Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           prosto z błocka żebrali lękliwie i wypraszali sobie ten grosik
 2     1, 9 |       wśród mogił cicho, szeptali lękliwie i trwożnie poglądali w dal
 3     1, 10|      mówią, cichoj!... - szeptała lękliwie.~- Nie ustąpię, niech mę
 4     2, 13|         ma od psa.~Stary spojrzał lękliwie, chciał nawet coś rzec w
 5     2, 20|           snuli się po nim cicho, lękliwie kieby te cienie.~Co prawda,
 6     2, 25|          piorun uderzył, chodzili lękliwie, na palcach, gadali szeptem
 7     3, 26|      pochowek - o to jeno prosiła lękliwie...~Nie dziwota więc, że
 8     3, 26|              jakby się tłumaczyła lękliwie z tych grzesznych nadziei.~
 9     3, 26|        przeczuła to Agata, bo się lękliwie, przepraszająco ozwała:~-
10     3, 28|        pogadywała jeno niekiedy a lękliwie, że to już z samego przyrodzenia
11     3, 30|    cichuśko ważąc się ku chatom i lękliwie jakby poglądając w puste
12     3, 32|      wszystkie wracają? - spytała lękliwie~- Napisane, co wracają,
13     3, 32|           osobna, przemykając się lękliwie kiej ta sarna spłoszona.
14     4, 37|     jaskółka zbłądziła świergocąc lękliwie, to niesły się muchy, przypełzały
15     4, 38|        cię to niesie? - zagadnęła lękliwie.~- Do karczmy! kowal zwołuje
16     4, 38|           ogrodów. Przesuwała się lękliwie pod żywopłotem, obwisłe
17     4, 40|            co tam biją? - spytała lękliwie.~- A biją! Są tam bowiem
18     4, 40|  dosłyszał, że ozwała się w końcu lękliwie a prosząco:~- Pódzi, Jantoś,
19     4, 41| poznałabym cię to? - oglądała się lękliwie za siebie na kapuśnisko,
20     4, 41|      zaczęła się szarpać a prosić lękliwie, prawie z płaczem:~- Puść
21     4, 42|        wspomożenia? - powiedziała lękliwie.~- Żebym skapiał, a prosił
22     4, 45|       czym to napisane? - spytała lękliwie, zazierając w karty.~- Jak
23     4, 47|   zawadzała długo, nie - wyrzekła lękliwie.~Na drugi dzień z rana przybrali
24     4, 48|      ciężko.~- Jagusia! - zawołał lękliwie.~Pobladła na płótno i stanęła