Tom, Rozdzial

 1     1, 11|               Co by zaś markotno miało być! Ino, że od was trzeba
 2     2, 13|     słowa więcej. ,Jakże, któreż miało rzec pierwsze i co? - Hanka?...
 3     2, 13|       coś jest?~- I... co by zaś miało być... - puśćcie do alkierza.~-
 4     2, 16|        cię to, widzę?~- Coby zaś miało cieszyć, mało to kłopotów?
 5     2, 16|  kamienie i wszystko duszę swoją miało... nie mogli tego wymiarkować.
 6     2, 19|       zgodził i zadatki podawał: miało iść z Rudki dziesięciu,
 7     2, 21|          9~Już od wczesnego rana miało się na kurzawę; dzień nastał
 8     2, 22|  przynaglał!~Na wielką wojnę się miało, Turek ano sprośny w kraje
 9     2, 22|     wszędy se dmucha!"~Wiater to miało znaczyć; zaczęli się o to
10     2, 25|       Rozdział 13~Na zwiesnę się miało; ciągiem nieprzerwanym szły
11     3, 29|      leda mgnienie rozlecieć się miało, aż Rocho dał spokój szukaniu
12     3, 30|      parobki.~Pod zachód się już miało, poczerwieniałe ździebko
13     3, 32|          niekiedy. Słońce co ino miało się wyłupać zza białych
14     3, 34| wysłuchując różności.~Na świecie miało się już pod wieczór, upał
15     3, 36|           na spiekotę znowuj się miało.~Kosiarze ruszyli gęsiego,
16     3, 36|       zaczęli zwozić siano, gdyż miało się na odmianę, kokoty piały,
17     4, 37|      chora, zawdy tak.~- Tak już miało być, to i tak się stało!
18     4, 37|       cichość stanęła, jakby się miało na odmianę.~Do późna w noc
19     4, 38| słoneczny, na galantą spiekę się miało, ale mimo to już od samego
20     4, 40|        pięknie wyrośnięte, słomę miało grubą i kłosy niby baty.~-
21     4, 43|      radością dając się temu, co miało się stać.~ ~
22     4, 48|        serca, choćby wraz pęknąć miało... - Oczy jej zapłonęły
23     4, 49|         psa. Nie sposób, żeby to miało być!~- Sprzeciwisz się to
24     4, 49|     podnosiły się kłęby kurzawy, miało się na burzę, kajś nad borami