Tom, Rozdzial

 1     2, 24|         przędła, a jeno ruchała bezwolnie rękami, jako ten człowiek
 2     2, 25|        czuła ją tylko mocno, że bezwolnie traciła coraz barzej serce
 3     2, 25|     gorzkie urazy, tak żywe, iż bezwolnie rozplątały się im ramiona,
 4     3, 27|         sprężyły do darcia, ale bezwolnie przygładziła sobie włosy
 5     3, 27|       niezmożona. I płakała tak bezwolnie i prawie bezboleśnie, jako
 6     3, 30|        omdlałe nogi stulały się bezwolnie i ledwie ją niesły. Płakać
 7     3, 30| pokazywał.~Stali ramię w ramię, bezwolnie wpierając się w siebie biedrami,
 8     3, 32|   Źrebak lizał ją po twarzy, że bezwolnie przytulała głowę do jego
 9     3, 32|        sił, rękoma jeno robiła, bezwolnie prawie, a głównie myślała
10     3, 32|    podobną.~Ona zaś szła prawie bezwolnie, jakby urzeczona jego oczyma
11     3, 32|       nieraz tak z bliska, jaże bezwolnie się odsuwała. Aże przyszło
12     3, 33|       Jasiek powraca! - zawołał bezwolnie.~Zmilkli wszyscy, jeno ślipia
13     3, 33|        Do Hameryki! - krzyknęła bezwolnie. - Cichocie, jak pod przysięgą
14     3, 35|       Antek wraca! - powtarzała bezwolnie.~- Nie rozpowiadajcie! Powróci,
15     3, 35|     kwiczy...~Zrobili to prawie bezwolnie, a kiej znowu Szymek rozparł
16     3, 35|     gadał z ponurą zaciętością, bezwolnie chytając się pazurami za
17     4, 37|         przemarzłej ziemi, jaże bezwolnie pochylali głowy, jakby pod
18     4, 38|         ten świątek! - szepnęła bezwolnie.~- Toteż dzieuchy dziw ślepiów
19     4, 38|    zrosiałymi listeczkami. Szła bezwolnie, nie wiedząc, kaj ją niesie,
20     4, 38|          że wpierała się w płot bezwolnie i z taką mocą, jaże trzasnęła
21     4, 43|       przyjedzie!~I kłoniła się bezwolnie, jakby nad jutrem, jakby
22     4, 45|     ciągnęło za nią, bo chociaż bezwolnie, a zaglądał do nich niekiedy
23     4, 46|        świat! - wyrwało się jej bezwolnie, że Rocho zadrżał, spojrzał
24     4, 47|    upatrzonego - wyrwało mu się bezwolnie.~- To me proś w dziewosłęby
25     4, 48|    opłotków obejrzał się na nią bezwolnie, jeszcze stojała w miejscu