ten czas lektyka oddaliła się o kilkanaście kroków.~
7674 I,10 | ludzie szczerze ojczyźnie oddani. Sami owszem potwierdzili,
7675 II,13 | służbą byli obznajmieni. Oddano ich w komendę panu Zygmuntowi
7676 III,6 | ujął za płachtę, szarpnął, oddarł w mgnieniu oka, zwinął ją
7677 I,8 | hańbę czyniące, tedy nie oddawaj! obawiamy się bowiem, aby
7678 II,10 | rozpisać podobało, a szlachta oddawała je tak pokornie, jak owce
7679 II,27 | starcy i dzieci. Niewiasty oddawały klejnoty, stroje; niektóre
7680 II,20 | plebanie. Jeńców szlachtę oddawano w ręce katom; chłopom wziętym
7681 II,19 | przerywana tylko głośnymi oddechami, czasem też rozległ się
7682 II,4 | słychać było tylko zdyszane oddechy i bezładny tupot butów.
7683 I,6 | trockie i starostwo żmudzkie oddychały jeszcze wolną piersią, ale
7684 I,22 | ośmieszenie jego nadziei nie oddziałało źle i na oficerów w sprawę
7685 III,11| księcia samego nie było w oddziale, jednak jeszcze myślał,
7686 I,25 | hetmańskie lub przez małe oddziałki rajtarów szwedzkich, które
7687 III,29| przerażone głosy w Sakowiczowskim oddziele.~I cała nieprzyjacielska
7688 I,18 | domy ode drogi i opłotków oddzielone były sadami.~Szwedzi, parci
7689 II,33 | rycerstwo nie mogło się oddziwić, bo co kierz, to jedna bestia
7690 I,10 | po żołniersku; od dworzan odebrała go szlachta, i podziwiając
7691 II,36 | Kmicic.~- Bo wasza mość odebrałeś jakowyś rozkaz.~- A waści
7692 II,17 | przetoczono je w inne miejsce. Odebrali podobno Szwedzi jakoweś
7693 II,40 | się ogarom proponował?~- Odebraliśmy posiłki.~- Von Kyritz z
7694 II,16 | Poddanie się Jasnej Góry byłoby odebrało resztkę nadziei patriotom
7695 I,25 | twarz księcia Bogusława odebrały mu w pierwszej chwili mowę.
7696 II,36 | listy mają mu być w drodze odebrane.~Tymczasem przyszło stado
7697 II,11 | bowiem, że Karol Gustaw odebrawszy hołd od południowych i wschodnich
7698 I,3 | huknął Kmicic, aż las odegrzmiał, a stojący najbliżej Zend
7699 III,3 | znacznie szczuplejszej liczbie odejdą, niech tylko jedną wycieczkę
7700 II,8 | gotowi podnieść Żmudź, gdy odejdę... Dajże im waćpan radę,
7701 I,22 | błagalnym głosem Oleńka.~- To odejdź sama - odpowiedział miecznik.~
7702 III,15| szlachcie, że Wittenberg nie odejdzie wolno, ale zostanie odesłany
7703 II,15 | żołnierzom i serce im do bitwy odejmowała. Wiem od takiego, który
7704 III,29| muszkietów i jęki rannych odejmowały jej przytomność, a zapach
7705 III,23| nawet przyznać musieli, że odejście pana Sapiehy wielce ucieczkę
7706 I,3 | oczy się jej nie chcą odemknąć, jakoby w śnie. I lecą -
7707 III,15| antabę i całą jedną połowę odepchnął w dolnej części w głąb sieni,
7708 III,21| obroni i kilka szturmów odeprze, to się zawsze zdarza i
7709 II,23 | żadnego niebezpieczeństwa. W Oderbergu, niedaleko ujścia Olszy
7710 III,3 | koniec od zbitych tłumów oderwało się kilkunastu jeźdźców.
7711 II,24 | Andrzeja:~- Bij!~I jako skała oderwana od opoki, tocząc się w przepaść,
7712 I,25 | uszu Soroki dochodziły jeno oderwane wyrazy: "Truciciele, wiarołomcy,
7713 I,10 | prosto od strzyży owiec oderwanych; z drugiej, maszerowały
7714 III,17| patrioty od Rzeczypospolitej oderwę.~To rzekłszy książę pożegnał
7715 II,39 | Przechwaliliście go. W złą godzinę odesłałem Wołodyjowskiego, bo gdyby
7716 II,40 | już do Taurogów została odesłana. Ci mogą być w rumel wymienieni.~-
7717 I,19 | żołnierze, po bitwie do Birż odesłani, zeznali przed komendantem,
7718 III,15| odejdzie wolno, ale zostanie odesłany do Zamościa. Tumult nie
7719 I,12 | kuty.~Tymczasem Charłamp odesławszy dragonów zbliżył się do
7720 III,15| Jeśli go teraz do Prus odeślem, to z pięćdziesiąt tysięcy
7721 I,19 | zapobiec. Jazdę wszystką nam odeślesz, a piechotę do Kiejdan wyekspediujesz,
7722 I,16 | Pułkowników zaraz pod eskortą odeszlę; spodziewam się, że Pontus
7723 III,27| Niech jeno ludzie i konie odetchną. Po drodze, co będę mógł
7724 III,9 | dojrzała nieprzyjaciela i nie odetchnąwszy nawet, natychmiast skoczyła
7725 I,12 | posępnie pan Jan.~- Nie odetchnę, aż w polu - rzekł Stanisław.~-
7726 III,16| błyskawica przez głowę.~Więc odetchnęła głęboko Oleńka, bo znalazła
7727 II,19 | zachowam.~Wszystkie piersi lżej odetchnęły. Rzeczywiście, nie mogło
7728 II,39 | odzyskać zamków, nie dać mu odetchnienia, spoczynku, wojować jego
7729 I,13 | Patrzcie, mości panowie, jaki odęty siedzi... Piętnaście, szesnaście...
7730 III,21| prędko Anusia - i gdybym była odgadła...~Tu umilkła, i nikt nie
7731 III,21| zdumiewającą bystrością odgadłaś, powtarzają teraz wszystkie
7732 I,20 | ale na pierwszy rzut oka odgadłeś, iż musiał tu mieszkać szlachcic
7733 II,10 | wola wyraźna, w proroctwach odgadnięta i przepowiedziana... Oj,
7734 I,25 | spostrzegł, że ci żołnierze w lot odgadują jego myśli.~- Dziękujemy,
7735 II,16 | ochota księdza Kordeckiego, odgadywał bowiem łacno, że nie musi
7736 III,2 | zrozumiał spojrzenie i odrzekł odgarniając, wedle zwyczaju, włosy za
7737 II,15 | stopą zazgrzytał, i po tych odgłosach można było poznać, że wciąż
7738 I,8 | większą okazywać ochotę, odgrażać się na nieprzyjaciół, i
7739 III,23| rozbójnik jeden!"~Zaraz potem odgrażała mu się w duszy:~"Czekaj!
7740 I,17 | przychodziło do hałasów i odgróżek, tak dalece, że zaledwie
7741 II,18 | zwłaszcza dla zdrajców.~Więc odjąwszy wreszcie kwacz od boku Kuklinowskiego,
7742 I,25 | waszą książęcą mość, przed odjazdem przyjdę się jeszcze pokłonić.~-
7743 III,1 | wtórowali. Tak oni się chełpią! Odjechałem wśród urągań i wymyślań...~-
7744 I,7 | przyrzekłem, iż jeśli mnie położy, odjedzie wolno, nie doznając w tym
7745 I,25 | drugiego i pojedziem... Jak odjedziemy ze sto albo z półtorasta
7746 II,29 | która trawiła jego siły, odjęła mu była i przytomność! Ale
7747 II,39 | Radziwiłłowi; w ten sposób bowiem odjęte były Bogusławowi ostatnie
7748 III,4 | zaśpiewały jednym głosem, odjeżdżając: "Anioł Pański zwiastował
7749 I,10 | bez uwagi na ród i godność odjeżdżającego, poczęli rzucać grudkami
7750 II,10 | zastępstwie ojca honory odjeżdżającemu uczynić, bo starosta na
7751 I,10 | który krzyczał z daleka za odjeżdżającym:~- Mości panie starościcu,
7752 III,3 | stała, poczęto huczeć za odjeżdżającymi:~- A do budy, zdrajcy, przedawczykowie!
7753 I,14 | odjeżdżających kolasek szlacheckich. Odjeżdżały tak szybko jakoś i pospiesznie,
7754 III,5 | szturgnął... Pewno go tak, odkąd żywie, nikt w pole nie wywiódł.
7755 II,32 | nas ciągnął. Ledwieśmy go odkarmili, taki tam już był głód,
7756 I,15 | Boże miłosierny! nie odkładaj kary! - wołał Zagłoba.~-
7757 III,21| Waćpanny, że ni zapomnieć, ni odkochać się nie mogę, bo inaczej
7758 II,39 | Białej. Kmicic z Tatary, odkomenderowany do pobliskiego Rokitna,
7759 III,19| zakopane. Puszczę ich, to odkopią i pójdą w lasy. Wolę ich
7760 II,19 | dotychczas w zębach trzyma.~- Odkryć go!~Żołnierz podniósł róg
7761 II,36 | środku jest czysty papier. Odkrycie to upewniło go ostatecznie,
7762 II,17 | dzień i pierwsze jego blaski odkryły robotę szwedzką. Z północy
7763 III,15| cała jedna połać runęła odkrywając głąb ciemnej sieni.~W ciemności
7764 III,15| darł na sobie, i piersi odkrywał. Wnikał też i w wojsko,
7765 III,28| żołnierskie na widok Anusi, a odkrywały się głowy, gdy Oleńka zbliżała
7766 I,7 | Biegiem!~- Bij, zabij! - odkrzyknęli laudańscy rzucając się naprzód
7767 II,28 | urzędy zdrady takowej i winy odkupić ani przed karą publiczną
7768 II,19 | bo w takiej śmierci jest odkupienie win i grzechów, bo jest
7769 I,13 | się dusza żołnierska, gdy odkupiwszy krwią grzechy leci z pola
7770 III,27| księcia aż do boku końskiego odleciał i nim Bogusław zdołał zastawić
7771 II,11 | elektorski zapuścił się aż w tak odległe strony. Natomiast dowiedziawszy
7772 II,18 | głosów spytało w różnych odległościach:~- Kto idzie?~Pan Andrzej
7773 I,10 | nieprzyjaciel jeszcze o dzień drogi odległy. Porozstawiano jednak liczne
7774 I,22 | wybaczą, że czytania nie odłożę, choć przy uczcie siedzimy,
7775 III,18| widzę już, że ślub musi być odłożony, a przysłowie mówi: "Co
7776 III,30| kamiennym snem.~Sami zaś Tatarzy odłożyli do jutra obszukiwanie trupów.~
7777 III,15| zawiasę z prawej strony, odłupał parę potężnych bierwion
7778 I,2 | ciemną ścianę, z której kula odłupała wiór jaśniejszy.~- Do dwóch
7779 I,17 | zaniedba, aby sadzami hetmana odmalować, i lepiej to potrafi niż
7780 III,27| nohajcy!~Na te słowa zdumienie odmalowało się w twarzy pana Wołodyjowskiego,
7781 III,31| Mitrunów stanie.~Oleńka dalej odmawiała pacierze.~Lecz w mieczniku
7782 II,19 | żywiąc dla księży życzliwość, odmawiali jego dostojność od wszelkich
7783 II,17 | prócz pułku Kuklinowskiego, odmawiały wręcz wszelkiego udziału
7784 II,34 | zaraz w pole ruszyć.~- Nie odmawiam - rzekł zdziwiony Jan Kazimierz -
7785 I,12 | pacierzy wieczornych i do odmawiania litanii, a gdy ją skończyli,
7786 II,29 | tylko było szept pacierzy, odmawianych przez panią Jakimowiczową.~-
7787 III,20| nie mogę!..~- Waćpan mi odmawiasz? - spytała ze zdumieniem
7788 II,12 | usłyszał, były: "Tu się odmienią serca i dusze naprawią,
7789 II,9 | Przasnyszu, koniom wypocząć i nie odmieniając swego przybranego nazwiska,
7790 II,29 | zasłona z jego oczu i ujrzał odmienioną twarz ojczyzny, już nie
7791 II,10 | więzienia wydobyty i przez odmienność fortuny wspomożon, zwojowawszy
7792 III,6 | nie będziem sobie z góry odmierzali. Parę gąsiorków znajdziesz
7793 II,36 | dalszej nad nią opieki nie odmówi.~Tu wyciągnęła mu rękę,
7794 I,10 | pewny, że po onej rzymskiej odmowie nastąpią życzenia zdrowia,
7795 I,16 | mi tej łaski...~- A jeśli odmówię?~- Tedy mnie każ wasza książęca
7796 I,13 | czyniła. Pana Wołodyjowskiego odmówiłaś, wiem, bo sam mi o tym powiadał.
7797 I,10 | sobą zwaśnionych lub za odmówione urzędy na króla krzywych
7798 III,15| przyjechał oficer z odpowiedzią odmowną, zagrzmiały naokół miasta
7799 III,20| prędzej śmierci aniżeli jego odmowy, dlatego w pierwszej chwili,
7800 II,15 | a nogi w tych chałupach odmrożę. Co za szkoda, żeśmy do
7801 III,27| odnajdziesz go, a nie, to ja odnajdę.~Po czym zwrócił się do
7802 I,5 | Do zabudowań i w las! Odnajdziem go! Hajże na zbója!~- Hajże!
7803 II,22 | majestat znaczne korzyści stąd odniesie.~To zdanie zacnego i doświadczonego
7804 I,10 | Wittenberga w różnych krajach odniesionych, o siłach, jakie ku Ujściu
7805 III,3 | niech mu sam ten respons odniosę! - rzekł Zagłoba.~I nie
7806 II,10 | dzisiejszych czasów akurat się odnosi.~Panna czytała, co następuje:~"
7807 III,11| kwatery Wołodyjowskiego odnosiła:~- Świętego by Sapio do
7808 III,30| znalezione przy trupach, odnoszono mu zaraz po bitwie, częstokroć
7809 I,25 | hetman nie chciał delikatnie odnowić rokowań?...~- O to właśnie
7810 III,28| Oleńki. Wszystkie rany duszy odnowiły się w niej i poczęły piec
7811 I,3 | exules, którzyśmy od fortun odpadli, to jeno mamy, co wojna
7812 III,19| Wcale żądze dziś ode mnie odpadły.~- Puść ich, niech sobie
7813 III,9 | będzie, gdy rajtaria od koni odpadnie i gdy armat nie będzie w
7814 III,22| odpaliła.~- Znam kogoś, kogo odpalili, chociaż jest księciem,
7815 III,22| przymawiajże temu, kogo odpalono, aby cię rogaczem nie uczynił.
7816 III,2 | wiadomość, iż pan Sapieha po odparciu Bogusławowego najazdu ze
7817 III,27| wszystkich.~Książę Michał odpasał szablę z pochwą diamentami
7818 III,8 | się śpieszy, bo jak konie odpasę, pójdę dalej.~Wtedy my waszą
7819 I,17 | kołatać do drzwi, drudzy odpasywali wiązki siana wiszące za
7820 I,7 | dobrze się nim od psów odpędzać. Uważaj waćpan na koniec
7821 I,17 | dotąd nie znali!~To rzekłszy odpiął żupan i wydobywszy z zanadrza
7822 II,1 | pan Andrzej.~- Pas ja sam odpiąłem z waszej miłości, żeby waszej
7823 II,28 | coraz mocniejsze szturmy odpiera... Nie daj, Matko Najświętsza,
7824 II,4 | powtórzyć i rzucili się do odpinania opony, spod której łuby
7825 I,6 | miłość i swą rękę."~Więc odpisała mu inaczej:~"Jakom waćpanu
7826 II,19 | Niech wysadzają!~I istotnie odpisano w ten sposób.~Tymczasem
7827 I,13 | rozkazuj!~- Dobrem za dobro mi odpłać... Miej wiarę we mnie, miej
7828 II,21 | i dowody. Już to gorzko odpłacili nam się Radziwiłłowie za
7829 II,25 | dwa dni temu poszarpanych, odpłaciło.~- Za jakich dragonów? -
7830 III,10| regimentów, wraz z armatami, odpłynęła nocą szmagami, o czym także
7831 II,17 | każda z tych szwedzkich fal odpływając zostawiała po sobie trupy
7832 II,41 | rzekł:~- Zaraz... niech odpocznę...~Kmicic patrzył na niego.
7833 II,15 | mocno jak wczoraj. Na noc odpoczniem. Zobaczym, czyli poselstwa
7834 II,26 | zmęczenie, więc rzekł:~- Odpocznij, a później mów wszystko
7835 II,39 | do pobliskiego Rokitna, odpoczywał także, bo trzeba było konie
7836 II,40 | zadyszane gardziele - i odpoczywali.~Pan hetman, gdy ujrzał
7837 II,23 | przerodził i krwią za swe winy odpokutował?... Czym zdoła swych szczerych
7838 I,16 | wszyscy do Birż. Niechże tam odpokutują u Szwedów za winy, a potem,
7839 III,3 | się znaleźć gród takiej odpornej siły, jak Kraków, Poznań
7840 II,12 | ożywiał, dawał im żelazną odporność. Każdy się modlił, nikt
7841 I,14 | szepce sumienie.~- Litwę! - odpowiada pycha.~Książę zaklasnął
7842 II,3 | Babinicz. Gardłem mi za to odpowiadacie!~- Tak i będzie, wasza miłość.
7843 III,29| dogonim!~- Bij! zabij! - odpowiadają chórem głosy.~I cała jazda
7844 II,19 | przyjść do głowy, bo jakby odpowiadając na owe myśli Millera rzekł:~-
7845 III,15| głosowi odpowiadały inne, odpowiadało ich coraz więcej, rozlegały
7846 III,30| Dzieci! ratujcie!" A ty jej odpowiadasz: "Nie pójdę!" Biada wam!
7847 I,4 | ich to rzecz, ich szyje odpowiedzą, ale niech pana Kmicica
7848 II,16 | znamienitych pułkowników, i odpowiedziawszy uprzejmie na pokorny ukłon
7849 II,11 | ruszymy dalej, a tymczasem odpraw wasza mość dawną eskortę
7850 II,16 | murach zostali obowiązani odprawiać. Następnego dnia odbył się
7851 I,12 | gusła i praktyki zabobonne odprawiają. Ot, i rynek! Uważcie, waszmościowie,
7852 II,17 | niedziela.~Ministrowie luterscy odprawiali po okopach swe nabożeństwo
7853 I,12 | Łatwiejże teraz księciu odprawić z niczym posłów, bo się
7854 I,2 | już za ciebie oględziny odprawili. Złote jabłko ten Lubicz! -
7855 I,17 | szwedzkiego nakazuje, ażeby, odprawiwszy wprzód konwój, kazał potem
7856 I,8 | którym też wszystkie wojny odprawowałem. Byłem i pod Machnówką,
7857 III,3 | do psów moich poselstwa odprawują, gdyż po równi nimi gardzę!~-
7858 II,4 | sejmik jakowyś się w nim odprawuje. Szlachta piła pod wiechami
7859 III,27| ordyńcy wiedząc, że nie odprowadzą tych jeńców do domu, brali
7860 II,8 | ja go pierwszy z Polaków odprowadzałem, gdy go z francuskiego więzienia
7861 I,2 | gonili je i każdą schwytaną odprowadzali do izby. Po chwili poczęły
7862 II,17 | żeby mi Pan Bóg pofortunił. Odprowadźcie mnie jeno do bramy!~- Jakże
7863 II,4 | konia i pojechał, a my go odprowadzili w tej myśli, że go każą
7864 I,11 | Halszkę z dziećmi po drodze odprowadzimy, bo właśnie przez puszczę
7865 III,27| duchu z armatami, by je odprzodkować ku rzece.~Po chwili oba
7866 III,9 | skrzydłach; zataczano i odprzodkowywano na gwałt armaty. Wszystkie
7867 I,9 | ojczyźnie, to ci i ta szlachta odpuści, bo to ludzie na honor ojczyzny
7868 II,15 | bombardy, jak mówiono. Po odpuście nieraz większe szkody się
7869 I,8 | Napiszę do niej list, żeby odpuściła, a potem w czym będę mógł,
7870 I,4 | i saniami z Mitrunów, z odpustu. Szlachta poglądała ciekawie
7871 II,33 | wysłała, jeden grzech mi był odpuszczony, już bym był kanonizowany
7872 III,26| parę lat czyśćca będzie mi odpuszczonych.~- Wszystko się tam karbuje.
7873 I,7 | zaśpiewaj! - odpowiedziała odpychając instrument, który jej pan
7874 III,19| kazać nieco lodu na rzece odrąbać i tę babę spławić.~- Jechał
7875 III,14| księcia sprawy publiczne odrabiał i na listy odpowiadał, i
7876 I,12 | szkołach byli i pensa za niego odrabiałem. Zawsze się kochał w wojnie
7877 I,14 | popiołów, jako się feniks odradza... Ja to uczynię... i tę
7878 I,6 | wspomagał nieugaszony i odradzający się ciągle bunt Chmielnickiego,
7879 III,7 | i inni starzy wojownicy odradzali panu Czarnieckiemu ten postępek.~-
7880 I,25 | widocznie mi nie ufa i musiała odradzić. Żeby nie baby, to dziś
7881 I,6 | go oddać, ale "panienka" odradziła stanowczo.~- Nie płaćcie
7882 III,18| że mnie ledwie Sakowicz odratował; mogę umrzeć, zginąć na
7883 III,32| tej spuścizny, którą im odrestaurowaną naszym trudem, naszym potem
7884 II,19 | śmierć!~Miller był jakby odrętwiały, nie odrzekł ni słowa, pozwolił
7885 III,21| nigdy nie będę, jeno tyle! odrobinę!~Tu Anusia pokazywała na
7886 II,23 | niedaleko ujścia Olszy do Odry, wjechano w granice Morawy.~
7887 I,5 | w stajniach, oborach, w odrynie - potem głosy poczęły się
7888 I,5 | stodół i przynieść im siana z odryny.~- Słucham! - odpowiedział
7889 I,10 | Kto ma prawo prowincję odrywać, z obcymi się łączyć, do
7890 II,17 | wybijały dziury olbrzymie odrywając tynk, glinowanie i cegły.
7891 II,17 | Dwudziestosześciofuntowe pociski odrywały blanki murów, uderzały w
7892 I,5 | upokorzony. Nie wiedział, co jej odrzec, jak się bronić. Potem począł
7893 II,23 | gaśnie prawie w oczach - odrzekło kilka głosów.~- To dobry
7894 II,24 | trącili się kolanami, i nie odrzekłszy ni słowa, wypalił mu w samo
7895 III,3 | chce - prosić woli; groźby odrzuca, przyjaźń ofiaruje; nie
7896 I,14 | Zali więc mam prawo ją odrzucać? Zali mogę pozwolić, aby
7897 I,6 | Słuchając skarg przeciw mnie nie odrzucaj i mojej obrony i osądź sprawiedliwie.
7898 III,14| mnie wstępuje...~Tak mówiąc odrzucał swe złote włosy w tył i
7899 II,1 | wystrzału, który echo leśne odrzucało od sosny do sosny, aż przyniosło
7900 II,23 | rzekł łagodniej król. - Nie odrzucam ja rozumnej rady, ale na
7901 I,1 | przyjąć, albo wszystkie odrzucić - rady innej nie widzę.
7902 III,4 | bowiem w krótkiej chwili odsadziła się tak daleko, że wódz
7903 III,10| Dajcie mi teraz trochę odsapnąć.~- Więc ot i Carolus wyszedł
7904 I,8 | witali się radośnie; po czym odsapnąwszy rzekł:~- Do ciebiem umyślnie
7905 I,20 | czemu?~- Czemu?... Niech odsapnę... Oto temu, że gdyby nie
7906 II,4 | zagarnęli, na nic, bo wszystko odsednione.~- Każdy tam jedzie, gdzie
7907 II,28 | żeby książę Bogusław z odsieczą bratu nie przybył.~- To
7908 I,5 | na Kainowym! - krzyknęła odskakując jakby na widok węża. - Precz,
7909 I,18 | bok!~Posłuszni żołnierze odskoczyli - mały rycerz zaś przybiegł
7910 I,13 | poruszają się pióra, twarz się odsłania - nie! to nie Oleńka, to
7911 II,12 | brzegach rzeki ludzkiej, odsłaniali na widok publiczny swe skaleczałe
7912 II,15 | Podziękuj Najświętszej Pannie i odsłuż jej!~- Niech będzie Jej
7913 III,32| od stali, to ledwie mógł odśpiewać Ewangelię. Odśpiewano potem
7914 I,7 | silniej zesznurowała buzię i odśpiewała z podwójną energią:~ ~Jeszcze
7915 III,23| księży, którzy publicznie odśpiewali w okolicznych kościołach
7916 III,32| mógł odśpiewać Ewangelię. Odśpiewano potem wśród powszechnego
7917 I,24 | policzki.~- Panie Andrzeju!... odstąp zdrajców!... a wszystko
7918 II,22 | aby król, poczekawszy na odstąpienie Szwedów, do Częstochowy
7919 II,19 | Wszakże pan byłeś za odstąpieniem od twierdzy?...~- Za pozwoleniem
7920 II,9 | zacznie.~Szlachcie, która odstąpiła własnego monarchy i ojczyzny,
7921 II,29 | rozsiekajcie! - rzekł. - Nie odstąpiłem go razem z wami, gdy był
7922 III,30| przyszła poprawa!... Oto odstąpiliśmy naszych fortun, siedliśmy
7923 I,17 | nie może być inaczej! Nie odstąpim ojczyzny i pana naszego
7924 II,21 | dość będzie największym odstępcom, najbardziej winnym wyciągnąć
7925 I,21 | być jeszcze na zdrady i odstępstwa gotowy, bo wiem, że są tacy,
7926 III,28| książę dowiedział się o odstępstwie pana Andrzeja, zapomniał
7927 I,13 | będziesz widział zdradę i odstępstwo innych, gdy się złość wzmoże,
7928 I,13 | publicznego uczynię. Nie odstępuj mnie, gdy będziesz widział
7929 I,22 | województwa jedno po drugim odstępują prawego pana i poddają się
7930 I,14 | Znajdźcież wy,, którzy mnie odstępujecie, środek ratunku; wskażcie
7931 II,29 | trupie łani, i samym rykiem odstraszą tych, którzy by im chcieli
7932 I,25 | Zbliżająca się zima nie odstraszała zbiegów, którzy woleli czekać
7933 I,13 | chciał nimi pannę Elżbietę odstraszyć.~"Ej, cudnaż to dziewczyna!...
7934 III,11| kupkam i jeno mogli się odstrzeliwać. Wreszcie rozsypali się
7935 I,4 | Ujrzawszy orszańskich kawalerów odsunęli się trochę od szynkwasu
7936 III,7 | dostrzegłszy ich, począł odsuwać tłum na obie strony i dążyć
7937 II,15 | kroki, podniósł głowę i odsuwając na bok świecę spytał:~-
7938 I,7 | najpotrzebniejsi, to trzeba ich odsyłać... Ale już dobranoc waćpannom,
7939 II,2 | dokumenta do pana Sapiehy odsyłam, a kopie drukować każę i
7940 I,12 | teraz dzieje.~- Żeby ją tak odszukać a pocieszyć! - rzekł pan
7941 III,30| Rad jestem, żem waści odszukał.~- Z kim mam honor? - rzekł
7942 III,20| wszystkie usta.~Z serc lód odtajał i zakwitnęły jako kwiaty
7943 I,14 | pogrążcie go w przepaść, odtrąćcie rękę, która go zbawić może,
7944 II,14 | największy szedł ogień, odtrącił mniej wprawnego puszkarza
7945 I,13 | główny powód, dla którego nie odtrąciła go na nowo, dla którego
7946 II,2 | go coś pchnęło w piersi i odtrąciło od proga. Stanął na środku
7947 III,26| włócznie pachołków.~Kmicic oduczył ich obciążania się łupem,
7948 III,14| jakieś bezoary i dekokta odurzające. Tymczasem obawy okazały
7949 II,1 | uchronim.~Jakoż pod wieczór odurzenie poczęło istotnie przechodzić,
7950 III,28| dochodziły, żyła jakby w odurzeniu, śmiała się i płakała na
7951 III,20| pozostała czas jakiś jakby odurzona. Spodziewała się prędzej
7952 III,16| mówił - musi pszczoły odurzyć, a małoż to durzących dryjakwi
7953 I,12 | czerwoną. Nisko w bramie był odwach i trabanci szkoccy straż
7954 I,12 | bramie, którzy, wypadłszy z odwachu, stanęli w dwa szeregi na
7955 II,16 | opozycja rosła, zyskiwała na odwadze, tym bardziej że wielu zakonników
7956 II,2 | moi synalowie poszli pnie odwalać i zginęli. Co te szelmy
7957 III,6 | garnki, rażono się przez łby, odwalano ręce z mieczami, cięto się
7958 III,6 | jednym okropnym zamachem odwalił i biegł wichrem, oczy na
7959 II,2 | i Damian rzekł:~- Loch odwalony.~- Dobrze - rzekł stary
7960 III,29| bardzo przysłaniał, więc odważna panna widząc, że oficerowie
7961 I,10 | w bezładną kupę, bo gdy odważniejsi parli konie naprzód, tchórzliwsi
7962 II,14 | Siła widziałem w życiu odważnych kawalerów, którzy za nic
7963 II,19 | kto wątpić się jeszcze odważy?...~To rzekłszy umilkł i
7964 I,26 | tak zuchwały postępek nie odważyłby się nikt nie tylko w Polsce,
7965 II,21 | Ci pobili strażników i odwiązali mnie od belki.~- I uciekliście.
7966 II,19 | przeciąć sznurek puginałem niż odwiązywać go z wolna. Kilkanaście
7967 II,9 | ochotę, ale dwaj księża odwiedli ich od tego szalonego czynu,
7968 III,21| Ketling natomiast począł odwiedzać Oleńkę, bo pierwsza, spotkawszy
7969 I,1 | Przecie będziesz mnie waćpan odwiedzał?~- Co dzień! chybaby się
7970 III,8 | Powiedzcie mu, niech mnie odwiedzi. Mile go przyjmę, jeno niech
7971 I,25 | nieokiełznanej odwagi. W czasie odwiedzin rzadkich i krótkich ojczystego
7972 II,15 | powstał wiatr i począł odwiewać opary. W kłębach tumanu
7973 II,4 | zabitych, którzy się znajdą, odwieź ich panu Wołodyjowskiemu
7974 III,29| miecznik od dawna miał zamiar odwiezienia do tych nieprzebytych borów
7975 II,42 | Kmicica i bezprzytomnego odwieźli do pana Sapiehy.~Hetman
7976 II,35 | naokoło krzeseł, goniąc odwijającą się nitkę.~Panu staroście
7977 II,19 | chusty, drugi, trzeci i odwijał coraz spieszniej, aż wreszcie
7978 III,21| mówić począł:~- Nastały odwilże i ciepła, wbrew, można rzec,
7979 III,21| do Drohiczyna i tam naraz odwinęła się karta... Mieliśmy wieść,
7980 I,10 | długimi jasnymi wąsami, z odwiniętą wargą dolną i oczyma w czerwonych
7981 II,21 | tylko na ramionach miał odwinięty biały koronkowy kołnierz,
7982 III,18| przysłowie mówi: "Co się odwlecze, to i uciecze."~- Ja serca
7983 I,6 | mądrość nie zważając, że odwłoka może wyjść także i na korzyść
7984 II,21 | negować ani od przedsięwzięcia odwodzić, w którym jest hazard, ale
7985 II,16 | wielkiej wagi musi przeor odwołać się do całego zgromadzenia,
7986 II,14 | spraw pruskich od oblężenia odwołał, mnisi niezawodnie by rozgłosili,
7987 I,6 | oddychać. Możniejsza szlachta odwołała zbrojną czeladź, którą na
7988 II,21 | Na Boga żywego!~- Wtem go odwołano do Millera, a tymczasem
7989 II,4 | spokojnie ku Szczuczynowi odwożąc trzech zabitych i resztę
7990 II,34 | ja waszej miłości trzosów odwożę pełnych dwa ten, co był
7991 I,18 | własnej woli waszmościów tam odwoziłem!~- Aleś był pachołkiem katowskim,
7992 I,17 | Największych rycerzy im odwozimy jakoby psu w gardło. Będą
7993 II,6 | elektorze! Dość kota ogonem odwracać! Dość wykrętów i mitręgi!
7994 III,9 | zamieszanie: pułki piechoty, jazdy odwracały się co duchu ku nieprzyjacielowi,
7995 III,30| nazwiska wszyscy się od niego odwrócą, wszyscy go będą podejrzewać,
7996 II,13 | przychylności i w jego radzie odwrócenie przyszłych klęsk i nieszczęść
7997 I,1 | a po nich bladość; ale odwróciła się umyślnie od komina,
7998 II,12 | tedyby się najzatwardzialsi odwrócili od Szwedów, z przyjaciół
7999 I,4 | figury plecami ku izbie odwrócone.~Kiedy już krupnik począł
8000 I,25 | który siedział w cieniu, odwrócony plecami do okna.~Gdyby jednak
8001 II,14 | wlokły się armaty z paszczami odwróconymi w tył i schylonymi ku ziemi.~
8002 III,5 | siedli na koń i pojechali odwrotną drogą ku Radymnu, były bowiem
8003 II,17 | armat przerywał układy, i odwrotnie.~Miller oświadczył, że tylko
8004 III,4 | jakie ogarnęło rajtarów, odwrótów nie mógł odbywać się w porządku,
8005 I,11 | szlachta znacznie od wojny odwykła. Jednakże gdyby się wódz
8006 I,10 | żyłach tych ludzi, jakkolwiek odwykłych od wojny, płynęła krew rycerska.~
8007 I,1 | będzie.~- Musisz waćpan odwyknąć, bo nie może tak być.~-
8008 III,3 | przestępywać, a sapać, a wargi odymać, wreszcie odrzekł z okrutną
8009 III,6 | na kształt rozjuszonego odyńca przed siebie.~Król byłby
8010 I,7 | Kmicicowi. Szli, jak stado odyńców idzie przez młode krze leśne,
8011 I,7 | prochami wysadzaj! Już my jej odżałowali, a co do ludzi, to się ich
8012 II,9 | Septentrionów od granic odżenie, a my ze Szwecją we współce
8013 II,18 | głosy.~- Hasło?~- Upsala!~- Odzew?~- Korona!...~Kmicic zmiarkował
8014 II,15 | okrzyki wskazały, że wpadli na odział Węgrzyna Janicza, który
|