Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       spencerka, zawinął rękawy koszuli i zabrał się do zarzynania...~
 2     1, 2 |     twarzą do okna siedziała; w koszuli była tylko i z podwiniętymi
 3     1, 3 |         poczynały; wyciągał zza koszuli te, które już ogrzane nieco
 4     1, 3 |       miądliła z kraja zarno; w koszuli była ino a w czerwonym wełniaku
 5     1, 4 | siedział Jankiel w jarmułce i w koszuli tylko, bo ciepło było, pogłaskiwał
 6     1, 5 |     stole z cygarem w zębach, w koszuli był tylko, nie umyty i rozczochrany;
 7     1, 6 |     taka plucha, że mnie już do koszuli przejęło. Jedziecie to już?~-
 8     1, 7 |   rozdziany był, że ostał ino w koszuli i w portkach pasiastych
 9     2, 14|          Organista rozdziany, w koszuli tylko i z podwiniętymi rękami,
10     2, 17|      ubrania, wiązała wstążki u koszuli pod szyją, pomagała we wszystkim
11     2, 19|        pół piersi wycięty, a na koszuli cieniuśkiej, która bieluchną
12     2, 22|        drugie, mądrzejsze!~- "W koszuli się na świat rodzi,~A po
13     3, 26|     jeno kowalowa, rozdziana do koszuli, kopała grządki w sadzie
14     3, 27|   chustkę.~Bosa jeszcze była, w koszuli, ździebko rozespana i taka
15     3, 28|        guzik pod szyją puścił u koszuli, naprężył się i kiej nie
16     3, 31|          że kto jeszcze spał, w koszuli śpiesznie wybiegał na drogę
17     3, 32|     gołą głową, boso i prawie w koszuli, bo tylko w jakiejś podartej
18     3, 33|         widne spod porozrywanej koszuli. Niewiela go już bolało,
19     3, 36|         chłopów, rozdzianych do koszuli kiej te siodłate bociany,
20     3, 36|       potem, jak stał, boso i w koszuli, poszedł na dwór.~Drzwi
21     4, 40|         nagle z łóżka i boso, w koszuli, a ze siekierą w garści,
22     4, 41|   rozdziany do białych portek i koszuli, pot też zalewał twarz i
23     4, 45|        ksiądz w portkach jeno i koszuli, bez kapelusza, zaziajany
24     4, 45|        bo tylko we wełniaku i w koszuli, ale dojrzawszy Jasia przysłoniła