Tom, Rozdzial

 1     1, 11|        Ewka, a ta znająca była, niejedną wieś znała i rok w rok do
 2     1, 11|  obetniesz potem... Znałam taką niejedną ... - nie mówiła więcej,
 3     1, 11|         krążyła z rąk do rąk, a niejedną kolejką; jeszcze im i piwa
 4     2, 15|         się z młynarczykiem, bo niejedną flachę wypili ze sobą, wpakował
 5     2, 22|      nierozpoznane cienie... aż niejedna żegnała się prędko, pacierz
 6     2, 24| błyskało w oczach piorunami, że niejedna pięść się wyciągała groźnie,
 7     3, 27|     Śmiechu było niemało, że to niejedna przełknąć nie mogła i zakrztusiła
 8     3, 29|   poredzić wszystkiemu.~A tu na niejedną przychodziła pora rodów,
 9     3, 29|        że choć i nieproszony, a niejedną nockę przesiedział przy
10     3, 29|   skrzydła trzepiąc o ściany, a niejedna chałupa się wypinała, daremnie
11     3, 30|        kiej ptaki spłoszone, że niejedna głowa z płaczem do ziemi
12     3, 30|        jaże się gorąco robiło i niejedna pięść chłopska zwierała
13     3, 30|        ostre kły szczerzyło, że niejedną duszę lęk ściskał i turbacje
14     3, 31|       po gospodarsku, iż bez to niejedna kura i gąska, ostawiona
15     3, 32|            westchnęła któraś.~- Niejedna to czekanie ciężko przypłaci,
16     3, 32|       wstęgi zaplatając w kosy, niejedna w dyrdy leciała po gorzałkę,
17     3, 33|         i raźno zrywać na nogi; niejedna głowa rozczochrana wyzierała,
18     3, 33|      zarechotał na ogrodach, że niejedna wzdychając szła za nim oczyma.~
19     3, 33|      szczodry był la drugich, a niejedna matka rada by z nim przepiła
20     3, 33|        zięcia przysposobić, zaś niejedna dziewczyna już go przypuszczała
21     3, 34|         wiadomo, jak było... Na niejedną pyskują, choć najpoczciwsza -
22     3, 35|        zawrzeszczały każdego, a niejedna już i płaczem lamentliwym
23     3, 35|      było potrza - basował, zaś niejedną o dzieci zagadywał i porządki
24     4, 43|         Każda za cie pójdzie, a niejedna już wygląda swatów.~- A