Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | zapełniało ogromną, mroczną po kątach izbę; stara, skulona przed
 2     1, 4 |      powybijanej podłodze, a w kątach mrok zalegał. Jakieś ludzie
 3     1, 10|        złości i żalenia się po kątach, trza w oczy stanąć i prosto
 4     1, 11|     wszyscy we drzwiach, to po kątach, przycichli i ze zdumieniem
 5     1, 11|        z wrzaskiem, i kryły po kątach jak kuropatki, bo gonił,
 6     2, 13|       się nie będzie, ale i po kątach krył nie będzie ni ustępywał
 7     2, 13|      brzaski roztrzęsły się po kątach i obnażyły izbę, że stanęła
 8     2, 13|   wilgoć lała się po nich, a w kątach mróz trząsł siwą brodą;
 9     2, 19|         którzy zmawiali się po kątach z dzieuchami, wesołe rozmowy
10     2, 19|         pito już we wszystkich kątach, gdzieniegdzie już przychodziło
11     2, 19|  odezwała, popłakiwała jeno po kątach, drzwiami trzaskała, wystawała
12     2, 20| wystraszonymi oczami wodząc po kątach.~- Oho, boćka gospodarz
13     2, 22|      parobków rozwalała się po kątach kurząc papierosy, szczerząc
14     2, 22|     jakieś ślepia i w ciemnych kątach kłębią się nierozpoznane
15     2, 24|      niespokojnie, zaglądał po kątach i raz po raz przeganiał
16     3, 27|        pacierz, a wszystkie po kątach śpią !~Mamrotała rozpalając
17     3, 27|     jak te złodzieje latały po kątach; zaśmiał się cosik do siebie
18     3, 28|       się też sporo plątało po kątach i do okien zaglądając, aż
19     3, 30|       kleiły się śpikiem, a po kątach już na dobre drzemali, ale
20     3, 31|     obchodził dom, zazierał po kątach, psa nawet kopnął, nie mogąc
21     3, 32|     każdym kroku, zaglądała po kątach źląc się coraz barzej.~A
22     4, 37|  przędzy i w rupieciach, to po kątach szukał, to jaże na górę
23     4, 41|        będę ci dawała? Sama po kątach też nie chlam kiełbasy.
24     4, 45|        z uśmiechem zatajonym w kątach warg, pełna szczęśliwości,